Με πολύ προσοχή διάβασα τις σκέψεις των Ιχνηλατών για το πού πάμε σαν χώρα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και θα βρεθούμε έξω, αν αυτή η κυβέρνηση με την αριστερή ή αριστερόστροφη πρακτική της δεν καταφέρει:
Σε
ελάχιστους μήνες δεν καταφέρει να συμμαζέψει αποτελεσματικά το Δημόσιο.
Να μειώσει δραματικά τα δημόσια έξοδα και να αυξήσει την απόδοση των
δημόσιων υπηρεσιών θεαματικά. Είναι η μόνη "τάξη" που δεν την έπιασε και
δεν την πιάνει η ανεργία.
Σε ελάχιστους μήνες δεν καταφέρει να εισπράξει από αυτούς που κλέβανε χρόνια το δημόσιο, μικρούς και μεγάλους.
Σε ελάχιστους μήνες δεν καταφέρει να θέσει σε λειτουργία την βαριά μας βιομηχανία.
Σε ελάχιστους μήνες δεν καταφέρει να φέρει επενδυτές στη χώρα. Δηλαδή δεν δημιουργήσει Εμπιστοσύνη.
Δεν
θα προλάβουμε να πάμε στη δραχμή, δηλαδή δεν θα προλάβουν να μας πάνε.
Οι Έλληνες θέλουν την Ευρώπη και, ή που αυτή η κυβέρνηση θα αυτοδιαλυθεί
νύχτα, ή που θα γράψει ιστορία.
Όσο για
επιστροφή στο 1960 και για άλλους δρόμους, δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο.
Στη Γερμανία με τη κατάρρευση του 1930 ο Χίτλερ βγήκε .. ως άλλος
δρόμος. Αλλά και με τον συνεχή πόλεμο και την εξαθλίωση στη Ρωσία η
εργατική επανάσταση έπιασε, όμως σαν παρένθεση ήτανε της επερχόμενης
σταλινικής εποχής.
Μακάρι στη ζωή
ανέξοδα, άκοπα και χωρίς πόνο και αίμα να δοκιμάζαμε δρόμους όπως στις
συζητήσεις στα καφενεία και στα μπλογκ. Μακάρι η ζωή να
ήταν παίγνιο χωρίς πόνο και αίμα.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
