Tο P.E.R.S.O.N.A.L.I.T.I.E.S Θα συναντήσει τον διάσημο φωτογράφο και πρόεδρο της ΠΕΦΦΕΕE, Πανελλήνιας Ένωσης φωτοειδησεογραφων, καθώς και βραβευμένο μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (Π.Σ.Α.Τ.). Ο κ. Κουτρουμάνος έχει περπατήσει και στις 5 ηπείρους, σε 150 χώρες και αν μη τι άλλο στο διάβα της φωτογραφικής του πορείας , έχει καλύψει άπειρα αθλητικά γεγονότα, επισκέψεις Πρωθυπουργών και Προέδρων και έχει συναντήσει από Αρχηγούς Κρατών, μέχρι Βασιλιάδες. Μία πολυσχιδής προσωπικότητα, με ιδιαίτερο αισθητήριο στην εικόνα των σκέψεων και των συναισθημάτων των ανθρώπων. Αιχμαλωτίζει το χρόνο τρυφερά προσφέροντάς του τη δυνατότητα να αμυνθεί γλυκά μέσα από την κίνηση του χρονοχώρου σε ένα χαμόγελο, στην ένταση της νίκης, στην πικρία της ήττας, αλλά και στον αδιάκοπα σκληρό ιδρώτα της ζωής του ευ αγωνίζεσθαι. Όνειρό του ήταν κάποια στιγμή, να μιλήσει μέσα από το φωτογραφικό του φακό για τη Μαριούπολη του τότε και τη Μαριούπολη του τώρα. Είναι επίσης ο Ιδρυτής της Βιβλιοθήκης στη Μαριούπολη σε συνεργασία με την Ελληνική Κοινότητα εκεί.
Παραθέτω αυτούσιο το κείμενο από την ιστοσελίδα protagon.gr
 |
| Η ζωή μου όλη μία φωτογραφική κάμερα |
Ο φωτορεπόρτερ κ. Κουτρουμάνος είναι ο εμπνευστής και δημιουργός της σχολικής βιβλιοθήκης του δημοτικού σχολείου της Μαριούπολης, η οποία αριθμεί πάνω από 2.000 βιβλία, χορηγίες των μεγαλύτερων εκδοτικών οίκων της χώρας μας, μετά από προσωπικό αγώνα του ίδιου. Για τον λόγο αυτό, έχει τιμηθεί από τον δήμαρχο της Μαριούπολης. Ακολουθήστε Πηγή: Protagon.gr
Με πολύτιμο σύμμαχο πρόσφυγες εθελοντές, συνέλεξε ένα μοναδικό οπτικοακουστικό υλικό, μέσα από τα μάτια και την εμπειρία των ανθρώπων που βίωσαν και βιώνουν αυτή την άγρια κόλαση του πολέμου στο πετσί τους. Το Αθηναικό κοινό, ήδη γεύτηκε τις αθέατες πλευρές του πολέμου και σήμερα σειρά έχει η Θεσσαλονίκη. Συνομιλήσαμε μαζί του και μοιράστηκε μαζί μας σκέψεις του, φωτογραφίες του και το νοιάξιμο που έχει στην καρδιά του για τους ανθρώπους της Ουκρανίας, γιατί τους έχει ζήσει αλλιώς, όμορφους, πολύχρωμους και ελεύθερους, να ατενίζουν τη ζωή γεμάτοι όνειρα και ελπίδα. Ευχή του να παύσει ο κάθε πόλεμος και επιστρέψει η ειρήνη. Η ζωή θα νικήσει!
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ξημέρωνε 25η Φεβρουαρίου 2022 και ο κ. Κουτρουμάνος μου έστελνε το κάτωθι μήνυμα: Η Π.Ε.Φ.Φ.Ε.Ε. καταδικάζει την εισβολή στην Ουκρανία Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και καταστρατήγηση των καταστατικών αρχών του ΟΗΕ. Η κυριαρχία ενός ανεξάρτητου ευρωπαϊκού κράτους παραβιάζεται απροκάλυπτα οδηγώντας την Ευρώπη σε μια νέα αιματοχυσία αθώων ανθρώπων παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Πανελλήνια Ένωση Φωτοειδησεογράφων, Φωτογράφων και Εικονοληπτών Επικαιρων καταδικάζει την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και καταγγέλλει απερίφραστα την αυταρχική και αντιδημοκρατική ηγεσία του Πούτιν, και καταδικάζει κάθε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από απολυταρχικά καθεστώτα. Η Π.Ε.Φ.Φ.Ε.Ε. μάχεται για την δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης, την ανεξαρτησία και τη διαφάνεια στα ΜΜΕ καθώς και για την προστασία των Φωτοειδησεογράφων, Φωτογράφων και Εικονοληπτών. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 2.5 μήνες και οι εχθροπραξίες δεν έχουν πάψει. Μετά και τη χθεσινή νίκη της Ουκρανίας στη φετινή Eurovision, η Ευρώπη έδωσε τη δική της απάντηση απέναντι στον πόλεμο. Ας παύσει όλο αυτό το παράλογο σκηνικό και ας επιστρέψουμε σε όλους τους άνθρώπους τη ζώη τους πίσω.
