 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Να γίνει στον ναό του Ποσειδώνα στο Μπίστι. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Στη μια φωτογραφία βλέπουμε τον χώρο φρέσκο, αμέσως μετά την ανασκαφή. Τα αρχιτεκτονικά μέλη του ιερού, όσα απόμειναν, ισοπεδωμένα με τους αιώνες. Προφανώς, αν έμενε ο χώρος έτσι, σε λίγα χρόνια θα είχε γεμίσει χορτάρια και θάμνους, όπως συμβαίνει στους δικούς μας Αλιείς στο Πορτοχέλι. Όχι απλά μη επισκέψιμος, αλλά και αδύνατον να τον προσέξει μάτι ανθρώπου. Και όμως είναι σημαντικότατο ιερό με αρχαϊκό ναό του Απόλλωνα.
Η αρχαιολογική υπηρεσία με την βοήθεια ιδιωτών χορηγών προχώρησε σε αναστήλωση με σκοπό το ιερό να είναι ορατό από μακριά, να "βλέπει" το Αιγαίο.
Στη δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε τις σκαλωσιές της αναστήλωσης μη υποψιαζόμενοι ακόμη το τι θα προκύψει.
Στην τρίτη η αναστήλωση έχει τελειώσει και βλέπουμε το θαύμα. Το αρχαϊκό ιερό ορατό από μίλια μακριά, καμάρι του Αιγαίου, φάρος πολιτισμού.
Δεν χρειάζονται ιστορικές και αρχαιολογικές λεπτομέρειες. Το αποτέλεσμα της αναστήλωσης είναι φανταστικό. Έτσι χτίζεται και το Κυκλαδίτικο τουριστικό προϊόν, σε τέτοιους πυλώνες πολιτισμού και αισθητικής.
Εννοώ ότι το ίδιο ακριβώς πρέπει να γίνει στον ναό του Ποσειδώνα στο Μπίστι. Ο ναός αυτός είναι ίδιας εποχής περίπου με το ιερό του Δεσποτικού, τέλη 6ου αιώνα.
Αλλά και από πρακτικής και ωφελιμιστικής πλευράς, πάνω σε πραγματικά έργα πολιτισμού πρέπει να χτίζεται και το δικό μας τουριστικό προϊόν. Τέτοια σας έχω καταθέσει με αίτησή μου προ πολλού, τα έχετε εγκρίνει, τόσο στο Τοπικό μας Κοινοτικό Συμβούλιο, όσο και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αλλά ΔΕΝ ......
* Με το ΔΕΝ τελείωνε το θαυμάσιο θεατρικό έργο του Ανδρέα Στάικου "Το μικρό δαχτυλάκι της Ολυμπιάδος", μέσα σε μια τρισευτυχισμένη, παιχνιδιάρικη, αυτάρεσκη και ανυποψίαστη παρακμή, όπου τίποτα δεν ξενίζει, τίποτα δεν συναρπάζει.
Βασίλης Γκάτσος