'' Η Βασιλική στο Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης ''

Μια αιρετική άποψη.

Από ότι θυμάμαι, είμαστε στην πρώτη δημοτικού, γύρω στο 1957, όταν πηγαίναμε σε ένα σημείο νότια του σχολείου και βλέπαμε ένα στρογγυλό σαν πηγαδάκι κτίσμα και κάτι πετρούλες. Ακούγαμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε, ότι η βροχή είχε ξεθάψει αρχαία από μια παλιά εκκλησία.

Τότε δεν είχε φτιαχτεί η νότια αυλή του σχολείου. Ήταν μια κατηφόρα που παίζαμε. Την επόμενη, θυμάμαι, χρονιά, το 1958/1959, αποφάσισε ο διευθυντής του σχολείου να...
..... γίνει επίπεδη αυλή. Πρώτα φτιάχτηκε ο περιμετρικός τοίχος, όπου βέβαια δεν επιτρεπόταν να ανεβαίνουμε. Παρ' όλα αυτά ο Μάντζος και ένας μαθητής ξανθός που ο πατέρας του είχε για λίγα χρόνια σιδηρουργείο(;) στην Ερμιόνη, έκαναν το γύρω της πεζούλας (5 μέτρα κενό δεξιά αριστερά) με τα χέρια και τα πόδια στον αέρα!! Οι μικροί τους βλέπαμε με δέος η δε κυρά Κατίνα του γιατρού, δασκάλα, μόλις τους είδε λιποθύμησε!

Αυτά γίνονταν τότε, και όσο ξύλο κι αν φάγανε πάλι στη πεζούλα!

Για να γεμίσει η αυλή, μήνες πήγαινε το κάρο στο Μπίστι, από τη βορινή πλευρά, και οι μαθητές το γεμίζανε με μικρές πέτρες που άδειαζαν στο χώρο της αυλής. Έτσι έγινε αυτός ο χώρος που κάνουμε τις εκδηλώσεις.

Πριν γίνει η αυλή σ' αυτό το κατηφορικό μέρος βρίσκαμε πολλά μικρά αρχαία νομίσματα.

Μετά ακολούθησαν οι ανασκαφές. Οι αρχαιολόγοι έλεγαν ότι οι αρχαιότητες συνεχίζουν και κάτω από το σχολείο και στην βορινή αυλή του.

Έχω εκφράσει την άποψη ότι το Δημοτικό Σχολείο πρέπει να γίνει Αρχαιολογικό Μουσείο και στις αυλές του να αναπτυχθούν όλα τα θαυμαστά ψηφιδωτά της Ερμιόνης μέρος των οποίων είναι αυτά της εκεί Βασιλικής. Δεν έχουμε ανάγκη Δημαρχείου σε ένα τόσο σημαντικό χώρο. Μπορεί να πάει στις αγροτικές αποθήκες Κρανιδίου με μικρές μετατροπές.

Υπάρχει χώρος για αξιοποίηση και στο δασάκι κάτω από τη νότια αυλή, και στην αυλή.

Σήμερα υπάρχουν τα τεχνικά μέσα για ισχυρά γυάλινα δάπεδα, όπως στους εξωτερικούς χώρους του Μουσείου Ακρόπολης.

Μπορεί λοιπόν να ανασκαφτούν και οι αίθουσες του Σχολείου, ώστε να ολοκληρωθεί η ανασκαφή (υπάρχει η ελπίδα να βρεθεί εκεί μέγας αρχαίος ναός) και μετά να επιχωματωθούν εκ νέου, ενώ τα σημαντικά ευρήματα να διατηρηθούν και να τοποθετηθεί από πάνω τους γυάλινο δάπεδο.

Αυτά είναι έργα Πολιτισμού, αντάξια της Ιστορίας του χωριού μας.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος