 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
".....να παραπληροφορεί, να ψεύδεται και να διαστρεβλώνει την αλήθεια και τα πραγματικά γεγονότα ....."
Δεν
είναι προς έπαινο τέτοιοι χαρακτηρισμοί απ' όπου κι αν προέρχονται.
Τελεία και παύλα. Αρκούν τεκμήρια και αριθμοί και στατιστική. Δεν μπορεί
από τη μια η συμπολίτευση να λειτουργεί και με βασικά στελέχη της
αντιπολίτευσης σε υψηλόβαθμες θέσεις (ενωτικό κλίμα), και από την άλλη
να απαντά έτσι στον έλεγχο της αντιπολίτευσης, όταν μάλιστα ο έλεγχος
είναι σε τρέχοντα πολιτικό λόγο, ενώ το "επίμαχο" θέμα είναι ήσσονος
,και μόνο οικονομικής, σημασίας.
Και
το όλο θέμα, το πώς κέρδισε ο Δήμος μας συνολικά 80 000 ευρώ και πώς
μπορούσε να κερδίσει περισσότερα, έχει τη σημασία του, αλλά δεδομένου
ότι η Ερμιονίδα έχει περι τις 11 000 παροχές νερού και ρεύματος, δηλαδή
11000 σπίτια και καταστήματα πληρώνουν τέλη για τα απορρίμματα, η μείωση
των τελών (αν γίνει) λόγω του ως άνω κέρδους, είναι ανά παροχή γύρω στα
7 ευρώ το χρόνο! Δηλαδή για κάθε δημότη ούτε ένα μπουκάλι νερό το μήνα!
Η αλήθεια και τα πραγματικά γεγονότα που αφορούν τα απορρίμματά μας είναι άλλη και δεν πρέπει να την ξεχνάμε. Άλλωστε αλήθεια είναι αυτό που δεν πρέπει να λησμονηθεί:
1.
Κάποτε τα απορρίμματα πήγαιναν στις χωματερές (ΧΑΔΑ) της Ερμιόνης
(Κροθι) και Κρανιδίου (Δισκούρια). Δηλαδή οι Κοινότητες και μετά οι
Δήμοι είχαν έργο πανεύκολο: Τη συλλογή, μεταφορά και απόθεση. Μετά τον
λόγο είχε η "αυτανάφλεξη". Ντουμάνιαζε ο τόπος.
2.
Κάποτε έπρεπε να συμμορφωθούμε με τις οδηγίες της ΕΕ για ανακύκλωση και
χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ). Συνέπεσε περίπου με τη
δημιουργία του Δήμου Ερμιονίδας. Ως προς την πραγματική ανακύκλωση είχαμε δύο φωτεινά παραδείγματα από την εκκλησία της Κοιλάδας και το Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης. Επαναλαμβάνω: φωτεινά, που όμως δεν μας φώτισαν, δεν τα ακολουθήσαμε. Είχε την ευκαιρία ο Δήμος μας να φτιάξει δικό του ΧΥΤΑ, δεν έφτιαξε.
Αντί
αυτού, αδειοδοτήθηκε ο Δεματοποιητής παρόλο που δεν υπήρχε αποδέκτης
των δεμάτων. Το τι έγινε όλοι το γνωρίζουμε και ο γράφων το ανέλυσε
παλαιότερα εκτενέστατα. Ο Δεματοποιητής κατέληξε χώρος όπου, χωρίς
παραστατικά, πήγαινε ο Δήμος τα απορρίμματα, αλλά και κάθε ιδιώτης.
Παραστατικά παράδοσης - παραλαβής δεν ήρθαν ποτέ στο φως.
Η
ανακύκλωση ήταν τύποις, στα χαρτιά που λέμε. Και όμως, αυτό δεν ήταν
"έργο" του Δήμου Ερμιονίδας αλλά του ΦΟΣΔΑ όπου συμμετείχε και ο Δήμος
μας, αλλά ιδιοκτήτης και λειτουργός ήταν ο ΦΟΣΔΑ. Αυτή η επιεικώς ατυχής
προσπάθεια οδήγησε στη συνέχεια στη δημιουργία μικρών χωματερών, σε
πολλά σημεία της Ερμιονίδας, ενώ τα απορρίμματα ξεχείλιζαν μέρες στους
κάδους και άπλωναν σε δρόμους και χωράφια. Γνωστά πράγματα.
3.
Άρχισε προσπάθεια συλλογής απορριμμάτων κατά ρεύματα, χαρτί, πλαστικό,
γυαλί κ.λ.π. Αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα αλλά με αμφιλεγόμενα
αποτελέσματα ανακύκλωσης. 'Ολοι πάμε σκουπίδια και ανακυκλώσιμα στους
κάδους και βλέπουμε τι ρίχνει ο κόσμος μέσα. Αντί λοιπόν να
παραδειγματιστούμε από τα φωτεινά παραδείγματα των παιδιών μας, του
Ιερέως και του Δασκάλου, συνεχίσαμε κατά τις παλιές συνήθειές μας.
