Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου όταν βρέθηκα έξω από την τάξη μου, στο Δημοτικό Σχολείο από όπου αποφοίτησα στην ΣΤ’ Δημοτικού και όπου τώρα στεγάζεται το Δημαρχείο της Ερμιόνης. Σε αυτόν τον χώρο, ο φωτισμένος μου δάσκαλος, ο αείμνηστος Μιχάλης Παπαβασιλείου, μου ενέπνευσε την αγάπη μου για την αρχαιολογία, προτρέποντάς μας, όλους τους μαθητές του, να ψάχνουμε με τα παιδικά μας φτυαράκια κομμάτια της ιστορίας του τόπου μας σε αυτό το ίδιο χώμα της Ερμιόνης. Είναι ένας τόπος μικρός και συνάμα τόσο μεγάλος! Αυτή η πανέμορφη γραφική χερσόνησος, είναι για μένα μια αγκαλιά, στην οποία πάντοτε επιστρέφω, νιώθοντάς την τόσο οικεία, όσο την αγκαλιά της μητέρας μου. Της μητέρας μου, που μου ενέπνευσε την αγάπη και την προσφορά στον συνάνθρωπο, όπως και να αγαπώ αυτό τον τόπο και τους ανθρώπους του, για την απλότητα και την καλοσύνη τους!
Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, Ερμιόνη 4 Αυγούστου 2018. |