Με κατάσταση περιοριστικών μέτρων, με τρίτο κύμα πανδημίας και τον κόσμο να μην ξέρει από πού να προστατευτεί, με πρωτοβουλία της Πολιτείας εισάγεται στην Βουλή νομοσχέδιο για τις συμβάσεις, με κύριο στόχο να αυξηθεί το όριο των απευθείας αναθέσεων από 20.000 ευρώ, που ισχύει σήμερα, στις 30.000 (!) ευρώ, σύμφωνα με την πρόταση που έχει εισαχθεί στην Βουλή προς ψήφιση.
Αυτό είναι ένα μέτρο που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην κατασπατάληση του δημοσίου και δημοτικού χρήματος, αυξάνει τις εξαρτήσεις, υπηρετεί παλαιοκομματικές λογικές και μας θυμίζει άλλες εποχές, που πολύ πετυχημένα τις έχουν αναπαραστήσει οι κλασσικές ελληνικές ταινίες προηγούμενων δεκαετιών, με ξεχωριστή θέση την ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» των Σακελλάριου –Γιαννακόπουλου.
Με αυτές τις νομοθετικές πρωτοβουλίες αποδεικνύεται περίτρανα ότι κάποιοι δεν κατάλαβαν τίποτα για τα πώς φτάσαμε σε αυτήν την μεγάλη ύφεση, μετά από μια μεγάλη οικονομική κρίση μιας δεκαετίας και μετά από μια υγειονομική κρίση της τελευταίας χρονιάς.
Κάποιοι εδώ και χρόνια φωνάζουμε να περιοριστούν οι απευθείας αναθέσεις των 20.000 ευρώ, να μπουν ασφαλιστικές δικλείδες, με διαφάνεια, με έλεγχο, με αντικειμενικά κριτήρια. Να διευκολυνθούν οι διαδικασίες για πρόχειρους διαγωνισμούς με κλειστές προσφορές , με τεχνικές προδιαγραφές, με ποιότητα και ποσοτικά χαρακτηριστικά, ανάλογα με την περίσταση και τις υπηρεσιακές ανάγκες. Δυστυχώς, τώρα πάμε ξανά στο άλλο άκρο, ώστε να συνεχιστούν και να διευρυνθούν οι αλόγιστες δαπάνες των απευθείας αναθέσεων.
Ευτυχώς, στην κοινωνία μας, δεν είμαστε όλοι το ίδιο, έχουμε ξεχωριστές προτεραιότητες και ιεραρχήσεις, έχουμε διαφορετικές λογικές και ευαισθησίες. Κάποιοι επικαλούνται το νόμιμο αλλά ξεχνούν το ηθικό και την κοινωνική δικαιοσύνη. Κάποιοι κάνουν συμβάσεις με
υποκειμενικά κριτήρια παραταξιακής και κομματικής λογικής, ενώ ξεχνούν ότι απαιτείται να υπάρχουν προσφορές, με αντικειμενικά κριτήρια και αξιολογήσεις.
Να αναφερθώ σε ένα παράδειγμα από τον Δήμο μας:
Την Τρίτη 16 Μαρτίου, το ΔΣ της ΔΕΥΑΕΡ, με εννέα αποφάσεις του συμβουλίου της, ανέθεσε αντίστοιχες υπηρεσίες σε τρίτους (επαγγελματίες – εταιρείες) με την μέθοδο των απευθείας αναθέσεων, συνολικού ποσού 140.000 ευρώ, για διάφορες «απαραίτητες» εργασίες.
Φυσικά εδώ υπάρχει ένα ερώτημα, γιατί πάντα με την μέθοδο των απευθείας αναθέσεων, γιατί να έχουμε κατατμήσεις εργασιών σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, γιατί ούτε ένας «πρόχειρος διαγωνισμός» με τυπικά κριτήρια, ούτε καν κλειστοί φάκελοι σε μια άτυπη διαδικασία προσφορών; Άρα το πάρτι των απευθείας αναθέσεων καλά κρατεί, και βέβαια, θα συνεχιστεί και θα πολλαπλασιαστεί εάν ψηφιστεί αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία.
Μετά ψάχνουμε τι φταίει για την υπάρχουσα κατάσταση της καταχρεωμένης ΔΕΥΑΕΡ.
Συνεχίστε, λοιπόν, αυτό «το βιολί» και θα δείτε ότι με μαθηματική ακρίβεια θα μιλάμε για οικονομικά αποτελέσματα τραγικότερα από τα σημερινά.
Φτάνει πια η πολιτική των απευθείας αναθέσεων!
Όσον αφορά, λοιπόν, τα οικονομικά του Δήμου μας, είναι θέμα της διοίκησης της ΔΕΥΑΕΡ και του Δήμου να αλλάξουν αυτήν την πολιτική. Από δω και στο εξής είσαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την οικονομική κατάσταση της ΔΕΥΑΕΡ!
Με εκτίμηση
Τάσος Λάμπρου Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης ΠΡΟ.ΣΥ.ΕΡ.
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ερμιονίδας