 |
Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες. Ημέρα τιμης για τους αγώνες τους!
Από το 1857 και τον αγώνα των γυναικών στη Νέα Ύορκη, που δούλευαν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας και πάλεψαν για τα εργατικά τους δικαιώματα, έως και σήμερα εκατομμύρια γυναίκες ανά τον κόσμο, αγωνίζονται καθημερινά για την ισότητα και για να διεκδικήσουν ίσες ευκαιρίες στην εργασία αλλά και σε κάθε τομέα της καθημερινότητας και της κοινωνικής ζωής.
Όλα αυτά τα χρόνια, γυναίκες με στιβαρή καρδιά, αγωνίστηκαν για να διεκδικήσουν με τόλμη και θάρρος, τα δικαιώματα τους.
Ας μη ξεχνάμε, ότι κάποτε οι γυναίκες ,δεν μπορούσαν να ψηφίσουν. Δεν είχαν καν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν το προνόμιο της Δημοκρατίας περί του εκλέγειν και εκλέγεσθαι!
Στην Ελλάδα, μόλις την δεκαετία του '50, οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου,ενώ, επρεπε να αλλάξει ο αιώνας για να δούμε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Βουλής το 2004,(Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη), και την πρώτη γυναίκα να ηγείται της Δημοκρατίας μας, με την εκλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στην Προεδρία το 2020.
Στις μέρες μας, οι γυναίκες, διακρίνονται σε κάθε τομέα αποδεικνύοντας την αξία τους!
Από την εκπαίδευση, τις επιστήμες, τις τέχνες, τα γράμματα, την πολιτική, τον αθλητισμό, προσωπικότητες θηλυκού γένους, έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της προσφοράς τους και έχουν αποσπάσει τον θαυμασμό μας για την προσφορά τους στην ανθρωπότητα.
Στη "μάχη "ενάντια στην πανδημία, γυναίκες γιατροί και νοσηλεύτριες, είναι στη "πρώτη γραμμή" έτσι όπως επιτάσσει η συνείδηση τους και το λειτούργημα το οποίο διακονούν.
Ας μη ξεχνάμε ,ότι στις γυναίκες οφείλουμε σημαντικό κομμάτι της ελευθερίας μας.
Ήταν η αρχόντισσα Μαντώ Μαυρογένους, η άφταστη καπετάνισσα Μπουμπουλίνα, οι Σουλιώτισσες, καθώς και όλες εκείνες οι ανώνυμες "γερακίνες" ,που στα χρόνια του αγώνα, έδειξαν απαράμιλλο θάρρος και ρίχτηκαν με θέρμη στην εκπλήρωση του στόχου της ανεξαρτησίας.
Ήταν οι ΗΡΩΙΚΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ, που το 1940 και μετέπειτα στην κατοχή, έδειξαν το ελεύθερο πνεύμα τους.
Ας μη ξεχνάμε ακόμη, τις γυναίκες που κέρδισαν τον θαυμασμό του πλανήτη και δόξασαν την Χώρα μας.
Αναφέρω ενδεικτικά και μόνο!
Από την Καλλιρρόη Παρέν και την Κατίνα Παξινού, από τη Μαρία Κάλλας και τη Μαρίκα Κοτοπούλη, από τη Μελίνα Μερκούρη και τη Νανά Μούσχουρη, από τη Διδώ Σωτηρίου
και την Κική Δημουλά, στην Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ μέχρι και την Πρέσβειρα σήμερα καλής θελήσεως της ΟΥΝΕΣΚΟ και συμπατριωτισσά μας Μαριάννα Βαρδή Βαρδινογιάννη!
Σήμερα δε, στην πνευματική ηγεσία της χώρας μας, στην Ακαδημία Αθηνών, βρίσκεται μια ακόμη συμπατριώτισσα μας: Η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη.
Μαζί με την Μελίνα Μερκούρη, κοσμούν τη λίστα με τις γυναίκες που ορμώμενες από την Ερμιονίδα, διακρίθηκαν για την προσφορά τους και την δράση τους!
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και σε γυναίκες που με τις ευεργεσιές τους, προσέφεραν στην Ερμιονίδα μας.
Ποιος θα ξεχάσει την εκλιπούσα Μαραΐκε Ηλιού Ντε-Κόνινγκ που προς τιμή της, το σύγχρονο θεατρικό στολίδι του τόπου μας,(στο οποίο έχουν φιλοξενηθεί μερικά από τα κορυφαία ονόματα της υποκριτικής και του καλλιτεχνικού χώρου), φέρει το όνομα της;
Ποιος θα ξεχάσει τις δωρεές της κυρίας Τραυλού στην Ερμιόνη και της κυρίας Λιβανού στην Κοιλάδα και όχι μόνο;
Ποιός από εμάς, στις μέρες μας, δεν θαυμάζει και δεν καμαρώνει για τις γυναίκες που τόσο στην Ερμιονίδα, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, με εφόδια την μόρφωση τους, τα όνειρα τους και την αξία τους, πετυχαίνουν και διακρίνονται;
Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα άλλωστε!
Χρόνια πολλά λοιπόν, στην γυναίκα που ως ΜΑΝΑ, είναι η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!
Χρόνια πολλά στην εργαζόμενη, στη σύντροφο, στη φίλη!
Μα κυρίως, χρόνια πολλά στη γυναίκα που αγωνίζεται και διεκδικεί ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα και βγαίνει μπροστά, χωρίς φόβο, για να παλέψει για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις για να διεκδικήσει τη δική της ηγετική θέση στην ιστορία.
Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στο πλευρό σας!
Υγ. Και κάτι για την...ιστορία:
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,από το 1977, διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Για την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.