.jpg) |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Με την πλήρη κυριαρχία του "Δήμου - Καλλικράτη" οι Δημοτικές Κοινότητες, οι Κοινότητες, οι Πρόεδροί τους και τα Κοινοτικά Συμβούλια πάνε περίπατο.
Δεν έχουν καμία αρμοδιότητα, δεν έχουν κανένα πόρο, δεν έχουν περιουσία, πρακτικά δεν έχουν αντικείμενο. Μας λέγανε στο παλιό Γυμνάσιο: "Ο ξυλοκόπος (υποκείμενο) κόβει (ενέργεια) το δέντρο (αντικείμενο). Ο ξυλοκόπος ενεργεί, το ρήμα ορίζει την ενέργεια και το αντικείμενο την υφίσταται. Αποτέλεσμα το κομμένο δέντρο.Για τον Πρόεδρο και το Κοινοτικό του Συμβούλιο όχι μόνο δεν υπάρχει αντικείμενο, αλλά ούτε ρήμα.
Το μόνο που τους έχει απομείνει είναι το: προτείνω. Δηλαδή σκέφτομαι κάτι, δεν επιτρέπεται να το υλοποιήσω, αλλά επιτρέπεται να μεταβιβάσω γραπτώς τη σκέψη - πρότασή μου στον Δήμαρχο, ο οποίος είναι αρμόδιος κ.λ.π.
Ήδη η προηγούμενη διοίκηση της Δημοτικής Κοινότητας Ερμιόνης είχε υποβάλλει στο Δήμο 75 τέτοιες σκέψεις - προτάσεις, η σημερινή Διοίκηση τις .... ξανά υπέβαλε (αλήθεια, πόσα παραπάνω έργα - σκέψεις - προτάσεις μπορούν να βρεθούν;) και όλοι περιμένουμε.
Με το νέο νόμο ο Πρόεδρος και τα Δημοτικά Συμβούλια δεν θα βγαίνουν άμεσα με ψήφο μας, αλλά θα ακολουθούν μια παράταξη. Βγήκε η παράταξη; Βγήκαν και αυτοί! Ή κάνω λάθος; Και τότε το προτείνω θα γίνει απλά συμβουλεύω.
Των Ελλήνων οι Κοινότητες λοιπόν εξαφανίζονται, και τη θέση τους παίρνει σε λίγο ένα πρόσωπο που δεν το ψηφίσαμε, ένας σύμβουλος του Δημάρχου και όχι του Δήμου, μέσα από την παράταξή του. Και λέγε και λέγε και λέγε ***, ποιος θα τον ακούει, ιδιαίτερα αν λέει μη αρεστά; Αυτό λέγεται κατάντημα ..... πολιτικοκοινωνικό.
Και έρχονται υποψήφιοι Δήμαρχοι, να ψέξουν τους νυν Προέδρους και τα Συμβούλια, γιατί δεν συνεδριάζουν σύμφωνα με τον νόμο, να τους υπενθυμίζουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να τους στερήσει νομίμως .... το πόστο τους, ότι υπάρχει αντικείμενο γι' αυτούς, απροσδιόριστο μεν αλλά υπάρχει!
Νομίζω ότι η μόνη πολιτική πράξη που απομένει, στους Προέδρους και τα Συμβούλια των Δημοτικών μας Κοινοτήτων, μπροστά και στην πολιτική μοίρα που τους επιφυλάσσουν οι επερχόμενες εκλογές, είναι η παραίτηση: να δείξουν ότι των Ελλήνων οι Κοινότητες πέφτουν γενναίως και αξιοπρεπώς.
( Η Μεγάλη Βρεταννία, αποχώρησε με απόφαση του Κοινοβουλίου της από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με νέα απόφαση μπορεί να επανέλθει. Και με νέα απόφαση του Κοινοβουλίου μας μπορούν να επανέλθουν των Ελλήνων οι Κοινότητες.
Αλλά τέτοια σύμπνοια όλων των υποψηφίων, μέχρι τώρα, Δημάρχων, στην στήριξη του Καποδιστριακοκλεισθενοκαλλικρα
- - - - - - - - - -
*** Από έργο του Καραγκιόζη στο "Τροκαντερό" του αείμνηστου εξαίρετου καραγκιοζοπαίχτη Αβραάμ:
Ο νέος πασάς, ο Κιαμήλ, θέλει να ακούσει τον πατέρα του πασά, που έχει πεθάνει, να ακούσει τις συμβουλές του. Ποιος καταλληλότερος ... επικοινωνιολόγος από τον Καραγκιόζη. Βάζει λοιπόν μέσα στο μνήμα τον Κολλητήρη, και του δίνει ένα σημειωμα, που θα το διάβαζε, όταν ο Καραγκιόζης θα ζητούσε από την ψυχή του κεκοιμημένου πασά να συμβουλεύσει.
Ο Διάλογος:
Καραγκιόζης. Έλα πασά μου, κάτσε εδώ δίπλα στο μνήμα και άκουγε, αλλά μη διακόψεις και φοβηθεί η ψυχή του πολυχρονεμένου του πασά και πάρει δρόμο.
Πασάς. Ότι πεις παιδί μου Καραγκιόζη, αρκεί ν' ακούσω τη φωνή του αγαπημένου μου πατέρα!
