Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Οι πινακίδες οι
ξεχασμένες "Ο πωλών τοις μετρητοίς κι ο πωλών επί πιστώσει",
"Απαγορεύεται το ΩΕΣΙ" (ευγενικά δεν το γράφανε καθαρά ΦΕΣΙ), "Δεν
δίδεται πίστωση", "Όχι βερεσέ" επανέρχονται.
Ελλείψει χρημάτων και επειδή οι περισσότερες δουλειές δεν τα βγάζουν πέρα, έχει σχηματιστεί μια οικονομική πυραμίδα όπου ο από πάνω χρωστάει στον από κάτω. Παραδίδει ο παραγωγός προϊόν, ο αγοραστής πληρώνει ένα μικρό μέρος της αξίας του και το υπόλοιπο, όταν το πουλήσει, αν το πουλήσει και πάει λέγοντας. Και αυτή η πυραμίδα δεν καταρρέει μονομιάς. Κατερρέει ο καθένας μόνος του, όταν σφίξει η θηλιά, και αυτή η κατάρρευση είναι σιωπηλή, ό,τι χειρότερο δηλαδή.
Ελλείψει χρημάτων και επειδή οι περισσότερες δουλειές δεν τα βγάζουν πέρα, έχει σχηματιστεί μια οικονομική πυραμίδα όπου ο από πάνω χρωστάει στον από κάτω. Παραδίδει ο παραγωγός προϊόν, ο αγοραστής πληρώνει ένα μικρό μέρος της αξίας του και το υπόλοιπο, όταν το πουλήσει, αν το πουλήσει και πάει λέγοντας. Και αυτή η πυραμίδα δεν καταρρέει μονομιάς. Κατερρέει ο καθένας μόνος του, όταν σφίξει η θηλιά, και αυτή η κατάρρευση είναι σιωπηλή, ό,τι χειρότερο δηλαδή.
Η εποχή που τα εξοχικά και η οικοδομή στήριζαν τον τόπο παρήλθε.
Η θάλασσα μόλις που μπορεί να θρέψει λίγες οικογένειες. Για τον επιούσιο και μόνον.
Οι
καλλιεργητές απογοητευμένοι, να μη πω απελπισμένοι. Χωρίς νερό, με
υφάλμυρο όπου υπάρχει, με όλο και μικρότερες επιδοτήσεις, με τιμές
λαδιού σταθερές ...επί 30 χρόνια!, με τιμές πολλών προϊόντων προς τα
κάτω, με αύξηση φορολογίας και ασφαλίστρων, με συνεχή αύξηση κόστους
παραγωγής, χωρίς συνεταιριστικές ή εταιρικές σχέσεις μεταξύ των, χωρίς
εμπορικά κανάλια ......
Οι κτηνοτρόφοι
ακόμη χειρότερα. Η παρατεταμένη ανομβρία κατέστρεφε φέτος κάθε
προσπάθεια καλλιέργειας ζωοτροφών στον τόπο μας και αναγκάζονταν να
καταφεύγουν στην ντόπια αγορά και έτσι όπως είναι κι αυτοί, ο καθένας
μόνον του, απολάμβαναν, ως είναι φυσικό, τις μεγαλύτερες τιμές. Και μετά
να δίνουν το γάλα για να πάρουν χρήματα όταν γίνει τυρί, αφού το
πουλήσει ο τυροκόμος για να πάρει χρήματα, όταν βέβαια το πουλήσει ο
τυρέμπορος και πάει μακριά η βαλίτσα.
Περνάμε
βαθιά και παρατεταμένη κρίση και περιμένει ο πολιτικός κόσμος να
στραφεί η νεολαία στα επαγγέλματα του πρωτογενούς τομέα, δηλαδή στον
παρατημένο τομέα, τον χωρίς μέλλον, τον μόνιμα σε βαθιά και παρατεταμένη
κρίση;
Και επαρχία χωρίς ακμαίο πρωτογενή τομέα δεν σώζεται ούτε από εξοχικά ούτε από τον τουρισμό.
Χρειάζεται βαθιά μεταρρύθμιση και γρήγορη ανασυγκρότηση ο πρωτογενής τομέας. Η ανάπτυξή του πρέπει να γίνει η πρώτη προτεραιότητα της χώρας, δηλαδή κυβέρνηση και αντιπολίτευση να θέσουν και να υπηρετήσουν αυτόν τον εθνικό στόχο και να καταστρώσουν κοινή στρατηγική για την επίτευξή του.
Βασίλης Γκάτσος