''Το ατύχημα στην Ύδρα''

Κανένας δεν μπορεί να εξαλείψει τον παράγοντα ατυχία αλλά μπορεί να τον ελαχιστοποιήσει.

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Στα εργοστάσια υπάρχει πλήρες σύστημα διαδικασιών και ενεργειών, ώστε να μην συμβαίνουν ατυχήματα, και όμως πάντα κάτι συμβαίνει, παρ' όλη την εμπειρία και τα μέτρα που λαμβάνονται.

Απαράβατος κανόνας: Όταν μπαίνουμε σε έναν κλειστό χώρο, πόσο μάλλον σε υπόγεια, αγωγούς, δεξαμενές, για να κάνουμε εργασίες, υπάρχει υπεύθυνος ασφαλείας ο οποίος θα μετρήσει με ειδική συσκευή το % οξυγόνο που υπάρχει στο χώρο, θα μετρήσει με άλλη ειδική συσκευή για τυχόν ύπαρξη αερίων, θα
εξασφαλίσει τον συνεχή αερισμό του κλειστού χώρου με φρέσκο αέρα, θα αποφασίσει αν οι εργαζόμενοι θα φορούν ειδικές μάσκες και θα φροντίσει να έχει ομάδα ασφαλείας εφοδιασμένη με τα κατάλληλα μέσα, ώστε να επέμβει και να βγάλει εκτός του κλειστού χώρου τους εργαζόμενους, αν πάθουν κάτι, όχι υποχρεωτικά ατύχημα, αλλά μια απλή αδιαθεσία.

Η εργασία σε τέτοιους χώρους είναι από τις πλέον επικίνδυνες και αστάθμητες, γι' αυτό και είναι οι πλέον ακριβές. Για να γίνει μία απλή συγκολλητική εργασία μίας ώρας σε άδεια δεξαμενή πλοίου, αυτή καθ' αυτή η εργασία κοστίζει 50 ¤ αλλά ο καθαρισμός της δεξαμενής, οι μετρήσεις, τα μέτρα ασφαλείας κ.λ.π.μπορεί να κοστίσουν 5000 ¤.

Οι συνάνθρωποι μας πήγαν να δουλέψουν μέσα στον αγωγό μόνοι τους, χωρίς επίβλεψη, χωρίς οργανωμένη ομάδα ασφαλείας. Οι σπεύσαντες απλά περίμεναν και πολύ σωστά, αφού δεν είχαν κανένα μέσο ασφαλείας που θα τους επέτρεπε να βοηθήσουν. Είναι σύνηθες σε αυτές τις περιπτώσει να υπάρξουν πολύ περισσότερα θύματα μεταξύ των ανθρώπων που σπεύδουν να βοηθήσουν χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό.

Δυστυχώς πολλές ζωές έχουν χαθεί στην περιοχή μας, γιατί δεν λαμβάνονται ενεργητικά και παθητικά μέτρα ασφαλείας. Ραντίζουμε χωρίς μάσκες, ή με μάσκες συγκράτησης σκόνης που είναι ό,τι χειρότερο και όχι με ειδικές μάσκες. Εκτελούνται έργα οδοποιίας που διαρκούν χρόνια χωρίς πραγματικά να εξασφαλίζουν την ασφαλή διέλευση. Μια υποτυπώδης ταμπέλα ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΡΓΑ μπαίνει, έτσι να φύγουμε από την υποχρέωση. Έργα μένουν ημιτελή χρόνια, ή αφήνουν πίσω τους κακοτεχνίες που στοιχίζουν ζωές. Παίρνει ένας εργολάβος μια δουλειά από τον Δήμο ή την Περιφέρεια και ναι μεν υποχρεούται να πάρει "τα προσήκοντα μέτρα ασφαλείας" κατά τη διάρκεια των εργασιών, αλλά κανένας από τον Δήμο ή την Περιφέρεια δεν έρχεται, έστω κατά διαστήματα να επιβλέψει.

¶δικα, πολύ άδικα έφυγαν οι συνάνθρωποι μας.

Είναι αναγκαία μία υπηρεσία στον κάθε δήμο η οποία θα επιβλέπει αν λαμβάνονται τα προσήκοντα μέτρα ασφαλείας τόσο κατά την εκτέλεση εργασιών από το προσωπικό του Δήμου, όσο και αν κατά την εκτέλεση των εργασιών από εργολάβο λαμβάνονται όλα αυτά τα μέτρα που ο εργολάβος έχει περιγράψει στη σύμβαση και υποχρεούται να εφαρμόσει. Δεν θα έχει την ευθύνη ασφαλείας, αλλά την επίβλεψη και την άμεση καταγγελία σε αρμόδια υπηρεσία (συνήθως αρμοδία είναι η επιθεώρηση εργασίας) να επέμβει.

Κακά τα ψέματα, πολύ περισσότερα είναι τα ατυχήματα και μάλιστα τα θανατηφόρα στις εργολαβίες που αναθέτει ο Δήμος, η Περιφέρεια ή η Κεντρική Διοίκηση στη περιοχή μας, παρά αυτά που έχουν συμβεί στις ιδιωτικές δουλειές της περιοχής μας.

Όχι άλλα θύματα αυτού του είδους, ας είναι οι δύο συνάνθρωποί μας τα τελευταία. Δεν μπορεί να χαρακτηρίζουμε ατυχία τη μη λήψη μέτρων ασφαλείας.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος