Γράφει ο δημοσιογράφος του Εικονοσκοπίου Μίλτος Ιωαννίδης
Κάποτε σε αυτόν τον
τόπο, που "όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά", αυτοί που
σήμερα αποκαλούμε ήρωες, πολέμησαν μη φοβούμενοι τον θάνατο για του
"Χριστού την Πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία".
Κύρηξαν
συμβολικά την 25η Μαρτίου ως ημερομηνία έναρξης της επανάστασης, γιατί
ήθελαν να περάσουν στις επόμενες γενιές το διπλό μήνυμα:
Ότι σε αυτά
τα δοξασμένα και ιερά χώματα, ο αγώνας για την ελευθερία πρέπει να
είναι διαρκής και να μην τον επισκιάζει ο φόβος του θανάτου.
Ότι εδώ, σε αυτή την μικρή γωνία της γης, η ορθόδοξη πίστη, ήταν, είναι και θα είναι το καταφύγιο μας και η παρηγοριά μας.
Ότι η Παναγιά, που σήμερα γιορτάζουμε, δεν είναι μόνο η μάνα μας αλλά και η Υπέρμαχος Στρατηγός μας.
Οι συνθήκες κρίσιμες μα οι Έλληνες ήταν αποφασισμένοι να νικήσουν ή να πεθάνουν.
Νυν υπέρ πάντων λοιπόν εκείνος ο αγώνας.
Συγκρούονταν δυο κόσμοι.
Ο ένας, κάποτε, έδωσε στον υπόλοιπο κόσμο εκείνα τα ιδανικά που αργότερα θεμελιωσαν τον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό.
Την δημοκρατία, την δικαιοσύνη, τις τέχνες, τα γράμματα, τον πολιτισμό, την επιστήμη.
Ο άλλος, έδωσε στον υπόλοιπο κόσμο, την φρίκη, τις σφαγές, την βαρβαρότητα, τα παιδωμαζώματα, τα παλουκώματα, τον επεκτατισμό.
Η μάχη; άνιση.
Απο την μια οι εξαθλιωμένοι απο τα 400 χρόνια σκλαβιάς Έλληνες, δίχως
στρατό, δίχως όπλα, δίχως πόρους, απο την άλλη μια αυτοκρατορία που ήταν
τόσο αδίστακτη, σε σημείο που να είχε επιβάλλει χαράτσι μέχρι και για
να έχουν το δικαίωμα οι χριστιανοί να φέρουν το κεφάλι στους ώμους τους.
Ο θρήνος, η οργή και η αποφασιστικότητα των Ελληνίδων και των Ελλήνων, ήταν πια στο αποκορύφωμα.
Η τώρα, η ποτέ.
"καλύτερα μιας ώρας, ελεύθερη ζωη, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή".
Απο εκείνες τις κρίσιμες στιγμές, τις γεμάτες δόξα και μεγαλείο, που
τελικώς οδήγησαν το έθνος μας στην απελευθέρωση, καλούμαστε σήμερα, 199
χρόνια μετά, να τιμήσουμε την μνήμη και των αγώνα εκείνων, που το αίμα
τους, πότισε το δοξασμένο δέντρο της λευτεριάς μας.
Καλούμαστε να
υπερασπιστούμε και εμείς με τη σειρά μας την αθάνατη κληρονομιά του '21
και να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας, την φιλοπατρία και τα ιδανικά της
ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της χώρας μας.
Δεν πρέπει όμως να
ξεχνάμε, να παραδειγματιζόμαστε και να μαθαίνουμε από εκείνα τα
διδάγματα, που λίγο έλειψε να κοστίσουν και να αποβούν μοιραία:
1.
Ότι αυτά που θέλουμε να πετύχουμε ως έθνος, να τα πετύχουμε,
στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις. Μην περιμένουμε βοήθεια από τους
ξένους γιατί τότε θα επαφιόμαστε στα δικά τους συμφέροντα.
2. Ότι ο
διχασμός ήταν είναι και θα είναι η μεγάλη πληγή του έθνους μας. Να
θυμίσω, ότι ακόμη δεν είχε απελευθερωθει η πατρίδα μας και εμείς κάναμε
εμφυλίους πολέμους.
Πολεμάγαμε δηλαδή μεταξύ μας και παράλληλα με τους Τούρκους.
3. Ότι πρέπει στις δύσκολες στιγμές μας, να έχουμε σωστή κρίση.
Διαφορετικά, θα είμαστε καταδικασμένοι να μας εξουσιάζουν οι κάθε λογής
"Κωλέττηδες", οι κάθε λογής "Μαυροκορδάτοι" και να μας αποδίδουν
δικαιοσύνη οι διάφοροι "Σχινάδες".
4.Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι
δικάσαμε και καταδικάσαμε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, (στον οποίο έδωσε
βασιλική χάρη ο... Βαυαρός Βασιλιάς Όθων!) για εσχάτη προδοσία καθώς και
την συμπεριφορά που επιδείξαμε σε πολλές ηρωικές μορφές του αγώνα και
που σήμερα τις συγκαταλέγουμε στο πάνθεον των ηρώων του γένους μας.
Αγαπητοί φίλοι,
" Λάος που ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει".
Η δική μας ιστορία, γεμάτη σελίδες δόξας, γεμάτη με ηρωϊκες μορφές, είναι ριζωμένη βαθιά μέσα στις καρδιές μας.
Σήμερα, 199 χρόνια μετά από εκείνη τη μεγάλη ημέρα, που σήμανε την ώρα
για την Εθνική παλιγγενεσία, έχουμε το δικό μας ιστορικό χρέος έτσι όπως
το επιτάσσει η συλλογική μας συνείδηση :
Να μην επιτρέψουμε στον
διχασμό, σε αυτή την αιώνια κατάρα της φυλής μας, να μας αποτρέψει απο
τον κοινό μας στόχο, που δεν είναι άλλος από την αναγέννηση της πατρίδας
μας.
Έτσι θα τιμήσουμε την μνήμη και των αγώνα εκείνων, χαρη στους οποίους είμαστε σήμερα ελεύθεροι.
Η ενότητα, η ομοψυχία και η προσήλωση στον στόχο για μια Ελλάδα
απαλλαγμένη απο τα βαρίδια του παρελθόντος, είναι ο δικός μας αγώνας που
πρέπει και επιβάλλεται να τον κερδίσουμε όλες και όλοι μαζί!
"Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο ωπου εμείς ελευθερώσαμε". Θ. Κολοκοτρώνης.
Ας κάνουμε λοιπόν τα λόγια του πράξη.
Ας στολίσουμε τον τόπο μας, για εμάς και τα παιδιά μας!
Χρόνια πολλά Έλληνες!
Ζήτω η Ελλάδα!
