Χρόνια το ακούμε. Η εκάστοτε Κυβέρνηση το ανακαλύπτει, το εκσυγχρονίζει, το κάνει φιλολαϊκό, το κάνει επιτελικό, το κάνει αξιοκρατικό ... και τα χρόνια περνάνε....
Φεύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος, ξανάρχεται ο ένας, ξαναξανάρχεται ο άλλος ..... και τα χρόνια περνάνε .......
Σταθερή αξία: Η μέση σύνταξη στον ιδιωτικό τομέα των μισθωτών 700 ευρώ, και η μέση του δημοσίου τομέα στα 1400 ευρώ! Δηλαδή όλοι μας ατάραχοι αποδεχόμεθα ότι ένας του δημοσίου ισοδυναμεί με 2 του ιδιωτικού τομέα, όταν μετρημένη η μέση παραγωγικότητα του δημοσίου υπαλλήλου δεν είναι πάνω από το 20% του μισθωτού στον ιδιωτικό τομέα, οπότε και ένας του ιδιωτικού τομέα δουλεύει όσο 5 του δημοσίου! Επίσης κοινωνικά αποδεκτό είναι ο του δημοσίου να είναι ισόβια εργαζόμενος και να φεύγει σε σύνταξη με φουλ ένσημα και με βάση της σύνταξής του τον τελευταίο του μισθό, ενώ ο ιδιωτικός με πολύ λιγότερα, αφού θέλει δεν θέλει θα αλλάξει πολλούς εργοδότες και θα μείνει κατά μέσο όρο για πολύ άνεργος ή άεργος, ενώ οι απολαβές του έχουν συνεχή σκαμπανεβάσματα.
Εξού και το όνειρο κάθε οικογένειας να τρυπώσουν τα παιδιά στο Δημόσιο και μετά να διεκδικήσουν την πολυπόθητη μονιμότητα.
Εξακολουθεί να είναι όραμα της "σύγχρονης" αλλά χρεοκοπημένης χώρας μας. Μόνο που η πραγματική ζωή στην πραγματική Ελλάδα τα στέλνει οικονομικούς μετανάστες.
Άρα ο εκσυγχρονισμός, το φιλολαϊκόν και το επιτελικόν του πράγματος είναι να φτάσει ο δημόσιος υπάλληλος ως προς την παραγωγικότητα και τα αποτελέσματα τον "σύντροφό" του στον ιδιωτικό τομέα. Και αυτό για να γίνει πρέπει να πέσει το τείχος που λέγεται πολιτική εξάρτηση, πελατειακή σχέση, αναξιοκρατία ...... τοις πάσι γνωστά πράγματα. Δηλαδή να λυθεί ο Γόρδιος δεσμός! Υπάρχει και η άλλη άποψη: να γίνουν όλοι οι πολίτες με άρθρο του Συντάγματος δημόσιοι υπάλληλοι. Δηλαδή να δεθούμε όλοι με τον Γόρδιο δεσμό!
Το περίεργο είναι ότι ποτέ δεν ακούμε και δεν διαβάζουμε πουθενά τους όρους "βαθεία Περιφέρεια", "βαθύς Δήμος". Λέτε εδώ η παραγωγικότητα, η αποτελεσματικότητα, η αξιοκρατία, να χτυπάνε νταβάνι;
Βασίλης Γκάτσος