Καρ. (Σχεδόν από μέσα του). Μωρέ τη φωνή θα την ακούσεις. Εγώ, μου λες πώς ξεμπλέκω μετά;
(Σκύβει ο Καραγκιόζης πάνω στο μνήμα και χτυπάει τρεις φορές. Μετά άλλες τρεις. Τίποτα.)
Πασάς. Καραγκιόζη.....
Καρ. Σουτ πασά μου! Θα μου τρομάξεις τη ψυχή του και θα φύγει. Σιγά σιγά!
(Χτυπάει άλλες τρεις και κάτι ακούγεται από τον τάφο.)
Καρ. Νάτο πασά μου! Σκιρτάει η ψυχή του κακοχρονεμένου μας πασά! Ήθελε με το τρίτο!
Καρ. (σκύβοντας πολύ στον τάφο και κρύβοντας το στόμα του). Βόγκα!
(Ακούγεται ένα μικρό αδιόρατο βογγητό.)
Καρ. (Ψιθυριστά). Άκουσες πασά μου;
Πασάς. (Ψιθυριστά). Δεν ακούω τίποτα Καραγκιόζη!
Καρ. Σουοουτ! Τσιμουδιά!
(Ξανασκύβει ο Καραγκιόζης): Πιο δυνατά που να σου πάρει ο διάολος τον πατέρα!
(Ακούγεται ένα δυνατό μακρόσυρτο βογγητό).
Καρ. Πασά μου δεν στόλεγα! Πιάσαμε επικοινωνία με τη ψυχή του κακοχρονεμένου!
Πασάς. Ωωω! Μα τον Αλλάχ! Είσαι σπουδαίος μάγος!
Καρ. Έλα δω τώρα, σκύψε, τέντωσε τ΄ αυτιά σου, και μη κουνιέσαι! Μπορεί να τής σωθεί η μπαταρία και να μιλάει η ψυχή ξεψυχισμένα!
Πασάς. Μα τον Αλλάχ, θα κάνω ότι μου πεις.
Καρ. (μεγαλόφωνα). Λέγε και λέγε και λέγε, ψυχή του πολυχρονεμένου μας πασά!
(Δεν ακούγεται τίποτα).
Καρ. Περίμενε πασά μου γιατί η ψυχή δεν έχει συγχρονιστεί στα βραχέα!
Καρ. (Ποιο δυνατά και μεγαλόπρεπα). Λέγε και λέγε και ξαναλέγε, ψυχή του πολυχρονεμένου μας πασά!
(Τότε ακούγεται μια απόμακρη φωνή από τον τάφο): Δύο οκάδες φασόλια, τρεις φρατζόλες, ένα κιλό ρεβίθια, 300 δράμια κρέας από το καλό ....
Καρ. (Ψιθυριστά στον τάφο). Από την άλλη σελίδα .... από την άλλη σελίδα!
(Αλλά ο Κολλητήρης συνεχίζει). Μία μυτζήθρα, δύο ρέγγες από το μπακάλικο του κυρ Πελάτζα ...........
Πασάς. Καραγκιοζη τι είναι αυτά που ακούω;!
Καρ. Πασά μου είναι τα ψώνια! Οι ψυχές το έχουν αυτό, είναι πονόψυχες! Λένε πρώτα τα αναγκαία τι πρέπει να μου ψωνίσεις για αμοιβή μου!
Πασάς. Μα τι λέει ο σεβαστός μου πατέρας; Θα πάρεις λίρες, θα πάρεις φλουριά!
(Μα από τον τάφο ακούγονται συνέχεια ψώνια).
Καρ. (Πανικοβλημένος). Από την άλλη σελιδα! γύρνα σελίδα, γιατί μπαίνω μέσα και σου παίρνει ο διάολος τον πατέρα!
(Ακούγεται ένας μικρό θόρυβος και αμέσως η απόμακρη φωνή). Αγαπημένο μου παιδί Κιαμήλ!
Καρ. (Θριαμβευτικά, με ανακούφιση). Νάτο πασά μου, τώρα πιάσαμε σταθμό! Παρακάλα μη σωθεί η μπαταρία!
(Και συνεχίζει ο Κολλητήρης την ανάγνωση που ήταν ό,τι ήθελε να ακούσει ο πασάς.).
Κολλητήρης. (Τελειώνοντας την ανάγνωση προσθέτει). Αυτά είχα να σου πω παιδί μου Κιαμήλ! Και μη ξεχάσεις τα ψώνια για τον Καραγκιόζη!
Καρ. (σιγανά προς το κοινό). Μπράβο! Να παιδί να μάλαμα! Το μήλο κάτω απ' τη μηλιά!
Σημείωση: Αν κάτι παλιά χαρακτήριζε Ερμιονίτες και Κρανιδιώτες, ήταν το χιούμορ, η σάτιρα, οι πλάκες και τ' αστεία. Γι' αυτό και δεν έχαναν έργο του Καραγκιόζη, και ήταν η μέρα τους χαμένη, αν οι άνδρες δεν περνούσαν από καφενείο και ταβέρνα και οι γυναίκες από το κουβέντι. Από αυτή την περικοπή έμεινε και το "και λέγε, και λέγε, και λέγε" στον τόπο μας, δηλαδή ποιος σε ακούει......
Βασίλης Γκάτσος