ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ.... τότε και τώρα.

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Η "ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ" είναι η μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλαν οι πατέρες μας, εμείς είμαστε παιδιά, για να αναστήσουν την Ελλάδα μετά τη φοβερή κατοχή και τον ακόμα φοβερότερο εμφύλιο πόλεμο.

Την εποχή της ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΩΣ έβλεπες χαμογελαστά πρόσωπα, χαρούμενα παιδιά, σαν να είχαν ξεχάσει τα φοβερά γεγονότα και έτρεχαν προς το μέλλον. Περίεργο, αλλά έτσι ήταν. Ήταν τόση η θέληση να αλλάξουν σελίδα, που εμείς ως παιδιά δεν ακούσαμε ιστορίες Κατοχής και Εμφυλίου από τους μεγαλύτερους. Το συλλογικό πρόταγμα ήταν δουλειά, δουλειά και προκοπή, πέρα από αντιξοότητες και πολιτικά πάθη.

Αυτή η ιστορική περίοδος ανάτασης  πήρε το όνομα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, "ως 8ετία Καραμανλή" από τον αρχηγό της ΕΡΕ που ήταν πρωθυπουργός την περίοδο 1955 - 1963. Στην πραγματικότητα η περίοδός είναι μεγαλύτερη, περίπου 1951 - 1965, περιλαμβάνοντας και τη διετία του Γεωργίου Παπανδρέου και της ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ.

Πίσω από αυτά τα δύο ονόματα στοιχήθηκαν άξιοι πολιτικοί, επιστήμονες, οικονομολόγοι, τεχνοκράτες, καλλιτέχνες, οπότε το έργο τής ανασυγκροτήσεως και της προόδου ουσιαστικά χαρακτηρίζει μια γενιά με άξιους ηγέτες. Η οικονομική ανάπτυξη έλαβε τέτοιες πρωτόγνωρες διαστάσεις που μόνο η Ιαπωνία είχε να παρουσιάσει, γι' αυτό οι ξένοι ονόμαζαν την χώρα μας "Μικρή Ιαπωνία".

Στην κυριολεξία η χώρα γέμισε εργοστάσια, εργοτάξια, πολυκατοικίες, ποντοπόρα πλοία, ξενοδοχεία ΞΕΝΙΑ, το ηλεκτρικό ρεύμα και οι δρόμοι έφτασαν έως το πιο μακρινό χωριό, το νερό μπήκε στα σπίτια, τα σπίτια εξοπλίζονταν με λουτρό, ψυγείο, ηλεκτρική κουζίνα, μηχανές πήραν τη θέση του αλετριού, των κουπιών, των πανιών, των μαγγανιών.
Ο Καραμανλής ήταν άνθρωπος αυστηρός, οργανωτικός, άκρως αποτελεσματικός, με ηγετικά προσόντα. Ως εκ τούτου, και εκ των υστέρων, θεωρήθηκε από τους αντιπάλους του περισσότερο ως τεχνοκράτης, που "δεν φρόντισε ή αγνόησε τον πολιτισμό".

Αντιθέτως, μέχρι σήμερα όλοι οι πολιτιστικοί θεσμοί και τα σημαντικότερα έργα πολιτισμού, είναι έργο του Καραμανλή έργα που επέβλεπε ο ίδιος αυτοπροσώπως και καθημερινά.

Η ανάπλαση του χώρου της Ακρόπολης από τον Πικιώνη, το φεστιβάλ στο Ηρώδειο, το φεστιβάλ Επιδαύρου, Οργανισμός Θεάτρου Θεσσαλονίκης και τόσα άλλα, είναι έργα του. Οι στενοί προσωπικοί του φίλοι μέχρι τα γεράματά του ήταν καλλιτέχνες: Πικιώνης, Χόρν, Χατζηδάκις κ.α.

Εμείς, μικρά παιδιά τότε, είχαμε μανία με τη συλλογή γραμματοσήμων. Κυρίαρχη ήταν η σειρά της ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ του 1951 με 6 γραμματόσημα που επισυνάπτονται στο παρόν. Κατά κάποιο τρόπο παρουσίαζαν και εξηγούσαν τι είναι η Ανασυγκρότηση. Ήταν ο καλύτερος τρόπος να περάσει το μήνυμα αλλά και η δέσμευση της ηγεσίας προς όλους, και κυρίως προς τη νέα γενιά.

Μια ματιά στα γραμματόσημα:
1. Βαριά βιομηχανία. Υποδηλώνεται με τα εμπλεκόμενα γρανάζια μέσα στα οποία βλέπουμε μεγάλα εργοστάσια και καμινάδες να καπνίζουν, υπό την σκέπη του Ηφαίστου. Εκμηχάνιση των επιχειρήσεων και βαριά βιομηχανία.

2. Ανάπτυξη υπερπόντιας ναυτιλίας, εκμηχάνιση αλιείας, υπό τη σκέπη του Ποσειδώνα.

3. Έργα πολιτισμού και ανάδειξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Σύμβολο η Ακρόπολη.

4. Εκμηχάνιση της γεωργίας με σύμβολο το τρακτέρ, υπό το αυστηρό αλλά και μητρικό βλέμμα της θεάς Δήμητρας.

5. Η συμμετοχή της γυναίκας στη βιοτεχνία και την έξω του οίκου εργασία, υπό την καθοδήγηση και τη σκέπη της πολημήχανης θεάς Αθηνάς.

6. Εξηλεκτρισμός. Να ταξιδέψει το ηλεκτρικό ρεύμα και τα καλά του σε όλη τη χώρα, έργο που έφερε σε πέρας η ΔΕΗ, πολλάκις με ηρωικές προσπάθειες.

