Ανάβαλος στην Ερμιονίδα

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

"Ο προϋπολογισμός κατασκευής του έργου ανέρχεται σε 48 εκ. ευρώ."

(Από την απάντηση του  αν. Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Β. Αποστόλου.)

Από την απάντηση διαφαίνεται ότι μόνον ο Θεός ξέρει πότε θα έλθει ο Ανάβαλος να ποτίσει τη διψασμένη γη μας. Και όταν έλθει, ο Θεός γνωρίζει αν ακόμα υπάρχουν αγρότες και καλλιεργητές στην Ερμιονίδα.

Ο προϋπολογισμός είναι 48 εκ. ευρώ αλλά κατά κανόνα αυτά τα έργα κοστίζουν πολύ περισσότερο. Το νερό είναι αυστηρά ποτιστικό, όχι για χρήση πόσιμου, άρα δεν λύνεται αυτόματα το πρόβλημα του πόσιμου νερού. Ούτε το γκολφ θα μπορεί να πάρει για το γκαζόν του νερό του Αναβάλου, αφού το γκαζόν δεν είναι καλλιέργεια.

Η ποιότητα του νερού φυσικά δεν είναι αυτή των επιφανειακών νερών δηλαδή των λιμνών και των ποταμών. Ο Ανάβαλος μπερδεύεται με τη θάλασσα και δεν έχει σταθερή ποιότητα. Η εγκριθείσα μελέτη της μεταφοράς πρέπει να γράφει και για την ποιότητα του νερού που θα δίδεται στους αγρότες. Επίσης δεν γνωρίζει κανένας πόσο θα πληρώνει το κ.μ. ο αγρότης. Αν είναι ακριβότερο από το νερό της γεωτρήσής του δεν θα το προτιμήσει.

Άρα είναι πολλά τα επιμέρους που είναι στον αέρα, πολλά τα κενά και δεν φαίνεται οι αγρότες μας να πιστεύουν σε αυτό το έργο.

Από την άλλη η Περιφέρεια υπολογίζει το κόστος ενός φράγματος στη Τζερτζελιά στα 50 εκ. ευρώ, και το θεωρεί μεγάλο. Ακόμη ούτε η παροχή της λεκάνης απορροής που θα γεμίζει το φράγμα δεν έχει μετρηθεί. Το νερό όμως αυτό είναι πόσιμο αρίστης ποιότητας και λύνει και το πρόβλημα ποσίμου των οικισμών και του τουρισμού κατά τον καλύτερο και οικονομικότερο τρόπο.

Η Παραγωγική Ανασυγκρότηση όχι απλώς πρέπει να πείθει τους αγρότες αλλά να τους ενθουσιάζει. Δηλαδή να είναι βέβαιοι για την υλοποίηση αυτών των έργων, να έχουν μπροστά χρονοδιαγράμματα υλοποίησης και να προετοιμάζονται από τώρα. Δηλαδή ένας με λίγο νερό και 50 στρέμματα, από τώρα να ξέρει πότε θα δενδροφυτεύσει κ.λ.π. ώστε τον τάδε χρόνο που θα πάρει το νερό του Ανάβαλου ή του Φράγματος τα δέντρα του να είναι έτοιμα.

Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όλο εντάξεις και απεντάξεις ακούγονται, όλο επερωτήσεις γίνονται, ασάφεια σε όλα και φυσικά αυτό δεν είναι Παραγωγική Ανασυγκρότηση*.

Παράλληλα η φορολόγηση όσων έχουν κέφι να παράγουν, αγροτών και μη, είναι τέτοια που απομακρύνει τους πάντες από τα κτήματα. Ιδρωκοπάς για να πληρώνεις μισθούς δημοσίων υπαλλήλων. Αυτή είναι η αλήθεια αλλά και η κακοδαιμονία της χώρας.

Παραγωγική Ανασυγκρότηση που στηρίζεται σε φόρους υπέρ του Δημοσίου και όχι σε γενναία κίνητρα υπέρ αυτών που παράγουν είναι παραγωγική αποδιοργάνωση.

Στους φόρους θα στηρίξει ο βουλευτής μας κύριος Κοδέλας το Κίνημα Παραγωγικής Ανασυγκρότησης;

* Η Παραγωγική Ανασυγκρότηση στην Ερμιονίδα θα έχει ένα και μόνον γνώρισμα: Θα συμφέρει πολύ η παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Άρα ένας αγρότης, ένας μη αγρότης, μία εταιρεία κ.λ.π. θα αναζητήσουν γη για να την καλλιεργήσουν, αφού συμφέρει. Δηλαδή ο αγρότης με τον μικρό κλήρο θα πιάσει τον γείτονα που δεν είναι αγρότης και θα του πει: "Μου νοικιάζεις το κτήμα σου  με τόσο το στρέμμα;" και θα πάρει την απάντηση: "Ναι, με συμφέρει." Γιατί τα χρόνια που η αγροτιά ευημερούσε αυτό γινόταν.

Σήμερα, ποιος ζητάει να νοικιάσει κτήματα; Εδώ εγκαταλείπονται οργανωμένα παραγωγικά κτήματα ως ασύμφορα, παρόλο το μικρό μεροκάματο που δίνουν σε αλλοδαπούς. Και έχουν και νερό. Δηλαδή αν το νερό το αντικαταστήσουν με το θαυματουργό του Αναβάλου, ως δια μαγείας θα γίνουν παραγωγικά;

Μεγάλη λέξη κύριε Κοδέλα και κύριε Αποστόλου η Παραγωγική Ανασυγκρότηση πόσο δε μάλλον το Κίνημά της.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος