 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
........Να σας επισημάνω ότι στα Μαντράκια π.χ. ήταν 1-2 σπασμένα και τώρα είναι 9 ολοκαίνουργα ανοξείδωτα παγκάκια.....
.......Μιλάμε για περίπου 150 φωτιστικούς ιστούς στην Χ.Ζ.Λ. Ερμιόνης χ 2 φωτιστικών σωμάτων = 300 περίπου φωτιστικά σώματα......
(Εκ των του Λιμενικού Ταμείου Ερμιόνης).
Αυτά μου έκαναν εντύπωση. Τα άλλα είναι της "τρέχουσας πολιτικής" όπως αυτή πάγια εκφράζεται στην Ερμιονίδα.
Όμως:
Οι Μαντρακιώτες και όλοι οι Ερμιονίτες στερηθήκαμε τον ζωτικό μας χώρο στα Μαντράκια. Αυτόν θέλουμε πίσω και όχι αποζημίωση ...... σε ανοξείδωτα παγκάκια! Καταλάβετέ το.
Το Λιμενικό Ταμείο μάς λέει ότι έχει βάλει 300 φωτιστικά σώματα στη Χερσαία Ζώνη Λιμένος, δηλαδή στο Λιμάνι και στα Μαντράκια. Επειδή στη γειτονιά μας, μόλις λίγα μέτρα από τα Μαντράκια, το βράδυ πάμε στα σπίτια μας με φακούς (υπάρχουν και άλλες παρόμοιες γειτονιές) και έχουμε κάνει αίτηση - διάβημα στον Πρόεδρο της Τοπικής μας Κοινότητας να μεσολαβήσει ώστε να δούμε .... το φως το αληθινόν, ιδού η απορία: Το Λιμενικό Ταμείο πληρώνει το ρεύμα των 300 λαμπτήρων, αφού το χρησιμοποιεί στη ζώνη του για δικούς του σκοπούς, ή το ρεύμα μπαίνει στα δημοτικά τέλη, δηλαδή το πληρώνουν και όσοι πάνε σπίτι τους με φακό; Το πληρώνει και ο Λουκαϊσιώτης;
Στη φωτογραφία βλέπει ο αναγνώστης τη χερσαία ζώνη Λιμένος Κοιλάδας που το μεγαλύτερο μέρος έγινε με επέκταση στη θάλασσα. Το έργο αυτό έγινε την εποχή που ακόμη τα Μαντράκια Ερμιόνης είχαν χώμα, αλλαγμένα μεν, αλλά ακόμη παράδεισος για παιδιά, οικογένειες, ψαράδες, επισκέπτες.
Το έργο στην Κοιλάδα έγινε με αρχιτεκτονική μελέτη και ο Αρχιτέκτονας διαμόρφωσε έναν χώρο για τους Κοιλαδιώτες πρωτίστως, μετά για τους επισκέπτες.
Βλέπετε Παιδική Χαρά περίπου 1.5 στρέμματα, βλέπετε ελεύθερο χώρο Ηρώου περί το 1 στρέμμα, βλέπετε πάνω από 3-4 στρέμματα πρόσθετους ελεύθερους χώρους, βλέπετε λίγους αλλά επαρκείς χώρους για τραπεζοκαθίσματα, βλέπετε μια παραθαλάσσια ασφαλή ζώνη πλάτους 5 μέτρων υπεραρκετή για τις δραστηριότητες των ψαράδων και για περίπατο με πολλά μάλιστα παγκάκια, βλέπετε χωριστούς δρόμους και χώρους για παρκάρισμα που δεν εμπλέκονται με τους κοινόχρηστους.
Μπορεί να διαφωνεί κάποιος με την επέκταση, αλλά δεν μπορούμε να μη παραδεχτούμε ότι είναι έργο Αρχιτέκτονα που λαμβάνει υπόψη του και σέβεται τη χρήση του χώρου από τους κατοίκους, σέβεται τις ανάγκες τους, αλλιώς το έργο είναι ά-χρηστο.
Αντίθετα, το Λιμάνι Ερμιόνης και τα Μαντράκια προήλθαν από διαδοχικές επεμβάσεις - επεκτάσεις εργολάβων, ασύνδετες μεταξύ τους, και κατάντησαν να είναι μια τσιμεντοστρωμένη χερσαία ζώνη κυρίως προς χρήση επαγγελματιών εστίασης και διασκέδασης, με νοίκι φυσικά, αυτοκινήτων και παρκαρίσματος, πρόσδεσης τουριστικών σκαφών με λιμενικά τέλη φυσικά, άκρως ευνοϊκή για τα παραθαλάσσια σπίτια τα οποία δικαιούνται ... λόγω παράδοσης τον μπροστινό δημόσιο χώρο και με αυτό το δικαίωμα χρήσης (που το πληρώνει ο μαγαζάτορας στο Λιμενικό Ταμείο ή τον Δήμο) νοικιάζουν τα καταστήματά τους, ως είναι φυσικό, πιο ακριβά στους μαγαζατορες, τη στιγμή που τα περισσότερα καταστήματα στο εσωτερικό του οικισμού είναι, εδώ και χρόνια, ξενοίκιαστα.
Αυτό είναι η Χερσαία Ζώνη που καλείται να διαχειριστεί το Λιμενικό Ταμείο στην Ερμιόνη, παρουσιάζοντας έσοδα και έργα... υπέρ αναπτύξεως και αναδείξεως της Ερμιόνης! Μπορεί μια διαχείριση να είναι καλύτερη από την άλλη, ένας πρόεδρος του Λ.Τ. Ε. καλύτερος από τον άλλο. Δεν παύει όμως το όλον να μην υπηρετεί τον Ερμιονίτη, το γέρο, τα παιδιά, τη μάνα, την οικογένεια, την αισθητική, την ιστορία και την παράδοσή μας. Αυτή την κατάσταση πρέπει να την αλλάξει η Τοπική μας Κοινότητα και ο Δήμος μας. Δεν μας πρέπει. Και η κατάσταση αλλάζει με αρχιτεκτονική μελέτη, με διαγωνισμό αρχιτεκτόνων. Αυτοί ξέρουν.
Βασίλης Γκάτσος