 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Σύμφωνα με την σύμβαση, η ΔΕΥΑΕΡ συμμετέχει στο έργο πληρώνοντας το 10% του συνολικού κόστους κατασκευής, δηλαδή 790.000,00 €.
..............................Η ΔΕΥΑΕΡ θα εξοφλήσει το άτοκο δάνειο αλλά και τα υπόλοιπα 600.000,00€ προς τον εργολάβο λόγω της συμμετοχής της στην κατασκευή του έργου της αποχέτευσης, εισπράττοντας χρήματα από τους χρήστες τού νέου αποχετευτικού δικτύου Κρανιδίου και Πορτοχελίου.
Αυτά τα έσοδα έχουν καθορισθεί με αποφάσεις της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής και είναι 145,00€ + ΦΠΑ το τέλος σύνδεσης στο αποχετευτικό δίκτυο και 316,00€ + ΦΠΑ η δαπάνη του φρεατίου διακλάδωσης και σύνδεσης προς τον αγωγό αποχέτευσης.
..............................
Με ποιόν τρόπο θα πληρωθούν αυτά τα 790.000,00€ από την ΔΕΥΑΕΡ στον εργολάβο που κατασκευάζει το αποχετευτικό δίκτυο;
Διότι εάν δεν πληρώσουν την συμμετοχή που τους αναλογεί οι χρήστες του αποχετευτικού, δηλαδή οι κάτοικοι του Κρανιδίου και του Πορτοχελίου, τότε το ποσό αυτό ουσιαστικά θα επιμεριστεί σε όλους τους κατοίκους του Δήμου Ερμιονίδας, οπότε θα κληθούν αδίκως να το πληρώσουν και οι κάτοικοι των υπόλοιπων Κοινοτήτων που δεν χρησιμοποιούν το εν λόγω αποχετευτικό δίκτυο. (Από την Ανακοίνωση του Δημάρχου).
(Απομονώνω τις φράσεις που αναφέρονται στα οικονομικά του έργου αποχέτευσης και των συνδέσεων).
Ο Δήμος μας, η ΔΕΥΑΕΡ συγκεκριμένα, πήρε, χωρίς να βάλει κάτι ως υποθήκη, ένα δάνειο 790 000 ευρώ με την απλή υπόσχεση ότι θα το εξοφλήσει εισπράττοντας τέλη σύνδεσης από τους δημότες που θα συνδεθούν και την δαπάνη κατασκευής του φρεατίου. Συνολικά μαζί με το ΦΠΑ κάπου 500 - 600 ευρώ ανά σύνδεση.
Δηλαδή φτιάχνουν ένα κομμάτι αποχέτευσης εκεί που δεν υπήρχε, κάνουν μια διακλάδωση με ένα φρεάτιο στο πεζοδρόμιο και καλούν να πληρώσει ένα ποσό το σπίτι που έχει βόθρο, δηλαδή που δεν συνδέεται με δίκτυο, για να συνδεθεί. Αν φυσικά το έργο είναι ανανέωση του αγωγού και των φρεατίων σε δρόμο που όλοι είναι συνδεδεμένοι και έχουν πληρώσει την σύνδεση, τότε φυσικά και δεν πληρώνουν. Ο δήμος ή εταιρεία αποχέτευσης ας αυξήσει τα τέλη, την τιμή του νερού για να καλύψουν τα έξοδα.
Έτσι και στην Ερμιόνη σχεδόν το 80% το σπιτιών ήταν συνδεδεμένο με το παλιό αλλά καλό δίκτυο αποχέτευσης που διοχέτευε τα λύματα στο Λιμάνι και τα Μαντράκια. Βέβαια τότε δεν υπήρχε βιολογικός σταθμός και τα έξοδα συντήρησης του δικτύου ήσαν πολύ μικρά, έτσι μικρά ήταν και τα τέλη αποχέτευσης. Όταν φτιάχτηκε ο περιφερειακός αγωγός και κάποιοι νέοι αγωγοί σε περιοχές του οικισμού που δεν ήταν τα σπίτια συνδεδεμένα στο δίκτυο, φυσικά και τους εζητήθη να πληρώσουν τέλη σύνδεσης και δαπάνες φρεατίου. Οι υπόλοιποι δεν είχαν τέτοια υποχρέωση.
