Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020

"Θερμοπύλες - Σαλαμίνα 2500": Θα μείνει κάτι στην Ερμιόνη;

 


Δύο μήνες μένουν ακόμη και τελειώνει το Επετειακό Έτος "Θερμοπύλες - Σαλαμίνα 2500"

Η Ερμιόνη έλαβε μέρος με 3 τριήρεις. Κάθε μία είχε πλήρωμα + επιβάτες (πεζοναύτες) περίπου 200 άτομα. Δηλαδή το σύνολο του ναυτικού τής μικρής αλλά λαμπρής πόλης μας, έλαβε μέρος.
Τα Επετειακά Έτη δεν είναι μόνο για ομιλίες, παρουσιάσεις κ.λ.π. Είθισται "κάτι να γίνεται που μένει" στους τόπους μάλιστα που κατ' εξοχής αφορά η επέτειος.
Έτσι, όταν το 1930 γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια από την Ανεξαρτησία μας, στην Ερμιόνη πέραν του ότι έγινε υπέρλαμπρος εορτασμός οργανωμένος από την Κοινότητά μας, με έξοδα της κοινότητας μας, προφανώς και με κάποιες χορηγίες του κράτους, πέρα από τις ομιλίες, παρουσία επισήμων, στόλου κ.λ.π. γίνανε πράγματα που έμειναν: Η διευθέτηση του χώρου μπροστά από τον ναό των Ταξιαρχών σε πάρκο. Η τοποθέτηση 3 αναμνηστικών πλακών στον ναό Ταξιαρχών (όπου ορκίστηκαν οι σύνεδροι), στην οικία Οικονόμου (σπίτι όπου έγινε η Γ Εθνική Συνέλευση), στην οικία Βασιλείου Θ. Κανέλλη (παλιό σπίτι Μητσαίων). Και με την ευκαιρία αυτή, εντυπωσιακό μνημείο Πεσόντων Ηρώων στο Λιμάνι Ερμιόνης. Αυτά τα έργα των παππούδων και πατέρων μας διατηρούν μέχρι σήμερα τη μνήμη, τη δόξα και την τιμή.
Δυστυχώς,  το Επετειακό Έτος "Θερμοπύλες - Σαλαμίνα 2500" δεν φαίνεται να μας αφήνει τίποτα που να θυμίζει τη συμμετοχή της Ερμιόνης στη Ναυμαχία και φυσικά τη ναυτοσύνη του τόπου μας.

Πρόταση προς την Τοπική Κοινότητα Ερμιόνης και τον Δήμο μας:

Προ ημερών ανάρτησα με φωτογραφίες και μετρήσεις μέσω Google maps  τον βραχίονα τον δυτικό του πιθανού λιμανιού της Προϊστορικής Ερμιόνης, ο οποίος φέρει παράλληλα ισαπέχοντα χαράγματα που παραπέμπουν σε ναυπηγοεπισκευαστική εσχάρα δηλαδή σε μεγάλα νεώρια και νεώσοικους της Προϊστορικής Ερμιόνης. Εγώ το θεώρησα ως κάτι το πολύ πολύ σημαντικό για την ιστορία μας που έρχεται στο φως για πρώτη φορά, αν και σχετική αναφορά υπάρχει στο βιβλίο μου "Η ΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΕΩΝ ΠΟΛΙΣ". Δεν είδα να ενεργοποιηθούν παράγοντες για ένα στοιχείο που, επαληθευόμενο, θα ήταν πρωτοσέλιδο στον ημερήσιο τύπο και θα έκανε παγκόσμια αίσθηση.
Δεν είναι αργά. Προλαβαίνουμε!

Ο Πρόεδρος της Τοπικής μας Κοινότητας σε συνεργασία με τον Δήμο μας ας απευθυνθούν στην Επιτροπή του Επετειακού Έτους και ας ζητήσουν την επείγουσα καταγραφή και επαλήθευση του ευρήματος. Χρηματικά δεν είναι κάτι το σπουδαίο, αλλά τα αποτελέσματα έχουν να κάνουν με τη ναυτοσύνη της Ερμιόνης. Η συμμετοχή μας στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας ξεκινά από τη ναυτοσύνη των παλαιοτέρων και μάλιστα από αυτόν τον πιθανό Προϊστορικό Ναύσταθμο. Άλλωστε αυτή η μικρή έρευνα θα είναι ένα έργο που θα στρέψει επιτέλους το ενδιαφέρον στον αρχαιολογικό χώρο της Μαγγούλας.

Ποτέ δεν είναι αργά.

Σημείωση: Στη Σαλαμίνα έχουν μια παμπάλαια ελιά "την ελιά της Όρσας" την οποίαν συνδέουν με τη Ναυμαχία, ως ελιά μεγαλύτερη των 2500 ετών, που "έζησε" τη ναυμαχία. Και μεις έχουμε την ελιά της Πικροδάφνης που κοσμεί και το εξώφυλλο του βιβλίου μου "Η ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ", προφανώς παλαιότερη από της Όρσας, και την κοντινή της στο Κτήμα Προκοπίου. Και οι δύο "είδαν" τον στόλο μας να φεύγει για τη Σαλαμίνα και να επιστρέφει δαφνοστεφανωμένος.

Βασίλης Γκάτσος