Όσο ήσαν μακριά μας τα εκθειάζαμε
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Θέλουμε
δε θέλουμε το μέλλον της ενέργειας είναι ο αέρας και ο ήλιος και η πιο
φιλική μορφή ενέργειας το ηλεκτρικό ρεύμα και το υδρογόνο. Τουλάχιστον
για τους
επόμενους 2-3 αιώνες και μετά βλέπουμε, ... άμα ζούμε. Το πρόβλημα
είναι ότι έχει μείνει πολύ πίσω η τεχνολογία της μπαταρίας. Σε λίγες
δεκαετίες κάθε σπίτι στο χωριό θα έχει μια μικρή ανεμογεννήτρια, 20
τετραγωνικά φωτοβολταϊκά και μια πανίσχυρη και αξιόπιστη
μπαταρία σε έναν υπόγειο χώρο που θα αποθηκεύει ρεύμα για τις ανάγκες
του σπιτιού, του αυτοκινήτου κ.λ.π. με ανεξαρτησία τουλάχιστον για ένα
μήνα. Τα δίκτυα ρεύματος θα είναι παρελθόν τουλάχιστον στα χωριά και τα
κτήματα. Άσε που αναπτύσσονται τεχνολογίες,
ώστε να υγροποιούμε τους υδρατμούς και να παίρνουμε νερό από τον αέρα!
Πάει και η βροχή!
Το
ρεύμα από τον ήλιο και τον αέρα είναι ακόμη πολύ ακριβό, αλλά σύντομα η
τιμή του θα πέσει. Έχουμε δεσμευθεί ως χώρα μέχρι το 2020 το 20% της
ενέργειας που
καταναλώνουμε (όχι το 20% του ρεύματος αλλά της συνολικής ενέργειας) να
προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές, δηλαδή αέρα, ήλιο, βιόμαζα, βιαέριο,
υδροηλεκτρικά έργα, κ.λ.π. Η Βρετανία έχει στόχο το 2050 το 100% της
ενέργειας που χρειάζεται να το παίρνει από ανανεώσιμες
πηγές, εκτός βέβαια και αν είναι πολύ κουτοί άνθρωποι.
Οι
ανεμογεννήτριες έχουν το πλεονέκτημα ότι παράγουν όλη την ημέρα αρκεί
να υπάρχει άνεμος, τα φωτοβολταϊκά μόνο ημέρα, όμως ημέρα χρειαζόμαστε
το περισσότερο
ρεύμα.
Οι
ανεμογεννήτριες δεν επηρεάζουν τη γύρω τους βλάστηση και δεν νομίζω ότι
είναι αντιαισθητικό να τις βλέπουμε να γυρίζουν στα βουνά. Δηλαδή είναι
...αισθητικό
να βλέπουμε δεκάδες ταχύπλοα του νεοπλουτισμού να μουγκρίζουν στους
μικρούς κόλπους δίπλα στο μπάνιο που κάνουμε; Κάνεις μπάνιο στην
Κουβέρτα; Ή είναι πιο αισθητικό να αλωνίζουν μεγάλα καράβια τον
Αργοσαρωνικό που κάποτε τον αλώνιζαν μόνο ιστιοφόρα; Ή είναι
αισθητικά τα σπιρτόκουτα που κτίσαμε στα χωριά μας;
Τα
φωτοβολταϊκά απαιτούν μεγάλη έκταση αποψιλωμένη και αποξηλωμένη. Αν
τοποθετηθούν στην Ολλανδία όπου το μοναδικό βουνό της είναι ένας λόφος
200 μέτρων,
κάνει το ίδιο αν τοποθετηθούν σε δημόσια πεδιάδα ή ιδιωτική πεδιάδα.
Η χώρα μας είναι γεμάτη βουνά. Η καλλιεργήσιμη γη πολύτιμη και λίγη.
Γυρίστε τη γη Τροιζηνίας, Ερμιονίδας και Επιδαυρείας και θα δείτε ότι μόλις το 5% είναι καμπίσια καλλιεργήσιμη γη,
αυτή είναι πολυτιμότατη.
Το απολύτως λογικό είναι να γίνονται φωτοβολταϊκά στα δημόσια βουνά
(όπως και εξοχικά) και όχι στους κάμπους των ιδιωτών, εκτός και αν
σκοπός της
επένδυσης είναι να οικονομήσουν οι ιδιώτες κάτοχοι της καλλιεργήσιμης
γης που ο Καποδίστριας τους την έδωσε για να την καλλιεργούν και μόνον.
Δηλαδή δημιουργήσαμε το
αγροτεμάχιον και τώρα θέλουμε το
φωτοτεμάχιον;
Πολύ
σωστά που χρησιμοποιούνται τα βουνά. Όσο για το ότι οι επενδύσεις
γίνονται για να οικονομήσουν οι καπιταλιστές και οι επενδυτές και τα
γνωστά παρόμοια μπερδεμένα
με το περιβάλλον είναι ακριβώς αυτά που δεν έπεισαν κανέναν, γι’ αυτό
και η πλήρης πολιτική αποτυχία των
Πρασίνων
στις εκλογές. Είναι μύθος και προπαγάνδα ότι τα σταλινικά καθεστώτα ή
τα ‘σοσιαλιστικά’ οποιασδήποτε απόχρωσης είχαν και ανέπτυξαν
περιβαλλοντικές ευαισθησίες και
συνακόλουθες δράσεις.
Για τη χώρα μας
πολύτιμη
γη είναι η πεδινή καλλιεργήσιμη γη, γιατί είναι και πάρα πολύ λίγη και πολύ όμορφη, γιατί είναι σε κοιλάδες παραθαλάσσιες κυρίως.
Περίεργο, αλλά για την καλλιεργήσιμη γη μόνον εγώ γράφω, όχι φυσικά γιατί δεν έχω κτήματα. Κάθε άλλο.
Έρρωσθε.
Βασίλης Γκάτσος