''Νέα δεδομένα στην αγροτική οικονομία &
κτηνοτροφία, προοπτικές ανάπτυξης & αντιμετώπιση προβλημάτων.''
Διαβάστε παρακάτω την εισήγηση του Τάσου Τζανή στο περιφερειακό συμβούλιο Πελοποννήσου.
Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι, αγαπητοί αγρότες,
Ο αγροτικός τομέας, παραδοσιακά αποτελούσε & εξακολουθεί
να αποτελεί πολύ δυνατό κλάδο της Ελληνικής Οικονομίας, που αποτελεί περίπου το
13% πλέον του ενεργού πληθυσμού. Η συνεισφορά των αγροτικών προϊόντων στο
σύνολο των εξαγωγών είναι σημαντική, περίπου το 29% (8 δις. ) του συνολικού
εξαγωγικού όγκου της χώρας.
Η επιβίωση στην κυριολεξία τις τελευταίες 10ετίες του
αγροτικού κόσμου πέρασε κυρίως μέσα από τις...
... επιδοτήσεις-Κοινοτικές ενισχύσεις , που όμως η αξιοποίησή τους από τους δικαιούχους, δεν έγινε όπως θα έπρεπε, δηλαδή τα χρήματα δεν πήγαν σε παραγωγικές επενδύσεις, αλλά αναλώθηκαν σε μεγάλο ποσοστό σε άλλες ¨ανάγκες¨, με ή χωρίς εισαγωγικά.
... επιδοτήσεις-Κοινοτικές ενισχύσεις , που όμως η αξιοποίησή τους από τους δικαιούχους, δεν έγινε όπως θα έπρεπε, δηλαδή τα χρήματα δεν πήγαν σε παραγωγικές επενδύσεις, αλλά αναλώθηκαν σε μεγάλο ποσοστό σε άλλες ¨ανάγκες¨, με ή χωρίς εισαγωγικά.
Πρέπει να γίνει πλέον συνείδηση από όλους ότι και στον
αγροτικό τομέα η ΑΝΑΠΤΥΞΗ είναι η μοναδική λύση. Η ανάπτυξη στον πρωτογενή τομέα βασίζεται σε
2 πυλώνες, την εξωστρέφεια
& την ανταγωνιστικότητα.
Σε διάφορες μελέτες- μετρήσεις, κυρίως από τον ΟΟΣΑ, που έγιναν για τον
αγροτικό τομέα της Ελλάδας η εξωστρέφεια χαρακτηρίζεται ισχνή & η
ανταγωνιστικότητα χαμηλή.
Η εξωστρέφεια, δηλαδή η στροφή προς νέες αγορές για
την διάθεση των αγροτικών προϊόντων, είναι & πρέπει να είναι ευθύνη &
φροντίδα κυρίως της Κεντρικής εξουσίας δηλ. των Κυβερνήσεων. Αυτές χαράσσουν
τους κανόνες του εξωτερικού εμπορίου της χώρας, κάνουν διακρατικές
συμφωνίες, διεκδικούν αντισταθμιστικά
οφέλη. Ας προσέξουν λοιπόν περισσότερο & ας βοηθήσουν τα αγροτικά προϊόντα.
Επικουρικά μόνο μπορούν να βοηθήσουν οι Περιφέρειες & οι Δήμοι, μόνο για τα
δικά τους τοπικά προϊόντα, κυρίως στο θέμα του marketing (πχ.
συμμετοχή σε Διεθνείς εκθέσεις).
Η ανταγωνιστικότητα: Το συγκριτικό μειονέκτημα των Ελληνικών αγροτικών προϊόντων, σε σχέση με
τον εξωχώριο ανταγωνισμό είναι το κόστος παραγωγής , λόγω έλλειψης
Οικονομιών Κλίμακας από τις ιδιαιτερότητές μας, πχ. μικρός & άγονος κλήρος,
έλλειψη καινοτόμων δράσεων, έλλειψη τυποποίησης της παραγωγής.
Η ποιότητα όμως
μπορεί να γίνει το ισχυρό μας χαρτί & εδώ πρέπει να εστιάσουμε, να
βελτιώσουμε & να αναδείξουμε.