Ούτε καν η λεγόμενη "επαγγελματική τάξη" η οποία κατά τεκμήριο "παράγει"
τη μεγαλύτερη ποσότητα ανακυκλώσιμων και μάλιστα καθαρών δεν
αυτοοργανώθηκε για τη συλλογή και διάθεσή τους.
4.
Και σήμερα έρχεται η Περιφέρεια να μας πει ότι υπάρχει ιδιωτικός φορέας
αδειοδοτημένος που μπορούμε νόμιμα να πάτε τα απορρίμματά σας. Γι' αυτό
σας δίνουμε άδεια για δημιουργία Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων
(ΣΜΑ). Έτσι τα απορριμματοφόρα αδειάζουν τους μπλε κάδους με τα
ανακυκλώσιμα (το περιεχόμενο όλοι το βλέπουμε και το γνωρίζουμε) και
πάνε για ανακύκλωση σε εταιρείες αξιοποίησης κ.λ.π., ενώ οι άλλοι κάδοι
με τα απορρίμματα θα αδειάζουν στα απορριμματοφόρα, θα πάνε στον ΣΜΑ,
και το φορτίο τους ώς έχει θα το μεταφορτώσουν σε μεγαλύτερα που θα τα
πάνε στην αδειοδοτημένη ιδιωτική εταιρεία. Αυτό προφανώς θα γίνεται
μέχρι η Περιφέρεια Πελοποννήσου να φτιάξει το μεγάλο της Εργοστάσιο για
τα απορρίμματα. Έτσι ο Δήμος μας αποδεσμεύεται από το δύσκολο έργο της
ανακύκλωσης, διαλογής απορριμμάτων, δημιουργίας ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ και τα
παρόμοια και η ευθύνη μεταφέρεται σε μια ιδιωτική εταιρεία. Αυτός
ο τρόπος είναι όμοιος με τον (1) που αντί να πηγαίνουν τα απορρίμματα
σε δική μας χωματερή προς "αυτανάφλεξη" κατά τους νόμους της χημείας,
τώρα πηγαίνουν σε ένα ιδιωτικό εργοστάσιο εκτός Ερμιονίδας προς αξιοποίηση κ.λ.π.
Πράγματι
καταφέρανε, Δήμος και Περιφέρεια, το πολυπόθητο: Να πηγαίνουνε τα
απορρίμματα εκτός Ερμιονίδας. Και πράγματι η Ερμιονίδα απαλλάχθηκε από
τον βραχνά. Πράγματι όμως αποτύχαμε να διαχειριστούμε τοπικά το θέμα των
απορριμμάτων σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ αλλά και τις επιταγές της
οικολογίας και του περιβάλλοντος.
Το
ερώτημα είναι: Γιατί αυτό δεν έγινε από την αρχή, ώστε να αποφύγουμε
τον Δεματοποιητή και τις μετέπειτα τραγικές καταστάσεις, και τα τόσα
εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν ασκόπως;
5.
Τα απορρίμματά μας λοιπόν εύκολα (θέμα κόστους είναι) βγαίνουν από την
Ερμιονίδα, αλλά εμείς ως δημότες και Δήμος αποτύχαμε να τα
διαχειριστούμε όπως γίνεται στην Ευρώπη. Δεν ξέρω αν αυτό είναι απλά
αποτυχία, ή "ελληνική μαγκιά" που θα διδάξει και τους Ευρωπαίους
να πράξουν ομοίως και να μην παιδεύονται να χωρίζουν χαρτί, πλαστικό, να
φτιάχνουν κομπόστ κ.λ.π.
Γιατί
αυτή η "νοοτροπία" τής μέσω ΣΜΑ μεταφοράς των απορριμμάτων μας
προτρέπει στον ωχαδελφισμό: " έλα μωρέ, αφού όλα θα μεταφορτωθούν και θα
φύγουν από την επαρχία μας, τι σημασία έχει να προσέχουμε τι ρίχνουμε
στον κάδο;".
6. Έτσι λοιπόν που ήρθαν τα πράγματα (κακά τα ψέματα, η Περιφέρεια τα δρομολόγησε) για την αλήθεια του πράγματος ο Δήμος μας είναι υποχρεωμένος επί τέλους να ενημερώνει με αριθμούς τους δημότες, όπως προβλέπει ο νόμος.
Δηλαδή:
*
Πόσους τόνους απορριμμάτων έστειλε στον αποδέκτη και τι τα έκανε αυτός.
