Προς ενίσχυση των όσων έγραψα.
Ο
πραγματικός κίνδυνος δεν είναι από την χρήση προϊόντων αμιαντοτσιμέντου
(στην αγροτική Ερμιονίδα παρουσιάζεται σε σκέπαστρα, σε καπνοδόχους και
πολύ περιορισμένα σε σωλήνες νερού).
Ο
κίνδυνος είναι να ζεις σε περιβάλλον στενόχωρο όπου έχει τοποθετηθεί
κυρίως αμίαντος ως μονωτικό στη φυσική του μορφή. Όσοι έχουμε δουλέψει
σε βαριές βιομηχανίες, όσοι έχουν δουλέψει σε πλοία, γνωρίζουν ακριβώς
τι εννοώ, γιατί ΟΛΟΙ έχουν χρησιμοποιήσει αμίαντο. Εξ αυτών κινδυνεύουν
οι έχοντες μακροχρόνια παρουσία σε τέτοιο περιβάλλον και όχι
περιστασιακή.
Κίνδυνος
υπάρχει για τους τεχνίτες που η δουλειά τους είναι η κατεργασία του
αμιαντοτσιμέντου, όταν μάλιστα δεν έπαιρναν τα κατάλληλα μέτρα
προστασίας. Όταν ο τεχνίτης κόβει με τον τροχό τον αμιαντοτσιμεντοσωλήνα
ή τις αμιαντοτσιμεντόπλακες δημιουργεί γύρω του ένα νέφος πολύ μικρών
ινών αμιάντου μήκους της τάξης δεκάτων ή εκατοστών του μm
(εκατομμυριοστού του μέτρου) που το εισπνέει ο ίδιος τακτικότατα, αφού
αυτή είναι η δουλειά του. Και δεν προστατεύεσαι με μια απλή μάσκα σκόνης
που δεν μπορεί να συγκρατήσει τόσο μικρές ίνες.
Τα
παρακάτω λοιπόν είναι από την ΕΥΔΑΠ. Όσοι πιστεύουν ότι με εισαγγελείς
θα ψάξουν για ευθύνες στις δημοτικές μας αρχές κ.λ.π. ενεργώντας υπέρ
της υγείας μας, λόγω ολίγων σωλήνων αμιαντοτσιμεντοσωλήνων στα Δίδυμα,
γιατί δεν ενεργούν με αυτόν τον τρόπο για την υγεία όλης της
Πρωτεύουσας; Την στιγμή μάλιστα που η ΕΥΔΑΠ έχει δίκτυα
αμιαντοτσιμενοσωλήνων και κάνει μάλιστα και σχετικές αναλύσεις;
(Και
δεν χαρακτηρίζω, απλώς πληροφορώ υπεύθυνα εξ ειδικότητος και
επαγγελματικής εμπειρίας, ώστε να πλησιάζουμε την πραγματική διάσταση
των πραγμάτων).
Βασίλης Γκάτσος
Χημικός