 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Η Περιφέρεια και η άρδευση – ύδρευση Αργολίδας.
Ας δούμε σχετικά στοιχεία που υπάρχουν σε μια παρουσίαση του
2010, προσιτή στο διαδίκτυο, με τίτλο «Διαχείριση Υδατικών Πόρων Αργολίδας», που αποτελούσε ομαδική
εργασία.
Το 2010 η Αργολίδα είχε ανάγκες το καλοκαίρι περίπου 38 700
κ.μ./ώρα για πόσιμο και νερό άρδευσης.
Από πηγές και γεωτρήσεις είχε μόλις
16 500 κ.μ./ώρα, εξ ου και η σχεδόν καθολική υφαλμύρωση των υπόγειων υδάτων της από τις χιλιάδες γεωτρήσεις.
Όμως τελικά ο Ανάβαλος, ως από μηχανής θεός, πρόσφερε άλλα
28 000 κ.μ./ώρα και έτσι το καλοκαίρι σώζεται η κατάσταση.
Η παρουσίαση αυτή μιλάει για βροχοπτώσεις στον αργολικό
κάμπο 600 mm και στην
Ερμιονίδα 400 mm.
Υπολογίζει δε ότι στον αργολικό κάμπο 120 000 000 κ.μ. νερό της βροχής κάθε χρόνο, πάνε στη θάλασσα, ενώ
μπορούσαν να συγγρατηθούν σε δύο φράγματα. Το ένα φράγμα στον Χάραδρο ποταμό (Ξεριά)
και το άλλο στον Ίναχο.
Για την Ερμιονίδα και Επίδαυρο ως μόνη λύση βλέπει τη
μεταφορά νερού Ανάβαλου. Αγνοεί ότι το ΙΓΜΕ έχει προτείνει τη δυνατότητα δημιουργίας
φράγματος και στην Τζερτζελιά και στο Θερμήσι.
Επίσης, παλαιότερη μελέτη, είχε προτείνει να πιαστεί ο
Ανάβαλος λίγο ψηλότερα με καθαρότερο και περισσότερο ίσως νερό.
Ο Ανάβαλος, όπως και το νερό όλων των μεγάλων πηγών του
αργολικού κάμπου, έρχεται από τις Καταβόθρες του οροπεδίου της Τρίπολης ΚΑΙ ΔΕΝ
ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΣ.
Πέραν
αυτού το χειμώνα, που δεν ποτίζει κανένας, οι κύριες πηγές του
αργολικού κάμπου δίνουν 13 600 κ.μ./ώρα αρίστης ποιότητας, μια τεράστια
ποσότητα νερού που πάει όλη στη θάλασσα (!!!) λόγω παντελούς έλλειψης
λιμνοδεξαμενών. Αυτό λέγεται από το λαό κ α τ ά ν τ η μ α .
Σήμερα η κατάσταση είναι χειρότερη και οδεύομεν προς
ερημοποίηση. Οι ανάγκες σε νερό είναι πολύ μεγαλύτερες, και εκτός του φράγματος
του Αναβάλου, πριν 50 χρόνια, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
Αν μάλιστα καλλιεργήσουμε όλη την ευλογημένη γη της
Αργολίδας, θέλουμε διπλάσιο νερό και φυσικά, συστήματα άρδευσης που να κάνουν μεγάλη οικονομία νερού.
Το περίεργο είναι ότι αυτό το νερό το έχουμε!!!!!
Δηλαδή με τα δύο φράγματα του Χαράδρου και του Ινάχου, τα
δύο στην Ερμιονίδα στην Τσερτζελιά και στο Θερμήσι και τη διανομή τού Ανάβαλου
έτσι όπως έχει σχεδιαστεί μέχρι σήμερα, γινόμαστε μια πράσινη Αργολίδα.
Στη
Χαλκιδική όπου και εκεί οι κάμποι έχουν πλέον υφάλμυρα νερά πρόκειται
να γίνει στον χείμαρρο Χαβρία φράγμα που θα μαζεύει 38 εκατομμύρια κ.μ.
νερό το χρόνο, δηλαδή μεγαλύτερη αποθήκευση νερού από το φράγμα του
Μαραθώνα, που θα αναζωογονήσει την περιοχή. Στην Αργολίδα μπορούσαμε να
αποθηκεύσουμε κατά τους 5 χειμερινούς μήνες το άριστο νερό των
ευλογημένων πηγών της σε ένα φράγμα, δηλαδή 48 εκατομμύρια κ.μ.! Ο
Περιφερειάρχης μας δεν το βλέπει αυτό;
Αρμόδιοι και υπεύθυνοι είναι όλοι οι εκλεγμένοι της
Περιφέρειας και όλων των Δήμων Αργολίδας, συμπολιτευσης και αντιπολιτευσης με
προεξάρχοντα τον κύριο Νίκα.
Πάνω σε αυτό το θέμα, καλό ήταν (πώς δεν το σκέφτηκαν!) να πάνε μαζί με
τον Πρωθυπουργό στο Ισραήλ να δούνε τι κάνει εκεί με το νερό και τις
καλλιέργειες ένα έθνος με ισχυρότατη θέληση.
Κατά
την τελετή του θεμέλιου λίθου της επένδυσης killada Hills πώς δεν
πέρασε από το μυαλό κάποιου να ρωτήσει τους επενδυτές πού θα βρουν νερό
για το γρασίδι και για τις τόσες πισίνες;
Πώς δεν ρώτησε κανένας τι ποιότητας θα είναι οι 600 θέσεις εργασίας;
Σημείωση: Οι
αρχαίοι ημών πρόγονοι θεοποίησαν και λάτρεψαν τις πηγές του αργολικού
κάμπου, μετά του Ινάχου, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι σε αυτές οφειλώταν η
ευημερία και η ισχύς των Μυκηνών και του Άργους. Εμείς, οι σημερινοί,
θα τους διαψεύσουμε, θεοποιώντας τον τουρισμό; Η ευημερία μας θα
στηριχθεί στο τουριστικό προϊόν;
Βασίλης Γκάτσος