Διότι είναι υποχρεωμένος να δίνει στον Δήμο μας παραστατικά αξιοποίησης
και διάθεσης υπολοίπου σε ΧΥΤΥ. Δηλαδή: το 2020 μου φέρατε τόσες
χιλιάδες τόνους απορρίμματα. Εξ αυτών α% ήσαν ανακυκλώσιμα, β% γίνανε
κομπόστ που διατέθηκε στις τάδε χρήσεις, γ% γίνανε πέλλετ στερεού
καυσίμου που διετέθηκαν στα τάδε εργοστάσια για καύσιμο, δ% έμεινε ως υπόλοιπο που πήγε στον τάδε χώρο υγειονομικής ταφής υπολοίπου (ΧΥΤΥ).
Αυτά είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα των απορριμμάτων μας σήμερα, η αλήθεια του Δήμου μας και της Περιφέρειάς μας, φυσικά και όλων των δημοτών.
Αυτά περιμένουμε από τον Δήμο μας. Όσο για το κόστος μεταφοράς,
διάθεσης κ.λ.π. εκ των πραγμάτων είναι δεδομένο. Μικρές "επιτυχίες"
μπορεί να έχουμε σαν την οικονομία των 80 000 ευρώ. Το χρηματικό μέρος
δεν αφορά όμως το περιβάλλον και την οικολογία.
7.
Ξεχνά ο Δήμος μας μια πραγματικότητα: Δεν έχουμε αδειοδοτημένο χώρο που
να δέχεται μπάζα. Αυτό έχει δύο βαρύτατες συνέπειες. Δουλεύει ο
μάστορας σε ένα σπίτι και βγάζει 100 κιλά οικοδομικά μπάζα. Με μικρές
σακούλες θα τα πετάξει στους κάδους όπως και κάθε ιδιώτης. Έτσι ένας
κάδος που έχει μέσα σακούλες με φαγητά, φύλλα, χαρτάκια,
μπουκαλάκια κ.λ.π. κ.λ.π. δέχεται μεγάλο βάρος μπάζα, που θα τα
μεταφορτώσει και θα τα πληρώσει ο Δήμος μας, ενώ ο αποδέκτης θα
αναγκαστεί τελικά να τα πάει στον ΧΥΤΥ, γιατί ως υπόλοιπο θα του
μείνουν. Έχει υπολογίσει ο Δήμος μας πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ θα πληρώνει για αυτά τα μπάζα που αν είχε χώρο απλά θα τα πηγαίναμε όλοι εκεί ως αδρανή υλικά;
Η
δεύτερη αλήθεια είναι ότι δεν έχουν πού να πάνε τα μπάζα τους οι
επαγγελματίες της οικοδομής, των κατεδαφίσεων και των εκσκαφών. Όταν δεν
υπάρχει χώρος είναι φυσικό να τα πετάξουν όπου νομίζουν, νύχτα ή μέρα,
δεν έχει σημασία. Και μια και κάνουν το κόπο, φορτώνουν και ότι άλλο,
ξύλα, σίδερα, πλαστικά, κ.λ.π. Έτσι δημιουργήθηκαν οι δεκάδες
σωροί "μπαζών και άλλων υλικών" και τα γεμίσματα των σκαμμένων χωραφιών
μας που πούλησαν το χώμα τους. Και αφού βλέπουμε αυτούς τους σωρούς,
πετάμε και οι υπόλοιποι πάνω τους ότι άχρηστο έχουμε. Αν πάρετε την
αμμουδιά της Ακρογιαλιάς κάθε τόσο θα βλέπετε σωρούς από καθαρότατα
μπάζα οικοδομών και εκσκαφών που είναι αδρανή. Πού να τα πήγαιναν οι
άνθρωποι;
Κατεδαφίζεται
ένα μεγάλο ξενοδοχείο στην Ερμιονίδα. Κατά τους νόμους τα μπάζα πρέπει
να πάνε αποκλειστικά σε αδειοδοτημένο χώρο μπαζών και όχι στην ύπαιθρο.
Οι άνθρωποι θα τα πάνε χιλιόμετρα μακριά εκεί που θα βρουν αδειοδοτημένο
χώρο ή .......
Άδικο
δεν τους ρίχνει κανείς. Ο Δήμος μας γιατί αποφεύγει να δει κατάματα το
πρόβλημα των μπαζών; Γιατί δεν κάνει τίποτα; Γιατί αποφεύγει να μιλάει
γι' αυτό το θέμα χρόνια τώρα;
Άλλωστε
ο χώρος που δέχεται μπάζα δεν χρειάζεται καμία επεξεργασία (στρώσεις
ειδικών χωμάτων, μεμβρανών κ.λ.π. όπως οι ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ). Ως αδρανή
τοποθετούνται κατευθείαν στο έδαφος. Δηλάδη αρκει να οριστεί ένα παλιό
νταμάρι με μια μπάρα και ένα άτομο που θα τα παραλαμβάνει ορισμένες ώρες
της ημέρας έναντι συμβολικού αντιτίμου.
Βασίλης Γκάτσος