 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Στα ψηφιακά "Αργολικά" διαβασα μια μακροσκελή ανακοίνωση που αρχίζει με το παρακάτω:
Ποια άλλη πόλη πέραν του Ναυπλίου αξίζει να γίνει το επίκεντρο των εορτασμών για τα διακόσια χρόνια από την Μεγάλη Επανάσταση των Ελλήνων; Ποιος άλλος τόπος;
Οι πάντες γνωρίζουν την τεραστία σημασία και συμβολή του Ναυπλίου στην απελευθέρωση της χώρας. ....."
Γιορτάζουμε τα 200 χρόνια της Επανάστασης του 1821, δηλαδή την έναρξη, αν θέλετε, την έκρηξη.
Το
Ναύπλιο μπορεί να έγινε μετά την Ανεξαρτησία για λίγο Πρωτεύουσα, αλλά
το 1821 ήταν ένα κάστρο υπό οθωμανική κατοχή με λίγο ελληνικό πληθυσμό
μέσα, υπόδουλο και εξαθλιωμένο. Με την έναρξη της Επανάστασης οι
Κρανιδιώτες, Ερμιονίτες και Διδυμιώτες, ανάλογα με τη δύναμη που είχε το
κάθε χωριό, έσπευσαν ενθουσιωδώς να πολιορκήσουν το Ναύπλιο, οι δε
Υδραίοι με τον στόλο τους να το αποκλείσουν. Η δε κατάληψη του
Παλαμιδιού έγινε τη νύχτα 29-30 Νοεμβρίου 1822 από σώμα Κρανιδιωτών αγωνιστών.
Αυτό λοιπόν που αρμόζει στο Ναύπλιο είναι να οργανώσει ο,τιδήποτε, εορτάζοντας την απελευθέρωσή του, τιμώντας τους ελευθερωτές του, και πρωτίστως, μεταξύ των άλλων, τους Κρανιδιώτες.
Ο "άλλος τόπος" που αρμόζει να γίνει το επίκεντρο των εορτασμών της Αργολίδας είναι η Ερμιονίδα και ιδιαιτέρως το Κρανίδι, φυσικά και η Ύδρα. Στο Κρανίδι πρέπει
να έρθει όλη η Αργολίδα και να τιμήσει τους ένδοξους αγωνιστές που με
το απαράμιλλο θάρρος τους πολιόρκησαν το Ναύπλιο και πήραν το
Παλαμίδι δίνοντας στην Επανάσταση φτερά. Να τιμήσουν τον Παπαρσένη στον
φυσικό του χώρο.
Επιτέλους
ας μη σκεφτόμαστε στην Αργολίδα πάντα Ναυπλιοκεντρικά, επειδή το
Ναύπλιο είναι πρωτεύουσα του σημερινού νομού. Εκτός αν πίσω από το μυαλό
μας, έχουμε κατά νου την τουριστική κίνηση λόγω των εορτασμών.
Ας τα έχει κατά νουν αυτά ο Δήμαρχός μας και η Επιτροπή Εορτασμών. Ας διεκδικήσουν τις τιμές και τα έργα που μας πρέπουν.
Σημείωση: Δεν
τιμάμε τις πέτρες και τα κάστρα, αλλά τους αγωνιστές και ιδιαίτερα τους
ένδοξους νεκρούς. Το Ναύπλιο ως κάστρο είχε τεράστια σημασία για την
Επανάσταση γι' αυτό και οι της Ερμιονίδας και των νησιών της τρέξανε
ενθουσιωδώς και αυθορμήτως να το πολιορκήσουν. Συμβολή όμως από ένα υπό
κατοχήν Ναύπλιο που πολιορκείται, αυτονοήτως δεν μπορεί να υπάρξει.
Και
ας μη ξεχνάμε όλοι ότι το αίμα των ενδόξων τιμωμένων νεκρών του αγώνα
του 1821 θέτει και ένα απαιτητικό ερώτημα προς τους σημερινούς τιμώντας:
Εσείς τι πράττεται στον καιρό σας, ώστε να έχετε την τιμή να μας
τιμάτε; Εδώ μάλλον δεν θα έχουμε απάντηση.