Όταν χειμωνιάζει, είναι η καλύτερη περίοδος να σκεφτούμε τα καλοκαιρινά που πέρασαν για να βελτιώσουμε τα καλοκαιρινά που έρχονται.
 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
ΝΤΑΡΔΙΖΑ
Η παραλία της Ντάρδιζας ήταν και φέτος εξαιρετική. Τα στέγαστρά της και τα παγκάκια της φιλοξένησαν εκατοντάδες οικογένειες, ντόπιους, ξένους, περαστικούς. Εξυπηρετεί όλους τους κατοίκους του Ηλιοκάστρου, τους κατοίκους και παραθεριστές της Ντάρδιζας και πάρα πολλούς κατοίκους και παραθεριστές Ερμιόνης. Είναι πανέμορφη από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα. Δεν την πιάνει ο γραίγος, ο πουνέντης ακόμη και το μελτέμι φυσάει μεν δυνατά, αλλά δεν κάνει κύμα. Υπήρξαν μέρες που έμοιαζε με πίνακα του Βασιλείου, μέσα στη χαρά του ήλιου και της θάλασσας.
Για όσους θέλουν ξαπλώστρες, καρέκλες, κ.λ.π. υπάρχει η καντίνα, η οποία εξυπηρετεί και όλους τους υπόλοιπους.
Αυτή η κατάσταση είναι στα συν της Δημοτικής αρχής και των κατοίκων - παραθεριστών της Ντάρδιζας. Πρέπει να διαφυλαχθεί ως έχει και να βελτιωθεί.
Αυτά που συζητούν οι λουόμενοι:
1). Η γνωστή αγέλη αδέσποτων που ξαφνικά γίνεται επιθετική. Γνωστό χρόνια το θέμα και άλυτο μέχρι τώρα. Παραμένει όμως ως επικίνδυνη κατάσταση όχι μόνο για τους λουόμενους αλλά και για τους γύρω κατοίκους, γιατί το βράδυ η αγέλη αγριεύει.
2). Οι λουόμενοι απλώνονται περίπου 30 μέτρα δυτικά της καντίνας και σε όλη την ανατολική έκταση της παραλίας μέχρι το κράσπεδο του δρόμου. Στο δυτικό μέρος της παραλίας που είναι εξίσου ωραίο δεν πάει σχεδόν κανένας.
Αιτία: στα ρηχά σχηματίζεται επιμήκης σαθρός ύφαλος που εμποδίζει απόλυτα την κίνηση. Είναι πολύ δύσκολο να περάσεις τον ύφαλο και για τους ηλικιωμένους επικίνδυνο. Έτσι κανένας και ιδιαίτερα οικογένειες με παιδιά και ηλικιωμένοι δεν μπορούν να κάνουν εκεί μπάνιο παρόλο που έχει και εκεί στέγαστρα και παγκάκια. Θα μπορούσε να βελτιωθεί πολύ η κατάσταση, αν ανά 50 μέτρα σπάσει ο ύφαλος και δημιουργηθεί αμμουδερό πέρασμα πλάτους περί τα 5 μέτρα.
3). Το κύριο πρόβλημα που μπορεί να εξελιχθεί σε τραγωδία είναι ο δρόμος που περνά δίπλα ακριβώς από τους λουόμενους και από την καντίνα.
Επειδή είναι και ευθεία, τρέχουν τα αυτοκίνητα, μερικά δε υπερβολικά. Δεν υπήρξε λουόμενος που να μην αναρωτηθεί τι θα γίνει αν ένα ξεφύγει. Μάλιστα τα αυτοκίνητα που παρκάρουν το ένα πίσω από το άλλο κάτω από τα αλμυρίκια θεωρούνται τρόπον τινά ότι είναι ένα φράγμα που προσφέρει κάποια προστασία. Επίσης όσοι παρκάρουν πάνω από τον δρόμο που έχει άνετο χώρο πάρκιν αντιμετωπίζουν πρόβλημα όταν διασχίζουν τον δρόμο, ιδιαίτερα όταν συνοδεύουν μικρά παιδιά και υπερήλικες.
Οικογένειες με παιδιά έχουν συνέχεια την έγνοια τους μη φύγουν κάποιο προς τον δρόμο. Λύση δεν είναι να βάλει η Τροχαία και ο Δήμος ταμπέλες: ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΙΔΙΑ, ΟΡΙΟ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ 30, σαμαράκια στον δρόμο ή ό,τι άλλο. Και με αυτά και χωρίς αυτά η κατάσταση αντικειμενικά είναι επικίνδυνη. Κακά τα ψέματα, δεν έπρεπε να επιτρέπεται εκεί η κολύμβηση ούτε η ύπαρξη καντίνας ή ό,τι άλλο. Όταν φτιάχτηκε ο δρόμος, κανένας δεν πήγαινε στη Ντάρδιζα για μπάνιο, τώρα όμως πάνε πολλοί και στο μέλλον πάρα πολλοί, οπότε ο δρόμος πρέπει να φύγει από κει και να μετατοπιστεί, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία. Έτσι ελευθερώνεται τεράστιος υπερασφαλής χώρος για πάρκινγκ, παιχνίδι, πρόχειρη εστίαση, άνεση, ξεγνοιασιά. Προέχουν οι άνθρωποι και όχι ο δρόμος.