Καλημέρα Βασίλη και σε ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρόσκλησης. Πότε σου γεννήθηκε η ιδέα για τη συγκεκριμένη έκθεση; Βλέποντας την απήχηση που έχει στους πρόσφυγες εθελοντές τι συναισθήματα γεννήθηκαν μέσα σου;
Καλημέρα Λένα και σε ευχαριστώ για την επικοινωνιακή ευκαιρία να μιλήσω για το συγκεκριμένο θέμα. 2 μέρες μετά την έναρξη του πολέμου, είπα ότι θα κάνω την έκθεση. Κάποιες από τις φωτογραφίες αυτές προυπήρχαν ήδη, τυπωμένες, από την πρώτη φορά, που τις είχα εκθέσει το 2004 στον αδελφοποιημενο οδηγό Ζωγράφου σε συνεργασία με το χωριό ΣΑΡΤΑΝΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗΣ. Δε γινόταν να μη το κάνω. Κοιμόμουν και ξυπνούσα με τη δεδομένη σκέψη. Αυτή η έκθεση αποτελεί την κραυγή ενός λαού μέσα από τα δικά του μάτια, όπως τη βίωσε και τη βιώνει, είναι η φωνή του.
Είναι ένας ανθρώπινος τρόπος να πούμε συγγνώμη μέσα από μία έστω φωτογραφία;
Είναι ένας τρόπος να αποτιμήσουμε φόρο τιμής στους ανθρώπους που σκοτώθηκαν, δολοφονήθηκαν, έτσι απλά , τόσο άδικα και αναίτια. Με το που πήρα την απόφαση, ενήργησα άκρως επαγγελματικά και άμεσα. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα βρήκα χορηγούς, αλλά και υποστηριχτές της όλης προσπάθειας. Το Μάρτιο, η Έκθεση έλαβε χώρα στην Αθήνα, στην Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία και τον Απρίλιο στη Fotovision στις κτηριακές εγκαταστάσεις του Ταε κβοντό. Τώρα, ήρθε η σειρά του κοινού της Θεσσαλονίκης. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και συγκινημένος μπορώ να σου πω Λένα, γιατί Η Θεσσαλονίκη φημίζεται για το καλλιτεχνικό της πρόσωπο και τον τρόπο που αγκαλιάζει τους δημιουργούς. Τρέφεται η ψυχή της πόλης από αυτού του είδους τις εκθέσεις.
Εσύ ο ίδιος βλέποντας το φωτογραφικό σου υλικό, τη Μαριούπολη του τότε με τη Μαριούπολη του τώρα..αισθάνεσαι κατάφορη αδικία από τη μία για την αισχρή ψυχοδυναμική του πολέμου , αλλά και μία ευλογία από την άλλη, στο γεγονός ότι πρόλαβες να αποθανατίσεις την αλήθεια και την ομορφιά της στην ψυχή σου;
Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα μπορώ να τολμήσω να πω. Από την μια πλευρά, όταν πρώτοπήγα εκεί πριν 20 χρόνια, ήταν γεματα χαρά και ευγνωμοσύνη για τον ατόφιο Ελληνισμό που κρατάνε άσβεστο δεκάδες χρόνια και για την γλώσσα μας και τα ήθη και τα έθιμα μας που κρατάνε ζωντανά με έναν τρόπο ιερό μπορώ να πω. Εγώ φωτογράφησα χαμόγελα και ανθρώπους που αγαπούν και ξέρουν να χαίρονται το κάθε λεπτό. Από την άλλη τώρα, οι ίδιοι περίπου άνθρωποι ετοιμάζουν την έκθεσή μου για σήμερα, 16 Μαίου 2022 , μέσα σε ένα κλίμα πόνου και οδύνης για τον πόλεμο που ακόμα συνεχίζεται Είμαι στεναχωρημένος πολύ με τον πόλεμο, όπως όλοι μας, μιας και έχουν ισοπεδωθεί όλα πια εκεί.
Στην Αθήνα η έκθεση, απέσπασε διθυρραμβικά σχόλια και είχε άκρως μεγάλη επιτυχία. Όταν βλέπεις πρόσωπα σκυμμένα πάνω από τις φωτογραφίες σου…τι λες στον εαυτό σου; Είναι μία ηθική δικαίωση, αλλά ταυτόγχρονα και ένα ακόμη κίνητρο που σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις;
Ο φωτορεπόρτερ βρίσκεται μπροστά στα γεγονότα και τα καταγραφεί. Για να τα δείξει. Ανήκω στους μάχιμους της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ζω το γεγονός δε το φωτογραφίζω απλά, και με την εμπειρία στο χώρο, μετά από τόσες έντονες στιγμές απλώς το καδράρω. Αυτό θέλει τόμη, γνώσεις, ταλέντο και διαχείριση. Αν δεν είσαι στο ένα μέτρο που συμβαίνει κάτι δεν είναι καλή η φωτογραφία. Πρέπει να ζεις το γεγονός. Είσαι τα μάτια όλων όσων δεν μπορούν να δουν αυτά τα γεγονότα από κοντά!
Βασίλη σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την πρωινή μας συζήτηση και να σου ευχηθώ ένα καλό ταξίδι! Έρχεσαι με το τραίνο σήμερα επάνω, το Velos.
Ναι Λένα ακριβώς σε 3 ώρες και 20′ ακριβώς διασχίζω τη χρονογέφυρα ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και κερδίζω ακόμη περισσότερο χρόνο για καλές φωτογραφίες. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι η ζωή είναι στιγμές, ας τις αποθανατίσουμε, αλλά πρωτίστως ας τις απολαύσουμε!
Να κλείσουμε με μία ευχή;
Να κλείσουμε με ένα τραγούδι καλύτερα; Και ας ευχηθούμε ειρήνη, τι άλλο; ΕΙΡΗΝΗ!
Φύγαμε!
Παρακάτω ακολουθεί το Δ.Τ.
Με πρωτοβουλία του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΜ-Θ, της Πρωτοβουλίας Πολιτών Θεσσαλονίκης ενάντια στην εισβολή και στον πόλεμο της Ουκρανίας, της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας και της Ουκρανοελληνικής κοινότητας Θεσσαλονίκης καθώς και υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται Έκθεση Φωτογραφίας του φωτορεπόρτερ Βασίλη Κουτρουμάνου με θέμα: «Η Μαριούπολη εν καιρώ ειρήνης και πολέμου».
Η Έκθεση περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό φωτογραφιών πριν από την έναρξη του πολέμου, όταν ο φωτορεπόρτερ επισκεπτόμενος αρκετές φορές την σημαντική αυτή πόλη κατέγραφε σε καιρό ειρήνης την ανθούσα παροικία των Ελλήνων. Αργότερα, μετά την εισβολή ο ίδιος φακός αντίκρυζε τα συντρίμμια και τις εκτεταμένες καταστροφές σε σπίτια, δρόμους, πλατείες, δημόσια κτίρια. Ανείπωτος, βουβός απεικονίζεται ο πόνος των ανθρώπων που βιώνουν τον όλεθρο του πολέμου.
Το υλικό που θα παρουσιαστεί και στο κοινό της Θεσσαλονίκης -καθώς ήδη έχει παρουσιαστεί στην Αθήνα- επιμελείται μια ομάδα Ελληνοουκρανών και Ουκρανών καλλιτεχνών που είναι πρόσφυγες.
Η Έκθεση εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 16 Μαΐου 2022 στις 7 το απόγευμα στο κτίριο της Διεύθυνσης Αστικού Σχεδιασμού και Αρχιτεκτονικών Μελετών στην οδό Αγγελάκη 13.
Θα παραμείνει εκεί για το κοινό της Θεσσαλονίκης έως και τις 22 Μαΐου. Ώρες λειτουργίας καθημερινά από τις 10 το πρωί έως τις 9 το βράδυ. Στη συνέχεια, θα μεταφερθεί και σε άλλα κομβικά σημεία της Θεσσαλονίκης προκειμένου να την επισκεφθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι ενδιαφερόμενοι.
Ας θυμηθούμε και ας ελπίσουμε ότι θα την ξαναδούμε έτσι!
