Η λιμνοδεξαμενή Καρατζά μακάρι να είναι η έναρξη πραγματικών έργων υποδομής προς αύξηση της αγροτικής μας παραγωγής.

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Από την φωτογραφική μηχανή του κυρίου Αποστόλου και το villadidimo του Γιώργου κατανοήσαμε τι είναι η η λιμνοδεξαμενή του Καρατζά, του μόνου σημαντικού αρδευτικού έργου στην περιοχή μας.

Το νερό από μικρά ρέματα πρώτα μαζεύεται σε δύο δεξαμενές μικρές, όπου καθαρίζεται από φερτές ύλες και μετά διοχετεύεται καθαρό στη μεγάλη λιμνοδεξαμενή που παίζει ρόλο ταμιευτήρα καθαρού νερού.

Πρακτική που ακολουθούσαν και οι παππούδες μας. Υπάρχει ένα αντίστοιχο σύστημα, το έχω ξαναγράψει, κάτω από το κάστρο του Δοκού, όπου το νερό από ένα ρεματάκι που
έρχεται από το λόφο του κάστρου, πέφτει πρώτα σε παραπήγαδο γεμάτο αφάνες και μετά περνά στην κτιστή δεξαμενή που χρησιμοποιείτο για το πότισμα κοπαδιών.

Τέτοια συστήματα σαν του Καρατζά μπορούν να απλωθούν στην Ερμιονίδα ακόμη και στη χερσόνησο Κρανιδίου, όχι μόνον στα ορεινά + τρία μεγάλα φράγματα + Ανάβαλος. ΝΑΙ, όλα αυτά και τίποτα δεν είναι παραπανήσιο*.

Αυτά τα έργα είναι έργα υποδομής που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και 40 χρόνια, αν οι κυβερνήσεις είχαν κατά νου να αναπτύξουν την αγροτική παραγωγή και όχι να πάρουν τη ψήφο των αγροτών μέσω επιδοτήσεων και τάχατες διευκολύνσεων.

Μπορεί να χαίρεται ο κύριος Μανιάτης, γιατί ο Ανάβαλος θα έλθει επιτέλους στην Ερμιονίδα, όμως δεν τον έφερε το ΠΑΣΟΚ όταν έπρεπε, όπως και δεν έγινε κανένα έργο υποδομής για να αυξήσει η Ερμιονίδα την αγροτική της παραγωγή. Και ο κύριος Κοδέλας, αντί να μαζέψει τους αγρότες και να τους ξεναγήσει στο έργο του Καρατζά και να συνομιλήσει με τους εκεί αγρότες για τα αποτελέσματα στην παραγωγή τους, πήγε στα βένια για να σώσει τα κοκοροβένια.

Ούτε ο Δήμος μας, ούτε τα σχολεία, ούτε οι αγρότες, έστω από απλή περιέργεια δεν πήγαν εκεί να δουν και να πληροφορηθούν. Ούτε στις Ανεμογεννήτριες και τα Φωτοβολταϊκά πήγαν για δουν και να μάθουν τι προσφέρουν στην τοπική οικονομία και στην εθνική.

Θέλω να πω ότι οι παραγωγικοί άνθρωποι με τη δουλειά τους, τα συμφέροντά τους, με τη δράση τους και τα οράματά τους με τη συλλογικότητά τους δημιουργούν την πολιτική υπερδομή που θα παρασταθεί στο έργο τους. Το ανάποδο είναι επιβολή ονείρων και ιδεών με τον .... ξεσκέπαστο που λέγανε οι παππούδες μας.

Η παραγωγική ανάταση της Ερμιονίδας είναι στα χέρια των κατοίκων της.

Και αν είναι εύκολο, ας ξανά αναρτήσει η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Ερμιόνης τη φωτογραφία των αγροτών μας με τα εργαλεία τους στα χέρια και στο μέσο τον Νίκο Δέδε. Αυτοί ήσαν τότε πραγματική παραγωγική δύναμη του τόπου.

* Ακούγεται κάθε τόσο ότι είναι πολλά τα λεφτά για αυτά τα έργα. Δηλαδή ο Ανάβαλος θα πάει κάπου 47000000 ευρώ, τα τρία φράγματα συνολικά κάπου 150000000 ευρώ και τα συμπληρωματικά με λιμνοδεξαμενές και έργα συγκράτησης των ρεμάτων άλλα 50000000 ευρώ. Σύνολο 247000000 ευρώ που θα κάνουν παράδεισο την Ερμιονίδα, την Τροιζηνία, τον Πόρο, την Ύδρα και τις Σπέτσες. Η περιοχή αυτή με μόνιμο πληθυσμό 30000 θα έκανε μια χρυσοφόρα επένδυση 8233 ευρώ ανά μόνιμο κάτοικο.

Αν στον αναγνώστη φαίνονται πολλά, ας αναλογιστεί:

Πόσο κόστισε η παράκαμψη των Διδύμων και η όλη ιστορία του Σταυρού και το καταστροφικό τους αποτέλεσμα.

Πόσο θα κόστιζαν οι .... σήραγγες  του Διδύμου όρους και το μηδενικό παραγωγικό τους αποτέλεσμα.

Πόσο κόστισαν στους αγρότες οι χιλιάδες γεωτρήσεις και η εδώ και 40 χρόνια λειτουργία τους, που έφεραν τη θάλασσα στα σπίτια και τα χωράφια μας, που κατέστρεψαν τις καλλιέργειές μας.

Πόσα ευρώ έχουμε πληρώσει μέχρι σήμερα για να πίνουμε εμφιαλωμένο νερό και να αλλάζουμε κάθε τόσο πλυντήρια, θερμοσίφωνες και σωληνώσεις.

Αλλά και η ιδιωτική  επένδυση του γκόλφ δεν θα πάει περισσότερα ευρώ; Θα αισθανθούν οι ντόπιοι περισσότερο την επένδυση στα οικονομικά τους από την επένδυση σε άφθονο και καλό νερό για την ευρύτερη περιοχή μας;

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος