'' THE WAY HOME ''
Τα θαύματα της ανιδιοτελούς αγάπης και ο δύσκολος διάλογος της νέας
γενιάς με τις πολιτιστικές αξίες του παρελθόντος, αναδεικνύονται μέσα
από την τόσο λιτή, ευαίσθητη όσο και μεστή από νοήματα φιλμική γλώσσα
της Τζονγκ-Χιάνγκ Λι, η οποία αποφεύγει να περάσει την κινηματογραφία της από το μονοπάτι των κλισέ του μελοδράματος και επιλέγει σε όλες της εκφράσεις της την αυτοσυγκράτηση και την απλότητα.
Ο επτάχρονος Σανγκ Γου (ΣονγκΧου Γιό), που ζει στη Σεούλ και είναι
παιδί χωρισμένων γονιών, ωριμάζει επώδυνα όταν αναγκάζεται να αφήσει τις
ευκολίες της...
μοντέρνας ζωής και την διασκέδαση που του προσφέρει η παγκοσμιοποιημένη ποπ κουλτούρα και πάει να μείνει προσωρινά με την γιαγιά του (Έολ-Μπουν Κιμ), η οποία ζει μόνη χωρίς ανέσεις και χωρίς καμία πολυτέλεια σε ένα απομονωμένο χωριό, μέχρι η μητέρα του να βρει δουλειά. Ο Σανγκ που καταφθάνει στο χωριό έχοντας στις αποσκευές του όλους τους τρόπους καλοπέρασης του σύγχρονου πολιτισμού, δεν έχει καμία πρόθεση για σεβασμό προς την γιαγιά του την οποία αποκαλεί καθυστερημένη, γιατί δεν μπορεί να καταλάβει τις καθημερινές του απαιτήσεις.
μοντέρνας ζωής και την διασκέδαση που του προσφέρει η παγκοσμιοποιημένη ποπ κουλτούρα και πάει να μείνει προσωρινά με την γιαγιά του (Έολ-Μπουν Κιμ), η οποία ζει μόνη χωρίς ανέσεις και χωρίς καμία πολυτέλεια σε ένα απομονωμένο χωριό, μέχρι η μητέρα του να βρει δουλειά. Ο Σανγκ που καταφθάνει στο χωριό έχοντας στις αποσκευές του όλους τους τρόπους καλοπέρασης του σύγχρονου πολιτισμού, δεν έχει καμία πρόθεση για σεβασμό προς την γιαγιά του την οποία αποκαλεί καθυστερημένη, γιατί δεν μπορεί να καταλάβει τις καθημερινές του απαιτήσεις.
Η Τζονγκ-Χιάνγκ Λι χρησιμοποιεί μια πανέμορφη αλληγορία εμπερικλείοντας
όλο τον πλούτο της παράδοσης που χάνεται και μαζί με αυτήν, τις αξίες
του φυσικού τρόπου ζωής, σε μια φουρκέτα μαλλιών που τη χρησιμοποιεί η
γιαγιά, την οποία κλέβει το μικρό αγόρι για να αγοράσει μπαταρίες για το
φθαρμένο GameBoy του, που συμβολίζει την σύγχρονο πολιτισμό.
Με την γιαγιά ο μικρός τελικά θα μάθει την απλή φυσική ζωή, αλλά την
τόσο ουσιαστική και απεκδυόμενος την πανοπλία του αστικού πολιτισμού που
τον αποξενώνει, θα έρθει σε επαφή με τον εαυτό του, τα συναισθήματά του
και το περιβάλλον του. Σταδιακά γιαγιά και εγγονός χτίζουν μεταξύ τους
μια σχέση αγάπης και κατανόησης. Όταν η μητέρα του επιστρέφει για να τον
πάρει πάλι πίσω, το μικρό αγόρι έχει μάθει πλέον πολλά περισσότερα από
τις χειρονομίες καλοσύνης της άλαλης γιαγιά του, από ότι είχε ποτέ μάθει
με την μητέρα του.
Η νοτιοκορεάτισσα σκηνοθέτης μπορεί να μην έχει μεγάλη εμπειρία στο να
κατευθύνει τα συναισθήματα του θεατή, διευθύνει όμως άριστα τους δυο
κεντρικούς χαρακτήρες της και μας παραδίδει μια όμορφη, ζεστή
οικογενειακή ιστορία, με απλότητα, συναισθηματική λιτότητα και
ειλικρίνεια.
Μια ευαίσθητη ταινία για τις οικογενειακές σχέσεις, την αγάπη,
την εμπιστοσύνη, την φροντίδα, την αντίθεση της παράδοσης με τον
σύγχρονο τρόπο ζωής, που εκτυλίσσεται με αργό ρυθμό όπως η ζωή στο
χωριό, στο οποίο δεν συμβαίνει κάτι συνταρακτικό, αφού στερείται από
τους ζωντανούς περισπασμούς της αστικής ζωής.
Η μόνη δράση συμβαίνει
εσωτερικά και κάτω από την επιφάνεια των γεγονότων, με την αργή αλλαγή
των συναισθημάτων του μικρού ήρωα που μεγαλώνει.
Οι τοποθεσίες των
γυρισμάτων και οι κάτοικοι του χωριού προσδίδουν στο φιλμ ένα
στοιχείο γνησιότητας, αλλά η αυθεντικότητα και η απλότητα προέρχεται
κυρίως από τον κεντρικό χαρακτήρα της γιαγιάς. Η φυσική τότε,
ογδονταεπτάχρονη γιαγιά, όχι μόνο δεν είχε ξανά υποδυθεί στη ζωή της,
αλλά δεν είχε δει ποτέ στη ζωή της ταινία και συμπτωματικά ζούσε σε ένα
απομακρυσμένο χωριό ολόκληρη τη ζωή της, πριν αυτή ανακαλυφθεί για τον
ρόλο της γιαγιάς.
Μεγάλη επιτυχία στη χώρα της τη χρονιά που προβλήθηκε, η ταινία κέρδισε το ισοδύναμο Όσκαρ καλύτερης ταινίας και σεναρίου της Νότιας Κορέας, στο Baek Sang Art Awards το 2003.
Reviewed by My Films-In, on
the way home-
Rating:7,0 out of
10