Δεδομένου ότι στο Κρανίδι υπήρχε κάποιο δίκτυο αποχέτευσης που έβγαζε τα λύματα στο ρέμα του Γραμματικού και μετά τα πήγαινε στη λυματοδεξαμενή στον Κάμπο και στη συνέχεια στην ΕΕΛ Κρανιδίου.
Δεδομένου ότι το ίδιο γινόταν και στο Πορτοχέλι, που τα λύματα έβγαιναν κάπου στη θάλασσα, έξω από τον λιμένα του.
Τίθεται το ερώτημα: Όσοι ήσαν συνδεδεμένοι με το παλιό δίκτυο και πλήρωναν μαζί με το νερό Τέλη Αποχέτευσης ανάλογα με την κατανάλωση του νερού, θα πληρώσουν για τη νέα σύνδεση; Προφανώς δεν πρέπει να πληρώσουν, δηλαδή θα είναι άδικο και φυσικά υπάρχει και νομικό θέμα.
Όσοι όμως έχουν βόθρους και συνδεθούν στο δίκτυο για πρώτη φορά φυσικά και θα πρέπει να πληρώσουν τα τέλη που ζητάει ο Δήμος (καθόλου ευκαταφρόνητα την σήμερον ημέρα). Να λάβουμε δε υπόψη ότι πολλές φορές τα έξοδα που θα κάνει ο ιδιοκτήτης είναι πολύ περισσότερα. Αν για παράδειγμα το φρεάτιο σύνδεσης βρίσκεται στο πεζοδρόμιο κοντά στη πόρτα της αυλής του και σε απόσταση 25 μέτρων βρίσκονται οι κουζίνες και τα μπάνια, το έργο που πρέπει να κάνει μπορεί να υπερβεί και τα 1000 ευρώ, πόσο μάλλον αν η αυλή του είναι βραχώδης. Και αν έχει βρει χρόνια τώρα "λύση" για τα λύματά του, φυσικό είναι να μη θέλει να συνδεθεί.
Αυτό το πρόβλημα προέκυψε και με το υπερσύγχρονο Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) στο Θριάσιο. Τα περισσότερα σπίτια των οικισμών (Ελευσίνα, Μάντρα κ.λ.π.) χρόνια είχαν λύση το πρόβλημά τους, αφού δεν υπήρχε δίκτυο μεγάλο, ως εξής: Σχεδόν κάθε παλιό σπίτι είχε δικό του πηγάδι. Όταν χτίστηκαν μοντέρνα σπίτια και πολυκατοικίες χρησιμοποίησαν τα παρατημένα πηγάδια ως μη στεγανούς βόθρους. Άλλοι είχαν ανοίξει μεγάλους μη στεγανούς βόθρους. τι άλλο να έκαναν;
Όταν τούς ήλθε το μπουγιουρντί της σύνδεσης αδιαφόρησαν. Οι περισσότεροι όχι γιατί ήταν μεγάλο, αλλά ήταν πολύ περισσότερα τα έξοδα να φτάσουν στο φρεάτιο, μέσω ξένων ιδιοκτησιών, λόγω μεγάλων αποστάσεων, αυλών, οικοπέδων κ.λ.π. Έτσι φτιάχτηκε ένας τέλειος Βιολογικός που χρόνια υπολειτουργούσε από το 2012. Μέχρι το 2018 περίπου μόνο τα μισά σπίτια είχαν συνδεθεί.
Άλλο λοιπόν ο σχεδιασμός επί χάρτου, και άλλο η πραγματική κατάσταση και ζωή.
