Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

''Μερικά ερωτήματα που μένουν μονίμως αναπάντητα''

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Πρώτο ερώτημα: Η αρχή «Ο ρυπαίνων πληρώνει» πολύ πριν γίνει οδηγία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είχε βρει εφαρμογή στην Ερμιονίδα. Το κάθε χωριό είχε τη χωματερή του και δεν πήγαινε τα σκουπίδια στη χωματερή άλλου χωριού. Στο Δήμο Κρανιδίου ξαφνικά δημιουργήθηκε μια κοινή χωματερή για τα σκουπίδια Κρανιδίου, Πορτοχελίου, Κοιλάδας και Φούρνων. Ποιος Δήμαρχος δήμου Κρανιδίου πήρε αυτή την απόφαση και πότε; Ποιος είναι ο αριθμός πρωτοκόλλου της;;

Δεύτερο ερώτημα: Ο χώρος αυτής της χωματερής έπρεπε να γίνει μεταξύ Κρανιδίου και Πορτοχελίου δηλαδή ανάμεσα στα δύο χωριά που μαζί με τα ξενοδοχεία και τα εξοχικά  τους παρήγαγαν πάνω από το 90% των απορριμμάτων του δήμου. Ποιος Δήμαρχος δήμου Κρανιδίου επέλεξε το χώρο της κοινής χωματερής στα Δισκούρια, δηλαδή τοποθεσία μεταξύ Ερμιόνης – Κρανιδίου;

Τρίτο ερώτημα: Η χωματερή αυτή ξεπλενόταν από τις βροχές και το ρυπαντικό φορτίο πήγαινε προς τη θάλασσα της ευρύτερης Πετροθάλασσας ουσιαστικά στο Δήμο Ερμιόνης ή στα σύνορα των δύο Δήμων. Χιλιόμετρα μακριά από το Πορτοχέλι, Κρανίδι, Κοιλάδα, Φούρνοι. Η καπνιά από τη καύση των σκουπιδιών, έπνιγε τον Κάμπο των Αγίων Αναργύρων και την Ερμιόνη. Η φωτιά δύο φορές ξέσπασε στον Κάμπο των Αγίων Αναργύρων και έκαψε μεταξύ άλλων και τα ιστορικά πανέμορφα πεύκα στα Βουλγαρέικα. Ποιος Δήμαρχος Κρανιδίου εγγράφως ή προφορικώς ζήτησε ποτέ συγνώμη από τους κατοίκους Ερμιόνης για αυτά που άδικα υφίσταντο; Ποιος δήμαρχος Κρανιδίου νοιάστηκε να μεταφέρει τη χωματερή κάπου στην Κορακιά που ήταν ένα σημείο λογικό για να πάρει τις επιπτώσεις των σκουπιδιών του δήμου το κάθε χωριό του αναλογικά με τα σκουπίδια του και όχι η Ερμιόνη;

Τέταρτο ερώτημα: Ποιος δήμαρχος δήμου Κρανιδίου πήρε την απόφαση να διευρύνει την μέχρι τότε ασήμαντη χωματερή των Διδύμων  και να την μετατρέψει σε χωματερή όλου του δήμου; Με ποια απόφαση του δήμου; Με ποια ΜΠΕ; Με ποια άδεια από την Νομαρχία ή την Περιφέρεια; Και αν ήταν ‘αναγκαστικό’ δηλαδή επιβληθέν έργο της Νομαρχίας ή της Περιφέρειας, πού είναι η αρνητική γνωμοδότηση της τότε δημοτικής αρχής Κρανιδίου;

Πέμπτο ερώτημα: Γιατί ο Δεματοποιητής δεν τοποθετήθηκε στη χωματερή του δήμου Κρανιδίου στα Δισκούρια όπου ήταν και πολύ φυσικό; Γιατί δεν επελέγη μια περιοχή στην Κορακιά σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» αλλά και υφίσταται την ρύπανση που δημιουργεί; Ποιος αποφάσισε να υποστούν την ρύπανση τα Δίδυμα; Και αν αποφάσισε η Νομαρχία πού είναι οι αρνητικές γνωμοδοτήσεις του Δήμου Κρανιδίου;

Έκτο ερώτημα: Ποιοι οικολόγοι, οικολογούντες, οικολογικοί σύλλογοι κ.λ.π. αντέδρασαν στη μεταφορά της χωματερής στα Δίδυμα; Ποιοι ζήτησαν να γίνει στη Κορακιά ή κάπου αλλού μεταξύ των ρυπαινόντων χωρίων;

Έβδομο συμπέρασμα και όχι ερώτημα: ΟΛΟΙ οι κάτοικοι Κρανιδίου, Πορτοχελίου, Κοιλάδας, ΟΛΑ τα γύρω τους εξοχικά και ξενοδοχεία ήσαν πολύ ικανοποιημένα που η κοινή χωματερή τους ήταν προς την πλευρά της Ερμιόνης η οποία υφίστατο και τις συνέπειες αυτής της επιλογής, όλοι οι οικολόγοι των εξοχικών και οι εξωραϊστικοί και περιβαλλοντικοί σύλλογοί τους ομοίως. Ήσαν διπλά ικανοποιημένοι όταν τα σκουπίδια και ο δεματοποιητής εγκαταστάθηκαν στα Δίδυμα, οπότε τότε άρχισαν να ανησυχούν για την ρύπανση τις επιπτώσεις κ.λ.π. αλλά ΟΧΙ για το γεγονός ότι  αυτά έπρεπε να γίνουν και να συμβούν κάπου μεταξύ Κρανιδίου, Πορτοχελίου, Κοιλάδας. ΚΑΝΕΙΣ δεν βγήκε να πει ότι αυτό το χάλι είναι καταδικό μας, δηλαδή των τριών χωρίων, και αν έπρεπε να συμβεί, δίκαιο και ηθικό ήταν να συμβεί σε χώρο μεταξύ των τριών αυτών χωριών. Υπάρχουν ντοκουμέντα που να βεβαιώνουν το αντίθετο;