Η ιδέα δεν είναι του γράφοντος, αλλά όλων. Το πρώτο που αισθάνεσαι όταν πρωτοπηγαίνεις στη θάλασσα της Ντάρδιζας είναι ότι η συνύπαρξη του δρόμου με την πλαζ, την καντίνα και του λουόμενους είναι κίνδυνος - θάνατος.
Αυτό είναι ένα έργο μικρού κόστους και μεγίστου οφέλους για όλους μας. Είναι πραγματικό έργο πολιτισμού υπέρ του λαού, και ο Δήμαρχος που θα το τολμήσει θα μείνει στη μνήμη όλων μας.
4). Οι μικροί κάδοι στην αμμουδιά δεν επαρκούν για τα μικρά απορρίμματα, με αποτέλεσμα, όταν γεμίζουν, να τα στέλνει το μελτέμι στη θάλασσα. Ο Δήμος έχει κάποια έσοδα από την καντίνα. Είναι λογικό μέρος αυτών κάθε χρόνο να τα χρησιμοποιεί για την βελτίωση των συνθηκών στην παραλία: Στέγαστρα, καλαμωτές στέγες, παγκάκια κάδοι. Απλά πράματα.
ΕΥΚΑΛΥΠΤΑ
Στα Ευκάλυπτα τη δεκαετία του 1950 δεν υπήρχε δρόμος προς τη μερία της θάλασσας. Μόνο ένα μονοπάτι για τα ζα που με φουρτούνα το ξέπλενε σε ορισμένα σημεία του η θάλασσα. Τα κάρα πήγαιναν από τον πάνω δρόμο και έστριβαν στο πηγάδι για να συνεχίσουν στον παραλιακό. Όταν πηγαίναμε με τα γαϊδούρια στα περιβόλια μας στα Ποτόκια, αργά και πού κάναμε ένα πρόχειρο μπάνιο στα Ευκάλυπτα. Εκεί κατέβαιναν για μπάνιο και οι καλόγριες του μοναστηριού και φυσικά οι γύρω περιβολάρηδες. Δεν υπήρχε άλλο, κατάλληλο για μπάνιο, μέρος στον ορμίσκο της Κάπαρης.
Μετά πέρασαν τον δρόμο παραλιακά και τα Ευκάλυπτα πλημμύριζαν, έγιναν τόπος συλλογής απορριμμάτων, κατέβηκε και το μοναστήρι να διεκδικήσει μέρος της έκτασης, προφανώς έκτασης που ανήκε από παλιά στο μοναστήρι, να κτίσει εκεί μια εκκλησία και να την περιφράξει με τσιμεντένια μπλόκια, ό,τι πιο αντιαισθητικό μπορούσε να γίνει, παραδόξως από ένα μοναστήρι πανέμορφο.
Και εδώ πλέον λίγοι πάνε για μπάνιο έχοντας δίπλα τους τα αυτοκίνητα να τρέχουν στο φουλ και παραδίπλα τους τους κάδους σκουπιδιών.
Και ο Κάμπος των Αγίων Αναργύρων όμως δικαιούται να ανακτήσει τη μικρή αυτή παλιά όαση για μπάνιο. Μπορεί να ξηλωθεί το τμήμα του ασφαλτόδρομου προς τη θάλασσα, να κλαδευτούν πολύ τα γερασμένα πια ευκάλυπτα, γιατί σήμερα είναι επικίνδυνα, και να αντικατασταθούν μελλοντικά με αρμυρίκια. Ο δρόμος να πηγαίνει όπως παλιά γύρω γύρω, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν αργούν τα αυτοκίνητα 20 δευτερόλεπτα. Ο χώρος να εξωραϊστεί, και να γίνει ένα ασφαλές πάρκιν. Δίπλα είναι και το ωραίο εξοχικό κέντρο του Πολίτη που το καλοκαίρι μπορεί να έχει μια μικρή εγκατάσταση μέσα στα Ευκάλυπτα προς άμεση εξυπηρέτηση των λουομένων. Και αυτό έργο λαϊκό μηδαμινού κόστους, έργο πολιτισμού είναι.
Και τα δύο αυτά έργα είναι μέρος της αναγκαίας ανασυγκρότησης της Ερμιονίδας και ιδιαίτερα της Δημοτικής Κοινότητας Ερμιόνης.
Βασίλης Γκάτσος
