''Το μπλογκοχόμπι, τα παρεπόμενα και τα παραλειπόμενα.''
Γράφει η Βασίλης Γκάτσος
Είχα γράψει παλιότερα ότι με τα μπλογκ υπάρχει πρόβλημα και ότι και σε αυτά έχει εφαρμογή ο νόμος περί τύπου κ.λ.π.
Σήμερα πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει αυστηρότερος νόμος ειδικώς γι’ αυτά.
Η πρώτη μου εμπειρία ήταν όταν έστειλα άρθρο μου προς ανάρτηση σε γνωστό τοπικό μπλογκ όπου είχε ως όνομα επικοινωνίας alfamakis και Papadopoulos. Φυσικά και δεν γνώριζα τίποτε άλλο, και έστειλα άρθρα μου επειδή είδα ότι το μπλογκ ασχολείτο με το περιβάλλον και την ιστορία του τόπου μας και τα δημοτικά πράγματα. Φυσικά και κατανόησα ότι επικοινωνούσα ηλεκτρονικά με κάποιον κύριο Παπαδόπουλο, και εγώ φυσικά του έγγραφα όχι μόνον με πλήρες το ονοματεπώνυμό μου αλλά αυτό υπήρχε και στο email μου και φυσικά με γνώριζε και από τα βιβλία μου.......... Έχω 5- 6 email ιδιωτικού χαρακτήρα, οπότε δεν είναι με κανένα τρόπο δημοσιεύσιμα (άλλωστε είναι ευγενικότατα και ωραία και μη πάει το μυαλό σας κάπου αλλού), τα οποία έχουν αποστολέα Makis Papadopoulos και alfamakis. Σε όλα από κάτω τα κείμενά του έγραφε μόνο το Μάκης και το θεωρούσα φυσικό, γιατί η αλληλογραφία είχε οικείο και φιλικό χαρακτήρα. Είχα λοιπόν να κάνω με τον Μάκη Παπαδόπουλο, άγνωστό μου μπλόγκερ, όπως και όλοι οι αναγνώστες του. Στο κείμενό του όπου με προσφωνούσε Βασίλη ήταν λογικό να έγραφε από κάτω μόνο Μάκης. Πολύ αργότερα κατάλαβα ότι δεν έγραφε και το Παπαδόπουλος, γιατί και αυτουνού ο Παπαδόπουλος .... του ήταν άγνωστος! Ως Παπαδόπουλος Μάκης λοιπόν ανέβασε μια επιστολή οξεία (χωρίς να με πείραζε αυτό φυσικά) συμπατριώτη μας εξ Ερμιόνης και εγώ απέστειλα ήπια απάντηση η οποία τελικώς λογοκρίθηκε και δεν ανέβηκε. Αυτά δεν έχουν βέβαια σημασία, αλλά σημασία έχει ότι συνομιλούσα και εμπιστευόμουνα τον μπλογκερ Μάκη Παπαδόπουλο με την βεβαιότητα ότι αν ρωτούσα κάποιον φίλο στην Ερμιονίδα θα μάθαινα ίσως περισσότερα. Η συνεργασία, ας την πούμε έτσι, σταμάτησε γρήγορα, γιατί ο κύριος Παπαδόπουλος γρήγορα αντιλήφθηκε ότι δεν είμαι της ..... συνοδοιπορίας του η οποία υπέκλεψε και αναδημοσίευσε ολόκληρο άρθρο μου από το μπλογκ του και μάλιστα με την προσθήκη «ο γνωστός επιστήμονας ......».
Μετά από αρκετό διάστημα το μπλογκ παρουσίαζε άλλο όνομα και υπέθεσα ότι τώρα το μπλογκ .... το αγόρασε ή το νοίκιασε άλλος. Δεν ήξερα τότε και τόσο καλά τι είναι μπλογκ και πώς τα φτιάχνεις. Το νέο όνομα ήταν το γνωστό όνομα του «συνοδοιπόρου» και νυν συντονιστή ανακυκλώσεως που ανακάλυψε και το όνομα μακρονησιώτη στο Ηρώων Πορτοχελίου, που δεν το γράφω αν δεν δω, για σιγουριά πλέον, την ταυτότητά του. Και πάλι όμως αυτό το όνομα μού ήταν τελείως άγνωστο (και δεν έχουμε ποτέ συναντηθεί), και συμπτωματικά ρώτησα φίλο από τους Φούρνους και του είπα σχετικά για τον κύριο Παπαδόπουλο που είχε παλιά το μπλογκ για να μου ξεδιαλύνει τα μυστήρια.
