Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

''Να υπενθυμίσω πως ό,τι ουσιαστικό έχει γίνει στην Ερμιόνη, είναι αποτέλεσμα εθελοντικής δημιουργικής εργασίας''

''ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Να υπενθυμίσω πως ό,τι ουσιαστικό έχει γίνει στην Ερμιόνη, είναι αποτέλεσμα εθελοντικής δημιουργικής εργασίας και προσφοράς των κατοίκων της και των όπου γης παροικιών της με κύρια αυτή της πρωτεύουσας. Φυσικά ελεύθερης εθελοντικής εργασίας και όχι κατευθυνόμενης ή συντονιζόμενης από θεσμικά ή πολιτικά κέντρα. Εθελοντικής εργασίας που αυτοοργανώθηκε σε καταστατικές ενώσεις, σωματεία κ.λ.π. και έδωσε  και δίδει έργο λαμπρό στην κοινότητά μας. Φυσικά και με τα προβλήματα και τις δυσκολίες του.

Υπενθυμίζω συνοπτικά:

1.    Στον αθλητισμό: Ο σύλλογος ΕΡΜΗΣ από την στιγμή της ιδρύσεώς του. Ο κορυφαίος σύλλογος της Ερμιονίδας. Παίκτες και παράγοντες και φίλοι. Το ίδιο στο μπάσκετ με το τέλειο γυμναστήριο – γήπεδο δωρεά Ερμιονήτισας. Το ίδιο στον ιστιοπλοϊκό όμιλο.
2.    Στον πολιτισμό: Το ΙΛΜΕ μαζί με το κτήριό του. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη. Ο προσκοπισμός κάποια εποχή. Ο Λάσσος κάποια εποχή. Ο Μουσικός Σύλλογος, η τεράστια αυτή εθελοντική προσφορά που όμοιά της μόνο σε μεγάλες πόλεις βρίσκεις. Ακόμη και η αυλή του Δημοτικού Σχολείου όπου γίνονται οι εκδηλώσεις είναι δημιούργημα εθελοντικής εργασίας των μαθητών του και κατοίκων Ερμιόνης. Οι τοπικές εφημερίδες.
3.    Στη δενδροφύτευση: Όλα τα πεύκα και τα αλσύλλια γύρω από την Ερμιόνη είναι δημιουργία εθελοντική κυρίως του Ερμιονικού Συνδέσμου. Και το Μπίστι ολόκληρο από τους παλαιότερους όπως και τα Ευκάλυπτα.
4.    Στο συνεταιρικό πνεύμα: Ο γεωργικός συνεταιρισμός με την αλωνιστική μηχανή του που δέσποσε στην Ερμιόνη επί δεκαετίες.
5.    Φιλοπτωχος: Παράδοση εθελοντικής προσφοράς από τις αρχές του 20ου αιώνα. Για σειρά ετών τα φιλόπτωχα ταμεία Ερμιόνης ήσαν τα πρώτα στη Μητρόπολή τους.
6.    Πολλά άλλα που ο καθένας συμπατριώτης θα φέρει στη μνήμη του ως εθελοντική προσφορά, από ανέγερση ναών μέχρι προσφορά αντλιτικών μηχανημάτων, τσιμέντων, χρηματικών ποσών, ακινήτων, συμμετοχή και προσφορά σε εκδηλώσεις, κ.λ.π.


Αυτό το πνεύμα εθελοντικής προσφοράς δεν το ζήτησε και δεν το συντόνισε καμιά δημοτική ή άλλη αρχή και η μεγάλη του αξία είναι ότι συνυπήρξαν και συνυπάρχουν σε αυτό συμπατριώτες πέρα από οποιαδήποτε πιστεύω τους, οποιαδήποτε κοινωνική ή άλλη κατάστασή τους, εκεί που ο καθένας θέλει. Αυτό θα συνεχιστεί με τον τρόπο τον ελεύθερο που εμείς ξέρουμε χωρίς καθοδηγητές και συντονιστές από την πλευρά του νέου Δήμου.
Αντίθετα, πιστεύουμε ότι ο νέος μεγάλος δήμος πρέπει να δείξει υπευθυνότητα και επαγγελματισμό, δηλαδή να προτάξει την προσφορά των υπαλλήλων του, των υπηρεσιών του, των αιρετών του. Δεν δημιουργήθηκε για να οργανώσει τους κατοίκους σε εθελοντική βάση. Κύρια αποστολή του είναι να λειτουργήσει σωστά, οικονομικά και αποδοτικά τη δομή του και να δημιουργήσει τις βάσεις πάνω στις οποίες θα στηριχθεί και θα αποδώσει η ιδιωτική και η συλλογική πρωτοβουλία στην Ερμιονίδα. Να δημιουργήσει μια γερή βάση εσόδων από τους έχοντες και κατέχοντες, από τις νέες επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια, να δώσει πόσιμο νερό στους οικισμούς και τα εξοχικά του, να δώσει νερό για καλλιέργειες, να προστατέψει και αναπτύξει τη θάλασσα, ώστε να γίνει και πάλι αποδοτική, να δώσει τις βάσεις μια σωστής κτηνοτροφίας, να δημιουργήσει το κατάλληλο υπόστρωμα για την ανάπτυξη οικοτεχνίας και βιοτεχνίας στην περιοχή μας, να στηρίξει τον τουρισμό. Να επαναφέρει τη νομιμότητα και να την διαφυλάξει. Η αύξηση του επαρχιακού εισοδήματος, η αύξηση των θέσεων εργασίας, η αύξηση του γεωργικού προϊόντος σε θάλασσα και στεριά, η αύξηση του τουριστικού εισοδήματος, είναι που θα μετρήσουν την απόδοση του νέου δήμου.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι ο επαγγελματισμός του Δήμου σε όλες τις λειτουργίες του, ενώ η εναπόθεση των λειτουργιών του στον εθελοντισμό είναι υπεκφυγή. Ήδη ο εθελοντισμός στην Ερμιόνη από μόνον του πλαισιώνει την κοινότητά του. Δεν μπορεί όμως να φέρει νερό στην Ερμιονίδα, δεν μπορεί να εφαρμόσει οδηγίες της ΕΕ και ΚΥΑ των υπουργείων μας, δεν μπορεί να πάρει προγράμματα από την ΕΕ, δεν μπορεί να γκρεμίσει τους φράκτες στις παραλίες, και τόσα άλλα που έχει ανάγκη ο τόπος μας.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος