Είναι όντως καιρός να δούμε τα ως άνω κριτικά σε σχέση με την παραδοσιακή Κοινότητά μας, το ΚΟΙΝΟΝ .
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Όντως όπως γράφει ο Γιώργος στο
Villa
Didimo,
4-5 χρόνια Καποδίστριας και 2 Καλλικράτης είναι αρκετά
για συμπεράσματα και κρίσεις. Θα προσθέσω και το θέμα άμεσης μετοχής
του δημότη στη δημοτική – κοινοτική εξουσία σε σχέση με την....
.... μετοχή του
δι’ αντιπροσώπων. Διότι προς στιγμής ωραία όλα μας φανήκανε, ότι θα
είμαστε όλοι ενωμένοι, ότι θα παίρναμε ευκολότερα
κονδύλια, ότι έτσι που μεγαλώσαμε θα μας δίνανε περισσότερα και
ευκολότερα, ότι θα εξοικονομούσαμε πόρους από την συγκέντρωση υπηρεσιών,
απόσπαση ειδικευμένου προσωπικού και επιστημόνων, εφαρμογή των νέων
τεχνολογιών κ.λ.π. και ένα σωρό θα. Μόνο που τα πολλά
θάθατα στο τέλος μένουν θα και δεν τα επαληθεύει η ζωή. Με άλλα λόγια
για να θυμηθούμε και τον αείμνηστο Θανάση Βέγγο μάλλον «για πλαστικό
πηγαίναμε, μουσταλευριά μας βγήκε!».
Το μόνο θα, που δεν ήταν θα, αλλά εξ αρχής βεβαιότητα,
ήταν
ότι θα αύξανε η όρεξη των εξουσιολατρών και των γκρουπούσκουλων για
εξουσία που ξέφευγε από τα όρια του χωριού και της κοινότητας και
απλωνόταν σε επίπεδο επαρχίας.
Εξουσιολάτρες που θέλει δεν θέλει παράγει συνέχεια η δι’ αντιπροσώπων μετοχή.
Διατυπώνω
και μία κάπως αιρετική άποψη: Μήπως οι νέες τεχνολογίες επικοινωνίας
και επεξεργασίας δεδομένων, μεταφορών, οργάνωσης, ευνοούν την μικρή
αυτοθεσμιζόμενη
κοινότητα, η οποία γίνεται η βάση για την αμφισβήτηση της μετοχής δι’
αντιπροσώπων σε περιφερειακό και πανελλαδικό επίπεδο; Σημάδι έναρξης του
τέλους του αντιπροσώπου μας βουλευτή, περιφερειάρχη κ.λ.π.;; Μήπως ο
πράσινος σοσιαλισμός διέκρινε εγκαίρως τον κίνδυνο
για την νομεκλατσούρα των αντιπροσώπων και εν σπουδή αφυέστατα
εφάρμοσε το σχέδιο Καποδίστριας και ταχύτατο το Καλλικράτης;;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
