ΜΙΑ «ΑΛΗΘΙΝΗ» ΙΣΤΟΡΙΑ
η περιπέτεια αυτή ανήκει στο ελεύθερο παιδί, όχι το χειραγωγημένο, το ενεργούμενο. Ο μικρός Λόχαν (ως μικρός Μοναχός) μέσω του Chi Kung αρχίζει την κυκλική πορεία και περιπέτεια του από το ναό Shaolin (Νεαρό Δάσος) για να μάθει, να αισθανθεί τη φύση, να πάρει δύναμη από αυτή και τα ζώα-σύμβολά με τα οποία συνομιλεί. Αυτά του μαθαίνουν να ξεπερνά τα εμπόδια, να έχει αυτοπεποίθηση αλλά και δύναμη, να κρατάει τις ισορροπίες μέσα στις αντιθέσεις, να είναι χαρούμενος, ήρεμος, γρήγορος ,παρατηρητικός και να έχει στόχους. Ο μικρός Μοναχός χειρίζεται τα συναισθήματα του, τις δυνάμεις που έχει μέσα του, όπως κάθε άνθρωπος, και όταν γνωρίζει το Δράκο, μαθαίνει τη δύναμη του πνεύματος που είναι ικανό να «γκρεμίζει στα δύο τα βουνά» Τίποτα δεν μένει ανεξερεύνητο από τον μικρό Λόχαν, μόνος τελικά ανακαλύπτει τη δημιουργική δύναμη των αντίθετων δυνάμεων, την τελειότητα, την αλλαγή και την εξέλιξη .Γυρίζοντας στο Ναό Shaolin ο νους και η καρδιά είναι γεμάτα από δημιουργικές γνώσεις , συναισθήματα και αισθήσεις και ξέρει το πώς και το γιατί τα χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή και όταν μάλιστα τα εφαρμόζουμε συνειδητοποιημένα βελτιώνουμε την ποιότητα ζωής μας αλλά και των άλλων
Η ιστορία του μικρού Λόχαν αποδεικνύει πως δεν έχει σημασία με ποια θεωρία θα φτάσουμε στο «γνωθι σεαυτόν» γιατί θα μπορουσε να είναι η διδασκαλία του Σωκράτη, η θεωρία των Πυθαγορείων, ή τα Δελφικά μηνύματα, αλλά η κατάκτηση του στόχου και οι γνώσεις μέσα από το ταξίδι της μύησης μας Άλλωστε ο κόσμος είναι Ένας « Κυκλικός», Ενιαίος, Κοινή είναι η γνώση, τα συναισθήματα, η φύση, οι δυνάμεις, εμείς δίνουμε διαφορετικά ονόματα. Όλη βέβαια η διαδικασία της μύησης θυμίζει τον διαλεκτικό και ελεύθερο τρόπο διδασκαλίας του Σωκράτη με τους μαθητές του που είχε σκοπό να τους οδηγήσει στην αυτογνωσία για να ανακαλύψουν μόνοι τους τη Μία και Απόλυτη Αλήθεια η οποία υπάρχει σε όλους μας.
Ο Γ.Δέδες νομίζω πως με αυτό το βιβλίο έδωσε ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό ερέθισμα. Ίσως να χαρακτηριστεί από κάποιους ανατρεπτικό όμως ο εκπαιδευτικός στόχος είναι η αυτογνωσία των παιδιών αλλά και των μεγάλων. Εάν επικεντρωθούμε σ΄ αυτόν και τον επιδιώξουμε ίσως τότε οι σχέσεις δασκάλου και μαθητή, γονέα και παιδιού να είναι περισσότερο ισορροπημένες. Είναι μια ωραία και διαφορετική εκπαιδευτική επιλογή «παραμυθιού» ανάμεσα στην « κοκκινοσκουφίτσα», « τα τρία γουρουνάκια , «τη χιονάτη» και όλα αυτά που δίνουν συγκεκριμένα στερεότυπα και ευνοούν τη γενίκευση.
Καλή ανάγνωση!! (Μαρία Σκλαβούνου-Φιλόλογος)
Γιάννης Δέδες
Εκδόσεις:Αρχέτυπο