Τώρα ο πρώτος διδάξας να είναι λάβρος και μετά παρρησίας κατά της ανωνυμίας .... δεν πάει!
Στη συνέχεια η αίσθηση που αφήνουν αρκετά μπλογκ, επώνυμα ή ανώνυμα αδιάφορο, προς τους πολίτες είναι μια αήθης αίσθηση απειλής του τύπου: «κάτσε καλά γιατί θα σε βγάλω στον αέρα, θα βάλω την φωτογραφία σου, την δικιά σου και της οικογενείας σου, θα σε βλάψω επαγγελματικά, θα σε στοχοποιήσω με τον τρόπο μου, θα, θα, θα», και πάει λέγοντας κατά το μέτρο της κακοήθειάς του, της ανοησίας του ή της σκοπιμότητάς του. Πέραν αυτού γράφονται και απολύτως συκοφαντικά πράγματα, ανυπόστατα, με μια ευκολία που εκπλήσσει. Και όταν βλέπουν νομικό κίνδυνο πετάνε ένα συγνώμη στον αέρα σαν να μην τρέχει τίποτα. Θίγει ανώνυμος επώνυμο, τον συκοφαντεί και στη συνέχεια ζητάει ανωνύμως συγνώμη! Και μάλιστα γι’ αυτό επιβραβεύεται και η στάση και η παρρησία του ανώνυμου από άλλα μπλογκ επώνυμα ή ανώνυμα!
Αυτή λοιπόν η πλήρως ασύδοτη κατάσταση πρέπει να σταματήσει. Όσοι είδαν φωτογραφίες τους να δημοσιεύονται σε τοπικά μπλογκ χωρίς την άδεια τους, όσοι θεωρούν συκοφαντικά και υβριστικά για το πρόσωπό τους κείμενα που αναρτήθηκαν, όσοι θεωρούν ότι βλάπτονται προσωπικά και επαγγελματικά από αναρτήσεις των μπλόγκερ, μπορούν να κάνουν σχετική μήνυση ζητώντας και σοβαρές αποζημιώσεις. Είναι και πολύ εύκολο: Βρίσκεις έναν δικηγόρο και του λες: Στην Αμερική αναλαμβάνει ένας δικηγόρος μια τέτοια υπόθεση και αμείβεται μόνον αν την κερδίσει παίρνοντας σοβαρό ποσοστό από την αποζημίωση που υποχρεούται να καταβάλει ο αντίδικος. Συμφωνείς έτσι να χειριστούμε την υπόθεσή μου; Και να μην ξεχνάμε ότι οι μπλόγκερ είναι αυτοί που πολύ πιο συχνά καλούν την επέμβαση των αρχών και του εισαγγελέα.
Δεν θίγεται ούτε η ελευθερία της έκφρασης, ούτε το δημόσιο συμφέρον, ούτε ο δημόσιος διάλογος, ούτε η δημοκρατία. Το δικαστήριο τα υπερασπίζεται αυτά πάρα πολύ καλά. Όλοι μας έχουμε άλλωστε την αίσθηση και τον κοινό νου να καταλάβουμε μέχρι πού φτάνει ο έλεγχος των δημοσίων προσώπων, των θεσμών, των δημοσίων πραγμάτων αλλά και του ιδιωτικού βίου κ.λ.π.
Σημείωση: Τα μπλογκ ήδη αυξάνονται, έχουν ουσιαστικά εκτοπίσει ή βάλλει στο περιθώριο τον τοπικό τύπο, και εξελίσσονται σε ένα μεγάλο πεδίο γνώμης, γνώσης, πληροφορίας, οργάνωσης, και ό,τι άλλο νομίζουμε. Χωρίς ήθος όμως και νόμο δεν πάνε μακριά. Υπ’ όψιν δε ότι όταν αναρτάς στο μπλογκ σου υλικό ανωνύμου ή με ψευδώνυμο, εσύ κρίνεις ότι είναι σύμφωνο με το νόμο περί τύπου και έχεις την πλήρη νομική ευθύνη για την ανάρτηση. Το δεν αναρτώ ανώνυμα δεν στέκει, γιατί μπορεί να λένε πολύ σημαντικά πράγματα, όμως τα αναρτάς με πλήρη νομική ευθύνη σου.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