Δεν είναι γνωστό αν η συμμετοχη της ΔΕΥΑΕΡ είναι μόνο 790 000 ευρώ. Ίσως υπάρχουν και άλλα ποσά από παλιά ή θα χρειαστούν και άλλα. Μπορεί αυτό να το διευκρινίσει ο δήμαρχος ή να το ερευνήσει η Αντιπολίτευση;
Αν είναι 790 000 ευρώ και η κάθε σύνδεση 500 - 600 ευρώ, τότε μιλάμε για περίπου 1500 συνδέσεις. Οι συνδέσεις αφορούν αυτούς που για πρώτη φορά θα συνδεθούν στο δίκτυο; Δηλαδή αυτούς που είχαν μέχρι πρότινος βόθρο ή "βόθρο"; Και ποιος θα τους υποχρεώσει να συνδεθούν και να πληρώσουν; Και γιατί ο Δήμαρχος γράφει ότι το δάνειο θα εξοφληθεί " εισπράττοντας χρήματα από τους χρήστες τού νέου αποχετευτικού δικτύου Κρανιδίου και Πορτοχελίου"........." Διότι εάν δεν πληρώσουν την συμμετοχή που τους αναλογεί οι χρήστες του αποχετευτικού, δηλαδή οι κάτοικοι του Κρανιδίου και του Πορτοχελίου" δεν θα μπορούν να πληρωθούν οι εργολάβοι και να εξυπηρετηθούν τα δάνεια; Μπορεί αυτό να το διευκρινίσει ο δήμαρχος ή να το ερευνήσει η Αντιπολίτευση;
Αν ένας που ποτέ δεν είχε συνδεθεί με το παλιό δίκτυο, φέρει στην ΔΕΥΑΕΡ λογαριασμούς που δείχνουν ότι αν και δεν ήταν συνδεδεμένος με το δίκτυο, η ΔΕΥΑΕΡ, ή η προηγούμενη δημοτική υπηρεσία, τού χρέωνε τέλη αποχέτευσης στο λογαριασμό και τα πλήρωνε. Αυτός πρέπει να πληρώσει την σύνδεση, αφού σύμφωνα με τον λογαριασμό του πλήρωνε ως συνδεδεμένος; Μπορεί αυτό να το διευκρινίσει ο δήμαρχος ή να το ερευνήσει η Αντιπολίτευση;
Τελικά η ΔΕΥΑΕΡ βάζει μόνο το 10% των χρημάτων του έργου. Αυτοί που βάζουν όμως το 90%, και μάλιστα αν πρόκειται για την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάνουν ελέγχους, γιατί το όλο έργο είναι ουσιαστικά περιβαλλοντικό και υγείας. ΄΄Ετσι λοιπόν, όταν είδαν στο ΚΕΛ του Θριασίου, ότι δεν γίνονται συνδέσεις και ότι τα λύματα που φτάνουν προς επεξεργασία είναι τόσο λίγα που δεν μπορεί να λειτουργήσει το ΚΕΛ, φώναξαν τους Δήμους να αιτιολογήσουν την κατάσταση. Και τους ρώτησαν πού πάνε τα λύματα των σπιτιών αφού δεν πάνε στο ΚΕΛ Θριασίου. Οι Δήμοι απάντησαν ότι έχουν βόθρους που τους αδειάζουν με βυτία και ότι για τους περισσότερους τα έξοδα σύνδεσης κ.λ.π. φαίνονται πολύ μεγάλα. Τότε από την Ευρωπαϊκή Ένωση τους ζητήθηκε να φέρουν αποδεικτικά στοιχεία, αλλιώς θα θεωρηθεί ότι τα λύματα, με όποιο τρόπο, πάνε στη θάλασσα ή στον υπέδαφος και θα πέσουν πρόστιμα. Βέβαια ποτέ δεν πήγαν οι αποδείξεις, δηλαδή αποδείξεις - δελτία από βυτία που ξεφόρτωναν στη Μεταμόρφωση ή αλλού και που έπρεπε να γράφουν από ποια διεύθυνση πήραν τα λύματα, την ποσότητα, ημερομηνία κ.λ.π. Μπορεί να διευκρινίσει ο δήμαρχος ή να ερευνήσει η Αντιπολίτευση, μήπως αυτά μπορεί να συμβούν και στον Δήμο μας;
Για να δουλέψει το ΚΕΛ του Θριασίου δόθηκαν τελικά οικονομικές διευκολύνσεις στους κατοίκους Θριασίου για να συνδεθούν, αλλά με μικρό αποτέλεσμα. γιατί υπήρχαν πολλές φτωχές οικογένειες. Στο Κρανίδι μία οικογένεια έχει το σπιτάκι της και τα εισοδήματά της δεν περνούν τις 10000 ευρώ το χρόνο, με απασχόληση ευκαιριακή (μεροκαματιάρηδες τους λέγαμε παλιά). Μιά άλλη έχει δύο μέλη δημοσίους υπαλλήλους που δια βίου έχουν ετήσιες αποδοχές 30000.
