Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Ευγενής η φιλοδοξία των Ιγνηλατών να μας φέρουν στις οθόνες των υπολογιστών μας την Ορεινή Ερμιονίδα και ωραία η συμβολή του Γιώργου. Μόνο να το κάνουν συστηματικά και με μελέτη και όχι ‘τουριστικά’ ή ‘φυσιολατρικά’ μόνον, γιατί όντως θίγουν ένα θέμα πολύ σοβαρό. Και γω χρόνια τώρα πιστεύω ότι αυτό που λέμε ορεινή Ερμιονίδα έχει μέλλον και μέλλον παραγωγικό.............
Και ορεινή Ερμιονίδα εννοούμε τα χωριά Φούρνοι, Δίδυμα, Λουκαΐτι, Ηλιόκαστρο, Ράδο, με όλους τους ορεινούς όγκους που τα περιβάλλουν. Δηλαδή αυτό που μένει όταν από την Ερμιονίδα αφαιρέσουμε την Χερσόνησο Κρανιδίου και τα πεδινά της Ακρογιαλιάς. Και πρακτικά, μία σχεδόν ευθεία γραμμή από το Φράχθι μέχρι το Μετόχι χωρίζει την Ορεινή Ερμιονίδα από την Χερσόνησο Κρανιδίου.
Και από την ορεινή Ερμιονίδα η πλέον άγνωστη περιοχή είναι αυτή που βρίσκεται ανατολικά από το Μεγαλοβούνι. Δηλαδή Μεγαλοβούνι - Ηλιόκαστρο – Τσουκαλιά – Χώριζα – Ορθολίθι – Ράντο. Υπάρχουν αρκετοί χωματόδρομοι και μπορεί να χαθείς εύκολα αλλά αξίζει τον κόπο. Παλιά τους είχα πάρει σχεδόν όλους. Η θέα προς τη Λεσιά και τον Σαρωνικό είναι εξαιρετική.
Να ανεβείτε στο κάστρο της Χώριζας, στον Προφήτη Ηλία του Ορθολιθιού. Μη ξεχνάμε ότι πολλοί παλιοί μύθοι και παραδόσεις των Διδυμιωτών συνδέονται με αυτήν την περιοχή. Συμβαίνει από αυτή την περιοχή να ξεκινάνε και οι βασικοί χείμαρροι της Ερμιονίδας. Το ρέμα του Καταφυκιού, του Μπεντενιού που θέλουμε να φτιάξουμε και το περίφημο φράγμα της Τζερτζελιάς, και το ρέμα του Ρορό που ακόμη κανείς δεν βρήκε γιατί το λέμε έτσι.
Άρα αν θέλουμε κάποτε να έχουμε νερό από τον τόπο μας, αυτή η περιοχή είναι η νερομάνα της Ερμιονίδας, από κει ξεκινάνε τα νερά που στο μέλλον (τρισέγγονα και βάλε) θα γεμίζουνε τα φράγματα της Ερμιονίδας.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
