 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
ΓΙΑΝΝΗΣ Σ. ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ
Έφυγε από κοντά μας στις 14 – 12 – 2009.
Υπηρετούσε ως μόνιμος Υπαξιωματικός στο Πολεμικό Ναυτικό, όταν έγινε το πραξικόπημα της χούντας τον Απρίλιο του 1967.
Το Μάιο του 1967 ιδρύεται η αντιδικτατορική οργάνωση ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ, κυρίως από μέλη του «Ομίλου Παπαναστασίου», η οποία με σύνδεσμο τον Γεράσιμο Νοταρά δημιουργεί κλιμάκιο στο Πολεμικό Ναυτικό στο οποίο μετέχει ο Γιάννης. Το κλιμάκιο αυτό είναι η πρώτη οργανωμένη ομάδα στρατιωτικών κατά της χούντας.
Η Δημοκρατική Άμυνα ξεκινάει τη δράση της μοιράζοντας προκηρύξεις και από το Νοέμβριο του 1967 αρχίζει να τοποθετεί βόμβες, προσέχοντας πάντα να μην υπάρξουν αθώα θύματα.
Τον Ιανουάριο του 1968 συλλαμβάνονται τα πρώτα μέλη της και εξαρθρώνεται το κλιμάκιό της στο Πολεμικό Ναυτικό με τη σύλληψη 15 Υπαξιωματικών.
Μεταφέρονται στο καταδρομικό ΕΛΛΗ, όπου ανακρίνονται και βασανίζονται φρικτά. Φυλακίζονται στην Ψυτάλλεια και στο Κορυδαλλό.
Τον Ιούλιο του 1968 δικάζονται στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών και αποτάσσονται από το Ναυτικό.
Μετά από την πτώση της χούντας ο Γιάννης δεν επανέρχεται στο Ναυτικό και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.
Συμμετέχει στη Δημοκρατική Άμυνα η οποία συμπράττει με το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (Π.Α.Κ.) για την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑ.ΣΟ.Κ.).
Στις 10 – 10 – 1974 δίδεται η ιστορική κοινή συνέντευξη Ανδρέα Παπανδρέου – Σάκη Καράγιωργα, όπου το Π.Α.Κ. και η Δημοκρατική Άμυνα αναγνωρίζονται ως συνιδρυτές και ισότιμοι εταίροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ο Γιάννης ενθουσιωδώς αγωνίζεται για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το οποίο στις πρώτες εκλογές, στις 17 – 11 – 1974, παίρνει ποσοστό 13.58% και εκλέγει 12 βουλευτές.
Θυμάμαι τον Γιάννη, πολύ αργότερα, να μου διηγείται ότι ο Γεράσιμος Νοταράς μπήκε στο γραφείο του Ανδρέα και του έφερε το μήνυμα, με ενθουσιασμό : «Πρόεδρε θρίαμβος, 13.58% !». Ο Ανδρέας σκεπτικός και συνοφρυωμένος δίνει την απάντηση : «Αυτό παιδί μου Γεράσιμε δεν οδηγεί στην εξουσία.». Από αυτή την απάντηση γεννήθηκε το ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως το βιώσαμε.
Στις 6 – 6 – 1975 εξωθούνται σε παραίτηση – διαγραφή τα 45 από τα 88 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όλα στελέχη της Δημοκρατικής Άμυνας, τα οποία συγκροτούν τη ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ.
Στα γραφεία της Σοσιαλιστικής Πορείας γνώρισα το Γιάννη.
Ήταν τότε ο βασικός δημιουργός της τοπικής εφημερίδας «ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ» και πήγαινα να τον δω για να κανονίσουμε την ύλη για να συνεχίσω την εκτύπωση. Μέσα στα μελάνια και τους πολύγραφους κινιόταν ενθουσιωδώς ανάμεσα σε ανθρώπους εξαιρετικού ήθους και πολιτικής σκέψης, που πρόσφεραν στη χώρα μας πολύ περισσότερα απ’ όσα έμειναν ως πολιτική τους παρακαταθήκη.
Πιστός στις αρχές των συντρόφων του, ποτέ δεν ζήτησε αναγνώριση ή κομματική διαδρομή.
Ψωμί έβγαζε όσο ήθελε με τα άξια χέρια του και το κοφτερό μυαλό του.
Παιδεία απέκτησε θαυμάσια έξω από σχολές και πτυχία.
Ελευθερία και ευημερία με σκληρή δουλειά και κοινωνική δικαιοσύνη ήταν το όραμά του, όραμα που υπηρέτησε με αρετή και τόλμη.
Η ζωή του ήταν αγάπη και στοργή προς τους δικούς του ανθρώπους, τους συντρόφους του στον αγώνα, τους φίλους του, τους συμπατριώτες του.
Ανιδιοτελείς όλες οι σκέψεις του κι ένα γάργαρο γέλιο επισφράγιζε την αγνότητα μικρού παιδιού.
Αυτά τα δώρα μας άφησε για να μας συντροφεύουν στο υπόλοιπο ταξίδι του βίου μας και το γάργαρο γέλιο του θα το ακούμε κάθε μέρα από τους ουρανούς της αγαπημένης του Ερμιόνης.
Βασίλης Γκάτσος
