 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Μονάδες αφαλάτωσης υφάλμυρου νερού Κρανιδίου και Ερμιόνης.
Για
την αφαλάτωση στην Ερμιονίδα έχω γράψει αναλυτικά πολλές φορές. Ο
αναγνώστης μπορεί να αναζητήσει τις σχετικές αναρτήσεις στα τοπικά
ιστολόγια.
Επανέρχομαι με όσο γίνεται πιο απλό τρόπο:
Οι ανάγκες του Δήμου μας είναι 6000 κ.μ. νερό που προέρχεται όλο από γεωτρήσεις κυρίως στην πεδινή Ερμιονίδα.
Η
απόδοση αυτών των μονάδων είναι 80%. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να
αντλούμε 7500 κ.μ. νερό για να στείλουμε στις βρύσες μας τα 6000 κ.μ.
αφαλατωμένο.
Άρα άντληση 1500 κ.μ. την ημέρα περισσότερο.
Άρα
όχι μόνο λιγοστεύουμε τα υπόγεια νερά μας, αλλά επιτρέπουμε να εισέλθει
περισσότερη θάλασσα και να γίνουν περισσότερο υφάλμυρα. Περιβαλλοντικά
απαράδεκτο. Δηλαδή δεν βελτιώνουμε το περιβάλλον αλλά κάνουμε το
αντίθετο.
Το
ότι καλύπτουμε άμεση κοινωνική ανάγκη κ.λ.π. δεν έχει καμιά σημασία,
γιατί κάλλιστα μπορούμε να την καλύψουμε με μονάδες αφαλάτωσης νερού
θαλάσσης. Είναι θέμα κόστους, όχι κοινωνικής ανάγκης.
Μόνο και μόνο αυτός ο λόγος είναι αρκετός για να ΜΗΝ εγκρίνει
η αρμόδια αρχή τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού του έργου. Να
την επιστρέψει ως απαράδεκτη λύση με μεγάλες επιπτώσεις στο περιβάλλον
μιας άνυδρης περιοχής. Αν, παρ' ελπίδα την εγκρίνει, όποιος θέλει την
πάει στο ΣτΕ για ακύρωση με την ως άνω επιχειρηματολογία.
Το
ότι η άλμη από την αφαλάτωση θα πάει να πεταχθεί μαζί με τα
επεξεργασμένα λύματα, παρουσιάζεται ως βελτιωτική για το περιβάλλον. Λάθος μέγα.
Σήμερα που καταναλώνουμε 6000 κ.μ. την ημέρα όλη η ποσότητα αλάτων που
περιέχουν, καταλήγει στη γη. Από διαρροές των δικτύων, από το πότισμα
και το βρέξιμο αυλών, και από τα επεξεργασμένα λύματα. Τώρα θα
προστεθούν τα άλατα και από τα 1500 κ.μ. επιπλέον άντληση την ημέρα. Άρα
επιβάρυνση για το περιβάλλον. Το σε ποια χώματα και ρέματα θα
πεταχτούν τα άλατα είναι αδιάφορο για το περιβάλλον. Στη γη της
Ερμιονίδας θα πάνε.
Η
ΜΠΕ της αφαλάτωσης πρέπει να περιγράφει τρεις λύσεις για να έχουμε καλό
νερό. Η μία είναι οπωσδήποτε η αφαλάτωση υφάλμυρου, η άλλη είναι
οπωσδήποτε η αφαλάτωση θαλασσινού και μια τρίτη, οποιαδήποτε για να
συμπληρωθεί η τριάδα. Και να αποδεικνύει με επιχειρήματα και τεκμήρια
ότι η αφαλάτωση υφάλμυρου είναι η σωστότερη για το περιβάλλον.
Για την αφαλάτωση θαλασσινού νερού πρέπει να γράφει ότι δίνει
ίδιας ποιότητας πόσιμο, ότι με τη λειτουργία της θα σταματήσουν όλες οι
γεωτρήσεις, άρα δεν θα αντλούνται 6000 κ.μ. την ημέρα και τα υπόγεια
νερά θα βελτιωθούν αισθητά, ενώ η άλμη θα επιστρέφει στη θάλασσα με
μηδαμινές επιπτώσεις, γιατί η μονάδα αφαλάτωσης είναι πολύ μικρή. Το κόστος του νερού δεν ενδιαφέρει το περιβάλλον. Το περιβάλλον δεν έχει σχέση με τα οικονομικά.
-----
Έχω ξαναγράψει ότι η αφαλάτωση υφάλμυρου είναι περιβαλλοντικά πολύ
επιθυμητή, αν πρόκειται να αφαλατώνει νερό του Ανάβαλου. Είναι πολύ καλή
λύση για το περιβάλλον (αφού τα φράγματα κ.λ.π. δεν φαίνονται στον
ορίζοντα), γιατί κλείνουν οι δημοτικές γεωτρήσεις. Επιπλέον είναι
συμφέρουσα και οικονομικά, γιατί έχει μικρή κατανάλωση ρεύματος και επί
πλέον ο Δήμος κερδίζει και όλο των ρεύμα και τη συντήρηση των γεωτρήσεών
του.
Αλλά οι προηγούμενοι στον Δήμο
Κρανιδίου φρόντισαν να έρθουν (όταν έρθουν) περί τα 8000000 κ.μ. νερό
τον χρόνο για να αρδεύσουν, όπως δείχνουν τα σχέδια, τον ευρύτερο Κάμπο
Κρανιδίου, όπου και το γκολφ, και να μην ζητήσουν 2000000 εξ αυτών για την πρώτιστη ανάγκη, επικρατέστερη της άρδευσης, που είναι το πόσιμο νερό.
Β. Γκάτσος