Με την παρουσία των εργατών και μάλιστα με τη τραγιάσκα - σύμβολο, υπενθυμίζεται ότι η ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ είναι δυνατή μόνο με εργασία και κόπο. Οι εικόνες δεν παρουσιάζουν ούτε υπόσχονται καμιά ανταμοιβή, ούτε περιέχουν στοιχεία κατανάλωσης. Προέχει η ΠΑΡΑΓΩΓΗ και οι ενέργειες για τον εκσυγχρονισμό της, ως όραμα και στόχος εθνικός.

Αν στις εικόνες των γραμματοσήμων έλειπαν οι θεότητες, και οι εργάτες ως εργατιά, ως εργατική τάξη, κυριαρχούσαν σε πρώτο πλάνο στο πνεύμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, όπου το σύνθημα ήταν ΕΞΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ - ΕΚΜΗΧΑΝΙΣΗ ως αναγκαία και ικανή συνθήκη για να ξεπεράσει η εργατική τάξη, ως πολιτικά κυρίαρχη, τα όντως εκπληκτικά αποτελέσματα του Καπιταλισμού, τότε θα διαπιστώναμε ότι έχουν κοινό υπόβαθρο που δεν είναι άλλο από την αναγκαιότητα του εξηλεκτρισμού, της εκμηχάνισης και της βιομηχάνισης για να πάει η Ελλάδα μπροστά.

Άλλωστε: "Την περίοδο 1942-1943 συμμετείχε (ο Κων. Καραμανλής) σε μία άτυπη ομάδα πολιτικού προβληματισμού με την ονομασία "Σοσιαλιστική Ένωση", την οποία αποτελούσαν αξιόλογοι μετέπειτα πολιτικοί και τραπεζίτες, όπως ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Γεώργιος Μαύρος, ο Πέτρος Γαρουφαλιάς, ο Άγγελος Αγγελόπουλος και ο Ξενοφών Ζολώτας.
Ο Πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος σε άρθρο του στην εφημερίδα "Η Καθημερινή" (10.03.2013) για τον Καραμανλή αναφέρει ότι: ειδικά η Σοσιαλιστική Ένωση, της οποίας ηγούνταν ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, και της οποίας ο Καραμανλής ήταν μέλος, ήταν αυτή που τον έφερε σε επαφή με το ριζοσπαστικό ρεύμα της εποχής". Το ριζοσπαστικό πνεύμα το μετέφερε και στο νέο δεξιό κόμμα που ίδρυσε, την ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις).

Παρόλο που η ΕΡΕ ήταν δεξιό κόμμα και η Ένωση Κέντρου κεντρώο βλέπουμε μια κοινή αφετηρία με τον σοσιαλισμό: Ότι η ανασυγκρότηση και ο εκσυγχρονισμός είναι στην ουσία τους αν όχι επαναστατικές πολιτικές, τουλάχιστον ανατρεπτικές - ριζοσπαστικές κοινωνικά, απαιτούν και επιφέρουν αλλαγές.
Η γενιά 1950 - 1965 σε αυτό το πνεύμα που σημαίνουν τα γραμματόσημα μεγάλωσε και πέρα από τα λάθη, πέρα από τα πολιτικά πάθη και τη μετεμφυλιακή κατάσταση, βίωνε καθημερινά συνεχή παραγωγική πρόοδο στη χώρα μας στην Ερμιονίδα, και στην αγαπημένη Ερμιόνη μας.

Τηρουμένων των αναλογιών, ας τα έχετε αυτά υπ' όψιν σας, και οι της "Δυνατής Ερμιονίδας", και οι της "Ερμιονίδας - Βήμα στο Αύριο". Έχετε το 92,15% και βάλε των ψηφοφόρων σε μια σχεδόν καθολική παρουσία τους στις κάλπες, και ως εκ τούτου μια καθολική δεξιά στροφή της Ερμιονίδας.

Αν έχετε σχέδιο ανασυγκρότησης και πρότυπο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, κάντε το διαρκές μήνυμα και δέσμευση. Όχι ..... βγάζοντας γραμματόσημα.

Μπορείτε να κατεβάσετε τα μακρόστενα πανό από το τέως Δημαρχείο Ερμιόνης. Άλλωστε αν μας βλέπουν από ψηλά οι ήρωες με πρώτο τον άγιο Καποδίστρια και αποφασίσουν να μας επισκεφθούν, θα μας άρχιζαν με βέργες ροδιάς από αυτά που θα έβλεπαν.

Βάλτε στη θέση τους τα οράματά σας και τις δεσμεύσεις σας:

Ενδεικτικά:

Ένα πανό που να δείχνει τη θέση της Μονάδας Αφαλάτωσης στον τέως Δήμο Ερμιόνης, και με μεγάλα γράμματα την δέσμευση: "Την τάδε ημερομηνία θα τρέξει πόσιμο νερό στις βρύσες σας".

Ένα άλλο πανό με ελιές, σύγχρονο λιτρίβι κ.λ.π. με τη δέσμευση: "Την τάδε ημερομηνία ο Δήμος θα χαιρετίσει την ίδρυση του Συνεταιρισμού Ελαιοπαραγωγών Ερμιονίδας και η Εκκλησία μας θα την ευλογήσει".

Τρίτο πανό με μια λιμνοδεξαμενή με τη δέσμευση: "Την τάδε ημερομηνία θα είναι έτοιμη και θα αρδεύσει τον τάδε κάμπο της Ερμιονίδας".

Και άλλα πανό, ανάλογα.

Βασίλης Γκάτσος