Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Ποιος Δρόμος της Αριστεράς κύριε Κοδέλα;

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Ένα μόρφωμα της Αριστεράς με 4% γίνεται Κυβέρνηση και συμπράττει γι' αυτό με ένα μόρφωμα της Δεξιάς κοινής κατεύθυνσης: Να διαγράψουν τους Μνημονιακούς νόμους.

Παίρνουν την εξουσία λόγω οργής του λαού και ανικανότητας των προηγουμένων. Διαπιστώνουν το ανέφικτο των υποσχέσεών τους και κρατούν την
εξουσία ακολουθώντας άλλο δρόμο  που δεν έχει σχέση με τις προεκλογικές υποσχέσεις. Και καλά κάνουν, όπως άριστα θα πράξουν αν δουν τα σκουρότερα να συμπράξουν με τη ΝΔ για να κάνουν μια νέα προσπάθεια σωτηρίας της χώρας. Όχι οικουμενικές κ.λ.π. αλλά έντιμη συνεργασία με στόχο την Ανασυγκρότηση της χώρας και την Ανάπτυξή της με δικαιοσύνη. Και καλά θα κάνουν αφού δεν μπορούν μόνοι τους.

Δρόμος όμως της Αριστεράς δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο ψηφοφόροι. Κανένα κύμα λαϊκής έμπρακτης θέλησης Ανασυγκρότησης, Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης δεν έφερε αυτήν την Κυβέρνηση στο προσκήνιο. Την έφεραν ετερόκλητοι ψηφοφόροι με όραμα να πάρουν πίσω τα χαμένα που τους υποσχέθηκαν μάλιστα έχοντες πλήρη επίγνωση του ανέφικτου*. Αντιφατικό, αλλά έτσι είναι η ζωή του τόπου επί των ημερών μας.

Άμα υπήρχε Δρόμος της Αριστεράς και στην Επαρχία μας, θα βλέπαμε να κοχλάζει από τις έμπρακτες πρωτοβουλίες των παραγωγικών της ανθρώπων για συνεταιρισμούς, για ομαδική κτηνοτροφία, εταιρικές σχέσεις κάθε είδους, για προστασία καλλιεργήσιμης γης, για έμπρακτη προστασία και ανασυγκρότηση της θάλασσας, για απόδοση αλλά και συρρίκνωση του Δημόσιου τομέα, ώστε να μειωθούν οι φόροι. Μια μικρή κοινωνία σε έξαψη προόδου που εμποδιζόμενη από την διακυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ αναζητούσε την δική της πολιτική έκφραση για να άρει τα εμπόδια προόδου και Ανασυγκρότησης. Και από κοντά της ένα Δεξιός Δρόμος έμπρακτης παρεμφερούς θέλησης προόδου και ανασυγκρότησης που αναζητούσε κοινή έκφραση και σύμπραξη για το καλό της χώρας. Αισθάνεστε ως βουλευτής ότι από ένα τέτοιο σώμα ψηφοφόρων βγήκατε αντιπρόσωπος ως πρωτοπορία του;

Προσγειωθείτε στην πραγματικότητα, γιατί μόνον τότε θα προσφέρετε με έργα και όχι λόγια. Έχουμε χορτάσει πια από δρόμους και εναλλακτικές πορείες. Αυτό που ξέρουμε βαθιά είναι ότι η εξουσία φθείρει και διαφθείρει και μεταλλάσσει, και ότι οι άνθρωποι κολλάνε στην εξουσία σαν τη στρειδόνα στα ύφαλα του πλοίου.

* Λέει ο Χορός στην Ηλέκτρα: Μα από τον Άδη, την παντοδόχα τη λίμνη, πίσω ποτέ τον πατέρα σου δεν θα τον φέρεις, ούτε με κλάψες, ούτε με δέησες. Αν σβύνατε του μνημονιακούς νόμους όχι μόνον τη χώρα δεν θα βγάζατε από τον Άδη, αλλά θα του ρίχνατε μέσα και άλλους τόσους ανέργους.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος