 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
Από τη διασταύρωση στο πηγάδι της Πικροδάφνης έχεις δύο επιλογές:
1). Να πας μέσω Ποδαριού ή μέσω Μοναστηριού. Μέσω Ποδαριού είναι 18200 μέτρα, μέσω Μοναστηριού 17200 μέτρα. Η διαφορά είναι μόλις 1000 μέτρα δηλαδή 1 πρώτο λεπτό της ώρας!
Κανένας
όμως δεν πηγαίνει στο Πορτοχέλι μέσω του παραλιακού δρόμου, γιατί είναι
ο χειρότερος της Ερμιονίδας, είναι πολύ επικίνδυνος με πολλές στροφές,
και πολύ αργός.
2). Να πας μέσω Κρανιδίου που είναι μόλις 9670 μέτρα
και δρόμος πολύ καλός και γρήγορος. Αν ξέρεις μπορείς να παρακάμψεις
και το κέντρο του Κρανιδίου και να φτάσεις πιο γρήγορα.
(Όσοι
αμφισβητούν τα νούμερα ας κάνουν τον κόπο να μπουν στο goolge distance
calculation maps και να μετρήσουν τις αποστάσεις με ακρίβεια μέτρου).
Ούτε
οι Κρανιδιώτες, ούτε οι Ερμιονίτες πάνε στο Πορτοχέλι από τον παραλιακό
δρόμο, είτε από Ποδάρι, είτε από Μοναστήρι Αγίων Αναργύρων περάσουν.
Μόνον
ελάχιστοι από Κρανίδι που θέλουν να πάνε Κουβέρτα για μπάνιο θα πάνε
παραλιακά, ή αν δουλεύουν το καλοκαίρι στα εκεί ξενοδοχεία. Αν πάνε από
Μοναστήρι κερδίζουν 1 πρώτο λεπτό στο πήγαινε και 1 πρώτο λεπτό στην
επιστροφή. Τίποτα παραπάνω. Και για αυτό το λεπτό των ελαχίστων πρέπει
να αστικοποιηθεί ο χώρος του Μοναστηριού των πολλών.
Για
να κερδίζουμε το πολύ 5 πρώτα λεπτά από Φούρνους προς Ερμιόνη έπρεπε να
καταστρέψουμε το ωραιότερο μέρος της Ερμιονίδας, το πανέμορφο Καταφύκι
των θρύλων.
Και το ποίημα που μαθαίναμε ΟΛΟΙ απέξω στο Δημοτικό Σχολείο (τα παλιά τα χρόνια):
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;
Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;
Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά;
Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι
καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ χωριά;
κάθε νησάκι της ποὺ ἀχνὰ προβάλλει,
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Μὴν εἶναι τάχατε τὰ ἐρειπωμένα
ἀρχαία μνημεῖα της χρυσὴ στολή,
ποὺ ἡ τέχνη ἐφόρεσε καὶ τὸ καθένα
μία δόξα ἀθάνατη ἀντιλαλεῖ;
Ὅλα πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα,
καὶ κάτι πού ῾χουμε μὲς τὴν καρδιὰ
καὶ λάμπει ἀθώρητο σὰν ἥλιου ἀχτίνα
καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρὸς παιδιά!
Βασίλης Γκάτσος