 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
"Ανήκει στην ομάδα των στρωματόμορφων ηφαιστειογενών συμπαγών θειούχων και τα κύρια μεταλλευτικά ορυκτά είναι ο σφαλερίτης, ο σιδηροπυρίτης και ο γαληνίτης με αξιοσημείωτη παρουσία καδμίου και αργύρου. Είναι ένα πολυμεταλλικό κοίτασμα, τύπου Kuroko, με Zn-Pb-Ag-Cd (Ψευδάργυρο – Μόλυβδο – Άργυρο – Κάδμιο)".
Η είδηση από τον O.T. (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ) που επανακυκλοφορεί σε ψηφιακή έκδοση.
Οι νέες τεχνολογίες χρησιμοποιούν σπάνια στοιχεία που βρίσκονται σε πολύ μικρές ποσότητες σε ορυκτά. Η τιμή τους έχει ανέβει στα ύψη και ως εκ τούτου εχουν δημιουργηθεί νέες τεχνικές εξόρυξης και εκμετάλλευσης. Ορυκτά που είχαν αξία γι ένα βασικό τους στοιχείο, σήμερα έχουν πολλαπλάσια αξία, γιατί περιέχουν και άλλα πολύ χρήσιμα στοιχεία σε μικροποσότητες που δεν ήσαν παλιά εκμεταλλεύσιμα.
Ο λόγος για τα Μεταλλεία Ηλιοκάστρου, "τα Μεταλλεία μας", που έδιναν θέσεις εργασίας και πλούτο στον τόπο μας. Χαλκοπυρίτης και κυρίως σιδηροπυρίτης ήταν το βασικό μεταλλευτικό ορυκτό, με απλά λόγια μορφές θειούχων ενώσεων του χαλκού και του σιδήρου. Πήγαιναν στις εγκαταστάσεις του Μποδοσάκη στο Λιμάνι του Πειραιά (Δραπετσώνα) όπου γινόταν μόνο εκμετάλλευση του θείου προς παραγωγή θειικού οξέος, που στη συνέχεια με αμμωνία έδινε λίπασμα θειικής και φωσφορικής αμμωνίας. Γι' αυτό και η εταιρεία Μποδοσάκη ήταν εταιρεία Λιπασμάτων και όχι Μεταλλουργική. Αν και από τα ονόματα των ορυκτών Χαλκοπυρίτη και Σιδηροπυρίτη το μυαλό αμέσως πάει στην εκμετάλλευση προς παραγωγή χαλκού και σιδήρου, αυτό δεν γινόταν.
Πηγαίναμε στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου και μια μέρα ο Νίκος Δέδες, χημικός Διευθυντής των Μεταλλείων επί σειρά ετών, μας εξηγούσε σχετικά, ότι υπάρχουν και άλλα στοιχεία μέσα στο μετάλλευμα, ακόμη και χρυσός, αλλά τόσο λίγος "'οσο το κεφαλάκι μιας καρφίτσας" σε ένα τόνο μεταλλεύματος. Και το τελευταίο μάς είχε κάνει εξαιρετική εντύπωση. Θυμάμαι ότι οι εργαζόμενοι μάς έφερναν και κομμάτια Γαληνίτη με τα οποία μικροί προσπαθούσαμε να φτιάξουμε ραδιόφωνο! Το είχε καταφέρει ο Ντούλης στο υπόγειο του παπα Λουκά και πηγαίναμε με θαυμασμό να ακούσουμε τη μεγάλη εφεύρεση.
Με αφορμή την παραπάνω είδηση για τους Μολάους, μήπως είναι σκόπιμο ο Δήμαρχός μας κ. Γεωργόπουλος να απευθυνθεί στο ΙΓΜΕ και να ζητήσει ενημέρωση για τα μεταλλεύματα του Ηλιοκάστρου, αν έχουν προοπτική εκμετάλλευσης κάτω από τις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί σε πάμπολους παραγωγικούς καινοτόμους κλάδους;
Σημείωση: Τη δεκαετία του 1960 τα Μεταλλεία Ηλιοκάστρου είχαν φτάσει να απασχολούν περί τα 300 άτομα με συνεχή 12μηνη απασχόληση και με φουλ ένσημα ΙΚΑ (κάτι το σπάνιο γι' αυτή την εποχή). Απασχολούσαν πολλούς τεχνίτες και επιστήμονες που γίνονταν πρότυπο και για τους κατοίκους των χωριών μας, οι οποίοι έδωσαν στόχο στα παιδιά τους την πανεπιστημιακή, πολυτεχνική και τεχνική μόρφωση. Τηρουμένων των αναλογιών, προσέφεραν στην Ερμιονίδα περισσότερα από ό,τι προσφέρει σήμερα το σύνολο των μεγάλων ξενοδοχείων της, που απασχολούν εργαζόμενους για λίγους θερινούς μήνες.
Βασίλης Γκάτσος