Η αύξηση της
παραγωγικότητας, ανά εργαζόμενο, ανά στρέμμα, ανά κεφαλή στο ζωικό κεφάλαιο,
παράλληλα μα αλλαγή νοοτροπίας , με χρήση καινοτόμων δράσεων, με συνέπεια &
αγάπη γιαυτό που κάνουμε, μπορούν να μας δώσουν τη διαφορά.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ & Η
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ.
1). ΔΙΑΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ: Δεν επιτρέπουν την ισόρροπη
ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα. Πρέπει να σχεδιαστούν & να υλοποιηθούν στοχευμένες δράσεις, Περιφερειακού
& όχι Εθνικού επιπέδου, διότι οι οριζόντιες δράσεις ανά προϊόν Πανελλαδικά,
δεν μπορούν να λαμβάνουν υπ΄ όψιν τους
& να εξειδικεύουν τις τοπικές ιδιαιτερότητες, με συνέπεια να μη
ενδυναμώνεται η ανταγωνιστικότητα. Προϋπόθεση είναι η δημιουργία ισχυρών
Περιφερειών με ουσιαστικές αρμοδιότητες & προϋπολογισμούς.
2). ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ.
Η έλλειψη πιστοποίησης & τυποποίησης λειτουργεί
ανασταλτικά στη διείσδυση των αγροτικών προϊόντων σε αγορές του εξωτερικού
& θα πρέπει να αναληφθούν συγκεκριμένες, μόνιμες & διαρκείς δράσεις,
για να αντιμετωπιστεί το χρόνιο αυτό πρόβλημα.
3). ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Στο θέμα της βιώσιμης ανάπτυξης έχουν γίνει πολλές
προσπάθειες στη χώρα μας , χωρίς όμως διάρκεια. Οι όποιες προσπάθειες γίνουν εφεξής θα πρέπει να
υλοποιηθούν με γνώμονα την ορθολογική & ελεγχόμενη αξιοποίηση του φυσικού
πλούτου, έτσι ώστε να προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον & να επιτευχθεί
ποσότητα, ποιότητα & διάρκεια στην παραγωγή.
4).ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ.
Οι υφιστάμενες ¨γερασμένες ή κεκορεσμένες¨ καλλιέργειες θα
πρέπει να υποκατασταθούν με νέες εναλλακτικές , με έμφαση στην καινοτομία, τα
παράγωγα των οποίων είναι σαφώς πιο ανταγωνιστικά, από αυτά των παραδοσιακών
καλλιεργειών.
5). ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ.
Το ¨γερασμένο¨ αγροτικό δυναμικό, ανθίσταται στις αλλαγές
& στις καινοτομίες, δεν μπορεί να είναι πλέον παραγωγικό, έτσι είναι λοιπόν
αναγκαία η προσέλκυση νέων αγροτών, που όμως για να είναι αυτό εφικτό πρέπει να
υπάρξουν κίνητρα & όραμα.
6). ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ.
Για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του αγροτικού τομέα
είναι αναγκαίος ο σχεδιασμός & η υλοποίηση Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων, με
σκοπό την ανάπτυξη, την ανάδειξη & την προώθηση των ανταγωνιστικών
πλεονεκτημάτων, σε επίπεδο Περιφέρειας & ανά προϊόν.
7). ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΚΤΥΩΝ.
Πρέπει τέλος να δοθεί μεγάλη έμφαση στην οργάνωση δικτύων (clusters) προώθησης των
αγροτικών προϊόντων, γιατί αποδεδειγμένα αποτελούν αποτελεσματικό τρόπο
διείσδυσης σε στοχευμένες αγορές.
Κυρίες & κύριοι, πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό ότι
ο αγροτικός τομέας είναι ένας τομέας με δυναμική & αυτός είναι ένας ακόμα
λόγος για την περαιτέρω ενίσχυσή του, σε μια οικονομία που βαδίζει στην κόψη
του ξυραφιού & που δυστυχώς επιδεινώνεται όχι μόνο από την παγκόσμια κρίση,
αλλά & από τους ερασιτεχνισμούς & τις παλινωδίες των πολιτικών που ακολουθούνται κατά καιρούς
στην πατρίδα μας.