Και η μία και η άλλη πρέπει να πληρώσουν 500 - 600 ευρώ για την σύνδεση, και 1500 ευρώ σε έργα που πρέπει να κάνουν εντός της ιδιοκτησίας τους για να συνδεθούν. Αυτό είναι κοινωνική δικαιοσύνη;
Και το κυριότερο: Η κατασκευή του νέου αποχετευτικού έργου δεν είναι ο στόχος αλλά το μέσο. Στόχος είναι να συνδεθούν ΟΛΑ τα σπίτια Πορτοχελιού και Κρανιδίου, ώστε να μην πηγαίνουν λύματα μη επεξεργασμένα, κατευθείαν στη θάλασσα ή στο υπέδαφος μέσω μη στεγανών βόθρων. Αυτός είναι ο στόχος του Δήμου. Στόχος δύσκολος. Και το περιβάλλον δεν ρωτάει ούτε πόσα ξόδεψες, ούτε που τα βρήκες ούτε ποιος τα πλήρωσε.
Πιστεύω ότι η διερεύνηση και απάντηση τέτοιων ερωτημάτων θα είναι πραγματική ενημέρωση για τους Δημότες.
*** Υπάρχει βέβαια και άλλος τρόπος που μπορούν να χρηματοδοτηθούν τόσο οι συνδέσεις όσο και το έργο που απαιτείται εντός ιδιοκτησίας κάθε συνδεόμενου σπιτιού.
Στο Κρανίδι (το ίδιο και στην Ερμιόνη) για παράδειγμα, τα μισά σπίτια είναι άδεια, άντε να χρησιμοποιηθούν ένα μήνα το καλοκαίρι. Σε άλλα μένει ο παππούς και η γιαγιά (όπως σε όλα τα χωριά της χώρας μας), και σε πολλά φτωχές οικογένειες. Ως ιδιοκτήτες χρόνια πληρώνουν ΕΝΦΙΑ, έναν απεχθή και επαχθή φόρο που όμως τον στήριξε όλο το πολιτικό φάσμα.
Τα σπίτια του Κρανιδίου τα παλιά είναι περίπου 150 τ.μ. Δηλαδή κάθε ιδιοκτήτης πληρώνει στο Κράτος ΕΝΦΙΑ από 200 έως 400 ευρώ το χρόνο για τις "ανάγκες" του Δημοσίου (στον πίθο των Δαναΐδων), ενώ θα έπρεπε ο φόρος αυτός να εξυπηρετούσε το ακίνητο που τον πληρώνει. Γιατί όταν πληρώνουμε τέλη κυκλοφορίας, ο φόρος αυτός δεν είναι γιατί κατέχουμε αυτοκίνητο, αλλά γιατί μας προσφέρονται υπηρεσίες για το αυτοκίνητό μας (δρόμοι, πάρκιν, φανάρια, κ.λ.π.).
Μπορεί λοιπόν ο Δήμος μας και όλοι οι Δήμοι να απαιτήσουν από το Κράτος ένα μεγάλο μέρος του ΕΝΦΙΑ να επιστρέψει στο ακίνητο που τον πληρώνει για να προστατέψει το ακίνητο το περιβάλλον. Δηλαδή τόσο η σύνδεση για κάθε σπίτι Κρανιδίου - Πορτοχελίου, όσο και το εσωτερικό έργο στην ιδιοκτησία να καλυφθεί από τον ΕΝΦΙΑ που χρόνια πληρώνουν οι ιδιοκτήτες. Πώς για την ανακαίνιση και ενεργειακή αναβάθμιση επιδοτούνται γενναίος οι ιδιοκτήτες;
Αυτό είναι δεξιά λαϊκή πολιτική, κεντρώα, και αριστερή λαϊκή. Τότε ένα καλό συνεργείο του Δήμου θα ενώσει μετά χαράς ΟΛΑ τα σπίτια στο νέο δίκτυο αποχέτευσης με τον σωστό τρόπο. Τολμήστε το.
Βασίλης Γκάτσος