Η Σέριφος, η Αστυπάλαια είναι όσο η ευρύτερη περιοχή του Αγίου Αιμιλιανού. Άδενδρες, αλλά έχουν το φράγμα τους! Χώρια η Λήμνος, Νάξος και άλλα νησιά.
Μόνο σε μας δεν
φυτρώνουν τα φράγματα! Το ΙΓΜΕ έχει κάνει μελέτη, έχει υποδείξει θέσεις,
αλλά εμείς βγάζουμε το συμπέρασμα ότι δεν έχουμε νερά! Όχι μία θέση
αλλά 9 θέσεις!
Έχουμε όμως λεφτά για
έργα που έτσι μείνανε, σαν τους βιολογικούς Πορτοχελιού και Θερμησιού,
για δρόμους άχρηστους σαν τη παράκαμψη Διδύμων, για εγκαταστάσεις που θα
μας έφερναν οι υδροφόρες δια θαλάσσης πανάκριβο νερό, για αφαλατώσεις
που δεν συμφέρει να γίνουν, για άχρηστο σφαγείο και χώρους παραγωγής
φοντάν απορριμμάτων.
Δεν υπάρχουν όμως λεφτά για να μαζέψουμε τα νερά μας, να μη χύνονται ασκόπως στη θάλασσα.
Αν
ζήσαμε 40 χρόνια μέσα στη μπόχα των λυμάτων του Λιμανιού Ερμιόνης μέχρι
που .... συνηθίσαμε και μας ξένισαν μετά τα καθαρά νερά του, άλλα τόσα
χρόνια ζούμε στη χερσόνησο του Κρανιδίου, την τουριστική, την Ριβιέρα
κατά το γραβιέρα, με μη πόσιμο νερό στις βρύσες μας, μέχρι που το
συνηθίσαμε κι αυτό.
Έχω
προτείνει να υπάρχει στα ποτήρια όλων κατά τις συνεδριάσεις του Δήμου
και των Τοπικών Κοινοτήτων μόνο νερό από τις βρύσες μας, και όποτε
παρουσιάζονται στα μέρη μας άνθρωποι της Δημόσιας και
Περιφερειακής Διοίκησης, βουλευτές κ.λ.π. και κυρίως οι υγειονομικές
υπηρεσίες, να τους σερβίρεται μόνον το θαυματουργό νερό που βγάζουν οι
βρύσες μας και να τους δωρίζεται ένα μικρό πλαστικό μπουκαλάκι με την
ένδειξη "Αγίασμα Δήμου Ερμιονίδας".
