Ως την ώρα από τους συμπατριώτες που δηλώθηκαν ως υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Ερμιονίδας και των Τοπικών Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων, δεν έχει φτάσει στα αυτιά και στα μάτια μας τίποτα το ουσιαστικό. Το ίδιο συμβαίνει και από τα επιτελεία των δύο Συνδυασμών. Τα εκατέρωθεν εκτοξευόμενα ‘ αιχμηρά βέλη’ δεν αφορούν ούτε μας ούτε την Ερμιονίδα. Παιδικό παιχνίδι είναι κάτι σαν «Στρατιώτες – Κλέφτες» όπου απλά εναλλάσσονται οι ρόλοι χάριν παιδειάς.Εννοώ ουσιαστικό λόγο όχι μόνον για τα προβλήματα της Ερμιονίδας, αλλά και .......
.......για την τοπική μας κοινωνική και οικονομική κατάσταση, που πρέπει να την βλέπουμε ως κομμάτι μιας μακροχρόνιας πορείας της χώρας μας προς την πτώχευση. Λόγο - αφετηρία ανασυγκρότησης και τοπικής ανάτασης με την ορμή που μόνο ο Βενιζέλος έφερε από την Κρήτη και μεταλαμπάδευσε σε κάθε γωνιά της διαλυμένης και πτωχευμένης Ελλάδας μετά τον ατυχή πόλεμo.
Όμως και από τον χώρο των συμπατριωτών που μετείχαν στη μέχρι τώρα τοπική πολιτική ως Δημοτικοί Σύμβουλοι, ως υποψήφιοι Δήμαρχοι Συνδυασμών, δεν έρχεται κανένας ουσιαστικός λόγος «ως εκ της εμπειρίας αυτών στις κοινές μας υποθέσεις».
Διακρίνω, ως την ώρα, μόνον το άρθρο – επιστολή του συμπατριώτη Ιωσήφ Γανώση για τις ουσιαστικές, καίριες και μεστές κοινωνικές και πολιτικές του επισημάνσεις. Δεν είναι αμαρτία, με την άδεια του, να αναδημοσιευτεί και σε άλλα τοπικά μπλογκ.
Βασίλειος Γκάτσος
