'' ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΣΕΡΕΝΑΤΑ - ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗΣ/ΖΑΜΠΕΤΑΣ ''
Σήμερα αφιερώνει μαζί με τα παρακάτω η Κασσάνδρα, ένα πολύ όμορφο τραγούδι...:
''Μέσα στο γλυκοχάραμα που κελαηδούν τ’ αηδόνια δακρύζω όταν σκέφτουμαι πώς πέρασαν τα χρόνια...
Χειμωνιάτικες συντροφιές, Δρόμοι της σιωπής , φτωχικές γειτονιές,γραφικά στενάκια... κι όμως τα χρόνια περνούν και τα στόματα παραμένουν ακόμα ερμητικά κλειστά...!
Κι έχεις σήμερα τα νέα φυντάνια που μας προέκυψαν να επιδεικνύουν την χλιδή τους,να κάνουν εγωϊσμούς,να βουτούν τα δάχτυλα βαθιά... μέσα στο μέλι και οι άλλες να βάζουν τα Γαρύφαλλα μέσα στα σουτιέν, μετά απο μια πολύσπάταλη έξοδο στα μπουζούκια...
Μήπως νομίζεις πως έτσι θα γίνεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ ή μήπως μ΄αυτές τις πρακτικές θ΄αλλάξεις το ρου της τοπικής ιστορίας;
«Μη μέγα επαρθής, ίνα μη μείζον κατενεχθής.»
Ραντεβού στο εργοστάσιο του λαναρά στην αυλώνα κατά τις 10 το βράδυ...Είτε με μηχανάκι, είτε με Τζιπ, είτε με κούρσα, είτε με τα παιδικά πατίνια, εγώ θα σε περιμένω με ένα μπουκέτο λουλούδια!
Υ.Γ: Το τραγούδι είναι αφιερωμένο σ΄εκείνους τους Ερμιονίτες που όταν τους περίσσευε ένα ξεροκόμματο φωνάζανε τους φίλους τους για να το μοιραστούν μαζί !''
Κασσάνδρα
καλή σας ακρόαση...