Η Ερμιόνη σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» είχε τη χωματερή της ακριβώς δίπλα της και δεν επηρέαζε στο ελάχιστο κανένα άλλο χωριό. Και με τους καπνούς της φωτιάς επηρέαζε τους κάμπους της  και το χωριό της μόνο. Είχε δηλαδή αποδεχτεί πλήρως την ευθύνη της. Θα μπορούσε, χρόνια τώρα, να μεταφέρει τη χωματερή στα Δισκούρια, κάπου κοντά και απέναντι από την του Δήμου Κρανιδίου, αλλά ούτε καν σκέφτηκε έτσι. Το Ηλιόκαστρο  και το Θερμήσι είχαν τις δικές τους κοντινές χωματερές. Ο Δήμος Ερμιόνης δεν είχε καμία σχέση με τη χωματερή Διδύμων και τον Δεματοποιητή. Όταν του ζητήθηκε να κλείσει την χωματερή της Ερμιόνης και τις μικρές των χωρίων του δήμου, ρώτησε την Νομαρχία και πήρε την απάντηση να πάει τα σκουπίδια στον δεματοποιητή. Άλλωστε είχε γίνει ο Δήμος Ερμιονίδας πια.
Η Ερμιόνη έπραξε παρομοίως και για τα λύματά της. Δεν έφτιαξε τον βιολογικό στους κάμπους της, δεν το έφτιαξε στα όρια άλλου τότε δήμου, αλλά ακριβώς στο βουνό απέναντι από τον οικισμό της, όπου ενοχλεί, όσο ενοχλεί, τους ίδιους τους κατοίκους και όχι άλλους. Και αν θυμάμαι καλά αυτή η ορθή απόφαση πάρθηκε όταν στη κοινότητα διοικούσε η δεξιά παράταξη, ασχέτως αν είχαν γίνει σχετικές υποδείξεις από πολλούς άλλους.

Όγδοο συμπέρασμα και όχι ερώτημα: Ο δήμος Ερμιόνης και οι κάτοικοί του σεβάστηκαν πλήρως την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», πήραν στην πλάτη τους τους ρύπους τους, δηλαδή ακριβώς δίπλα στον οικισμό τους, μακριά από άλλους δήμους, προστατεύοντας έτσι και τις τουριστικές περιοχές τους και την καλλιεργήσιμη γη. Ο δήμος Κρανιδίου μετέφερε τα προβλήματα των σκουπιδιών του σε ένα χωριό του με το άστε ντούα, προστατεύοντας τα χωριά του και τις τουριστικές περιοχές και με τον βιολογικό του (διάβαζε την διάθεση των λυμάτων χρόνια τώρα σε μια γούβα), σχεδίασε να μεταφέρει τα λύματα της τουριστικής περιοχής και των χωριών του σε έναν κάμπο που γεωγραφικά είναι της Κοιλάδας (άσχετα σε ποιον ανήκει ιδιοκτησιακά) όπως και τους κατσίγαλους των ελαιοτριβείων. Δηλαδή στον κάμπο ενός μικρού χωριού με λίγα λύματα και όχι προς μεριά Πορτοχελίου – Κρανιδίου όπου και τα πολλά λύματα.

Ένατο ερώτημα: Πως συμβαίνει και τα ίδιας ποιότητας σκουπίδια αναφλέγονταν δύο και τρεις φορές τον χρόνο, όταν ήσαν στις χωματερές των Δισκουριών και Κροθιού, ενώ τώρα δεν αναφλέγονται; Επειδή πήγαν στα Δίδυμα γίνανε μη αναφλέξιμα;

Επ’ αυτών των ερωτημάτων και συμπερασμάτων έχει καμιά γνώμη η διοίκηση του δήμου Ερμιονίδας, και του πρώην – τέως δήμου Κρανιδίου; Είναι ίδιας τάξης ερωτήματα με το ερώτημα της Αττικής: Γιατί η μοναδική χωματερή και ο μοναδικό κέντρο επεξεργασίας λυμάτων έγινε στη Δυτική Αττική και όχι στην Ανατολική;
Και επειδή για την Αττική υπάρχει η απάντηση: είναι έργο της επάρατης Δεξιάς, για την Ερμιονίδα και κατ’ αναλογία είναι έργο του επάρατου σοσιαλισμού και της αριστεράς; Γιατί της επάρατης Δεξιάς δεν είναι, αφού έχει να εμφανιστεί στους Δήμους μας τουλάχιστον 16 χρόνια, από τότε που το κάθε χωριό είχε τη χωματερή του. Εκτός και αν είναι δάκτυλος της Δεξιάς! Πάντως δάκτυλος του Λεμπέση δεν είναι.


Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος