 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Οι διθύραμβοι για τον τουρισμό και την τουριστική «βαριά μας βιομηχανία» που ακούγονται και στην Ερμιονίδα συχνότατα, είναι υπερβολικοί.
Το ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών) σε πρόσφατη ανάλυση για τον τουριστικό τομέα (από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο) επισημαίνει:Όντως ο τουρισμός, επειδή έχει πέσει πάρα πολύ, μπορεί με την άνοδό του να βοηθήσει την οικονομική ανάπτυξη το 2021.
Αλλά έχει ισχυρότατες αντιρρήσεις για τον τουριστικό πολλαπλασιαστή του 2.5 που καθημερινά ακούμε από επίσημα χείλη, βάσει του οποίου η άμεση + έμμεση συμβολή του τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας είναι της τάξης του 30%.
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, λέει το ΚΕΠΕ, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας του 2020 θα ήταν τουλάχιστον 20%. Είναι όμως κατά πολύ μικρότερη.
Υποστηρίζει λοιπόν ότι η συνολική πολλαπλασιαστική επίδραση του τουριστικού τομέα είναι της τάξης του 12% του ΑΕΠ μόνο, δηλαδή κάτι περισσότερο από το 1/3 αυτού που διατυμπανίζουν η κυβέρνηση (η κάθε κυβέρνηση) και οι άνθρωποι του τουρισμού προς κάθε κατεύθυνση. Το δε μερίδιο του τουρισμού στο ΑΕΠ είναι στο εύρος 6% - 7.2%. Αυτό έρχεται σε συμφωνία με το γεγονός ότι τα περισσότερα αγαθά που καταναλώνει ο ξένος τουρίστας στη χώρα μας προέρχονται από εισαγωγές.
Δεν πρόκειται λοιπόν ούτε για τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, ούτε για το μέλλον της Ελλάδας. Είναι μια «εκτατική καλλιέργεια», που έχει γεμίσει τις παραλίες με ξενοδοχεία και στην οποία απασχολούνται εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι για ένα «καλοκαιρινό μεροκάματο», αρκετά επιδοτούμενο από το Κράτος. Η συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ είναι όμοια με τη συμμετοχή του αγροτικού τομέα της χώρας. Μόνο που τον αγροτικό τομέα δεν τον αγγίζει, δεν τον τρομάζει, ούτε ιός, ούτε ταξιδιωτικές απαγορεύσεις, ούτε κρίσεις, ούτε διαθέσεις ξένων κρατών, ούτε πολεμικά επεισόδια.
Το βλέπουμε αυτό και στην Ερμιονίδα. Απαραίτητος ο τουριστικός τομέας, χρήσιμος, αλλά όχι όπως παρουσιάζεται και όχι βαριά βιομηχανία.
Η άμεση + έμμεση συμβολή της πραγματικής βιομηχανίας της χώρας μας προσφέρει το 31% του ΑΕΠ, καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίες (περί το 1.2 εκατομ. θέσεις) και σημαντικές εξαγωγές.
Τη βιομηχανία την είχαμε ζήσει και στην Ερμιονίδα με τους πάνω από 300 εργαζόμενους στα Μεταλλεία Μποδοσάκη και άλλους τόσους στου Λαναρά.
Βασίλης Γκάτσος.
