Επί 3 χρόνια στην Ερμιόνη δεν στέλνονταν λογαριασμοί νερού στους καταναλωτές. Δηλαδή δεν εστάλησαν 9 λογαριασμοί, αφού ο καθένας είναι τετράμηνος.
Η λογική λέει:
1. Η τότε Δημοτική Αρχή έστελνε κανονικά τον υπάλληλό της ανά τετράμηνο να πάρει τις ενδείξεις των μετρητών. Άρα είναι καταγεγραμμένες οι καταναλώσεις για τον καθένα από τους 9 λογαριασμούς κανονικά.
Όμως δεν έστειλε αυτούς τους λογαριασμού και φυσικά δεν πληρώναμε οι
καταναλωτές το νερό που καταναλώναμε. Λογικά από τη στιγμή που άρχισε να
στέλνει κανονικά τους λογαριασμούς, με τον πρώτο λογαριασμό που
έστειλε, έπρεπε να περιλαμβάνει και τον πρώτο λογαριασμό από τους 9 που
δεν έστειλε. Με τον δεύτερο, τον δεύτερο από τους 9 και ούτω καθ' εξής.
Σε τρία χρόνια θα είχαμε ξοφλήσει και τους 9 παλιούς λογαριασμούς.
Γιατί, αφού ήταν σφάλμα και παράληψη του Δήμου, δεν μπορούσε να μας
ζητήσει να πληρώσουμε και τους 9 παλιούς όλους μαζί. Αυτό για τον
γράφοντα ήταν το λογικό, όπως και λογικό ήταν μια ανακοίνωση του Δήμου
για τους λόγους που δεν έστελνε τους λογαριασμούς, ενώ καταμετρούσε ανά
τετράμηνο τις καταναλώσεις.
2. Η τότε Δημοτική Αρχή δεν έστελνε κανονικά τον υπάλληλό της ανά τετράμηνο να πάρει τις ενδείξεις των μετρητών. Άρα δεν γνώριζε και την ανά τετράμηνο κατανάλωση των καταναλωτών.
Μετά όμως από τρία χρόνια, χωρίς καταμέτρηση και χωρίς να στέλνει τους
λογαριασμούς, αποφάσισε να καταμετρήσει την κατανάλωση, για να μπορεί να
στέλνει από δω και πέρα κανονικά τους τετράμηνους νέους λογαριασμούς.
Άρα ο Δήμος είχε στα χέρια του τη συνολική κατανάλωση
τριών χρόνων για κάθε καταναλωτή και εδώ υπάρχει πραγματικό πρόβλημα.
Μπορούσε να την μοιράσει εξίσου σε 9 τετράμηνα και να ζητήσει σταδιακά
την εξόφληση, Ένας όμως που κατανάλωσε 180 κ.μ. θα βρεθεί με κατανάλωση
20 κ.μ. ανά τετράμηνο και θα πέσει στο πρώτο κλιμάκιο της τιμής ανά
κυβικό μέτρο. Αν όμως ένας ερχόταν στο σπίτι του μόνο το καλοκαίρι, τότε
κατανάλωσε κάθε χρόνο 60 κ.μ. μέσα στο καλοκαιρινό τετράμηνο, πέφτει
και σε άλλα κλιμάκια τιμής, και πρέπει να πληρώσει συνολικά για τα τρία
χρόνια πολύ περισσότερα από τον πρώτο. Άρα νομικά, αλλά και πρακτικά,
δεν μπορεί να γίνει ακριβής επιμερισμός, άλλοι θα ευνοηθούν, άλλοι θα
αδικηθούν. Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για βαριά αμέλεια της Δημοτικής
αρχής που δεν έκανε καταμέτρηση ανά τετράμηνο και έτσι δεν μπορεί να
καθορίσει ακριβώς τι πρέπει να πληρώσει ο καθένας ανά τετράμηνο.
Η
Νέα Δημοτική Αρχή ανέλαβε να επαναφέρει την κανονικότητα στους
λογαριασμούς, και με ένα τρόπο που το λέμε 80% (και κανείς μας δεν
καταλαβαίνει τι σημαίνει) ανέλαβε να εισπράξει τα χρήματα των τριών
ετών. Ότι έπρεπε να τα εισπράξει, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Για τον
τρόπο που μεθόδευσε την είσπραξη, υπάρχουν αμφιβολίες.
'Άρα
ο κύριος Μπαλαμπάνης ( και ο κύριος Λάμπρου) που θέλει να υπερασπιστεί
τα συμφέροντα των καταναλωτών αλλά έχει και την υποχρέωση ως
αντιπολίτευση να ελέγχει την Διοίκηση του Δήμου πρέπει με σαφή τρόπο να
μας ενημερώσει:
ΠΡΩΤΟΝ: Τι
ακριβώς συνέβη με την προηγούμενη Δημοτική Αρχή: Συνέβη η ως άνω
πρόταση 1; Συνέβη η πρόταση 2; Συνέβη κάτι άλλο που μας διαφεύγει;
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Τι
είναι το 80%, και πώς εμείς οι καταναλωτές πληρώνουμε σήμερα σταδιακά
την οφειλή μας για τα 3 χρόνια που καταναλώναμε νερό αλλά με υπαιτιότητα
του Δήμου δεν πληρώναμε; Ότι το χρωστάμε, είναι σίγουρο και δεν θέλουμε
να μας επιστραφούν τα χρήματα. Ποιοι από εμάς κατά τη γνώμη του
αδικούμεθα και μας υπερασπίζεται ως αιρετός; Αδικούμεθα όλοι οι
Ερμιονίτες ή ορισμένοι, οπότε οι υπόλοιποι ευνοούνται;
ΤΡΙΤΟΝ: Αφού
διευκρινιστούν επακριβώς τα ως άνω και μάλιστα με σαφές παράδειγμα, να
μας καταδειχθεί ακριβώς που υπάρχει παρανομία ή έστω βαριά παράληψη. Και
χρειάζεται Αριστοτέλεια λογική (τη λέμε και Καρτεσιανή) για να
θεμελιώσεις το παράνομον μιας διοικητικής πράξης.
Και
αυτό μέσω των Blogs, αφού μέσω αυτών μάθαμε και τις απόψεις του οι
οποίες όμως καθόλου δεν μας φώτισαν, όπως δεν μας φώτισαν, ούτε της
Δημοτικής αρχής, ούτε και άλλων.
Δεν είναι βέβαια και ΤΟ θέμα του τόπου μας.
Βασίλης Γκάτσος
