 |
| Ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Κρανιδίου, Παναγιώτης Λυγερός στο «Εικονοσκόπιο»: |
*«H ραχοκοκαλιά του Κρανιδίου, είναι ο εμπορικός κόσμος του»…..
** «Η απώλεια της
συλλογικής δράσης των εμπόρων και βιοτεχνών κάνει τα προβλήματα δυσκολότερα,
αλλά κανείς δεν τα θέτει στο τραπέζι του διαλόγου με αποτέλεσμα να φταίνε όλοι
οι άλλοι εκτός από εμάς»…..
*** «Έχουμε ευθύνη στους
πολίτες και καταναλωτές της Ερμιονίδας αλλά και στη νεα γενιά που έρχεται και
θα μας ζητήσει τα κλειδιά και τον λογαριασμό…».
Την ανάγκη για συλλογικότητα και ενότητα των επαγγελματιών του Κρανιδίου, επισημαίνει ο πρόεδρος του
Εμπορικού Συλλόγου κ. Παναγιώτης Λυγερός.
Όπως τονίζει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Εικονοσκόπιο», η απώλεια της συλλογικότητας των εμπόρων και
των βιοτεχνών κάνει τα πράγματα δυσκολότερα και μάλιστα σε μια περίοδο
πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης όπως αυτή που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
«Με τη συλλογικότητα θα πάμε μπροστά. Με το να ρίχνουμε ευθύνες στον
πρόεδρο, στον Δήμαρχο και στον σύλλογο μόνο χάνουμε» λέει χαρακτηριστικά….
Συνέντευξη στον Μίλτο Ιωαννίδη
-Διανύουμε ήδη τον 5ο
χρόνο της οικονομικής ύφεσης που έχει
πλήξει το σύνολο του εμπορικού κόσμου….
-Δυστυχώς αυτή η κρίση έχει επηρεάσει όλους μας. Αλλά να σας
πω κάτι; Πιστεύω πως είναι καιρός να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, απέναντι στους
πολίτες- καταναλωτές της Ερμιονίδας.
Έχουμε ευθύνη όχι μόνο απέναντι στους πολίτες και καταναλωτές της Ερμιονίδας
αλλά και στη νεα γενιά που «έρχεται» και θα μας ζητήσει τα κλειδιά και τον
λογαριασμό για ότι κάνουμε….
-Τι εννοείτε με αυτό;
- Εννοώ ότι πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε πως η
«ραχοκοκαλιά» του Κρανιδίου, είναι ο εμπορικός κόσμος του.
Οι προσωπικές μου απόψεις σχετικά με τον Εμπορικό Σύλλογο
μιας κωμόπολης-όπως του Κρανιδίου- που έχει πέσει «θύμα» της οξύτατης
οικονομικής κρίσης είναι ότι οι επαγγελματίες κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να
κρατήσουν τις επιχειρήσεις τους αλλά δυστυχώς μόνο σε προσωπικό επίπεδο….
Για μένα είναι λάθος αυτός ο χειρισμός….
-Τι πιστεύετε πως
χρειάζεται να γίνει;
- Συλλογική δράση χρειάζεται!
Πιστεύω πως αυτή η απώλεια της συλλογικής δράσης, των
εμπόρων και των βιοτεχνών, κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα.
Κανείς όμως δεν τα θέτει στο τραπέζι του διαλόγου με
αποτέλεσμα να φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς…
Πρέπει να ξέρετε ότι όποια προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουμε,
αυτά δεν λύνονται στο καφενείο στο μαγαζί ή στον δρόμο….
Λύνονται στη Συνέλευση του Συλλόγου και όχι σε μια….κόλλα
χαρτί με…..10 γραμμές.
Και σας ρωτώ:
Πως λοιπόν να απευθυνθεί ο Σύλλογος στη Δημοτική Αρχή, στην
Περιφέρεια, στο Επιμελητήριο ή και όπου μπορεί να ζητηθεί βοήθεια, όταν από
μόνοι μας δεν μπορούμε να γίνουμε ένα και να αποκτήσουμε μια φωνή που θα
ακούγεται δυνατά για να καταλάβουν όλοι ότι χρειαζόμαστε βοήθεια και στήριξη;
Μόνο με τη συλλογικότητα θα πάμε μπροστά!
Με το να ρίχνουμε ευθύνες στον πρόεδρο, στον Δήμαρχο και
στον σύλλογο μόνο χάνουμε….