''Τα Θεοφάνια του Διχασμού ... ''

ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΙΑ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ

του Γεωργίου Ν.  Φασιλή

Ο πιο περιπετειώδης εορτασμός των Θεοφανείων  ήταν το 1917.

Ποτέ άλλοτε μια θρησκευτική τελετή δεν έλαβε τόσο έντονο πολιτικό χαρακτήρα.

Γενικότερα οι γιορτές εκείνου του χειμώνα, δηλαδή τα Χριστούγεννα του 1916, η Πρωτοχρονιά και τα Θεοφάνεια του 1917, έμειναν αξέχαστα αφού βρήκαν την Ελλάδα βαθιά διχασμένη και τη πρωτεύουσά της να αποθεώνει τον βασιλιά Κωνσταντίνο, με μια πρωτοφανή διαδήλωση που ξεκινούσε από την
Ομόνοια και κατέληγε στο Παλάτι της Ηρώδου του Αττικού, το σημερινό  Προεδρικό Μέγαρο. Οι διαδηλωτές σε έκσταση πήγαιναν να πούν τα Κάλαντα στο «Κουμπάρο», όπως αποκαλούσαν τότε τον Κωνσταντίνο, αλλά αντί για Κάλαντα  του τραγουδούσαν  «Του Αητού ο Γιός» και διάφορες παραλλαγές της εποχής.

Η Ελλάδα ήταν χωρισμένη στα δύο. Στο «Κράτος των Αθηνών» με Πρωθυπουργό τον καθηγητή Σπυρίδωνα Λάμπρο και στο «Κράτος της Θεσσαλονίκης» με τη τριανδρία Ελ. Βενιζέλου, Π. Κουντουριώτη και Π. Δαγκλή. Οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί εκμεταλευόμενοι την πολιτική αστάθεια επιχειρούν ανεπιτυχώς να καταλάβουν στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας, ξεσπούν τα περίφημα «Νοεμβριανά», με δεκάδες βενιζελικούς νεκρούς και τραυματίες, κλείσιμο εφημερίδων και το περίφημο «Ανάθεμα» στο Πεδίον του Άρεως. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η Αθήνα έζησε πρωτόγνωρες στιγμές, με τα πλήθη να αλαλάζουν υπέρ του Κωνσταντίνου, ο οποίος κηρύχθηκε έκπτωτος από την Προσωρινή Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης και δεν απολάμβανε της εμπιστοσύνη των Μεγάλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα της Γαλλίας.

Η καθιερωμένη εκδήλωση της Κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού στον Πειραιά μετατράπηκε στην ογκωδέστερη διαδήλωση που γνώρισε ποτέ η Αττική. Η μετακίνηση ανθρώπινων ομάδων απ’ όλα τα μέρη της χώρας προς το επίνειο των Αθηνών υπήρξε πρωτοφανής. Στα ταμεία του Σιδηροδρόμου που οδηγούσε στον Πειραιά απο τα χαράματα είχαν σχηματιστεί ατελείωτες ουρές, με αποτέλεσμα η Διοίκηση να αναγκαστεί να κλείσει τις πόρτες για να αποφευχθούν ατυχήματα. Οι πόρτες έσπασαν και τα βαγόνια πλημμύρισαν από κόσμο που καθόταν στα παράθυρα, κρεμόταν στις πόρτες ή είχε ανεβεί στις οροφές των βαγονιών.

Μεταξύ του τότε Δημαρχείου του Πειραιά, του Τιτάνειου Κήπου και της Αγίας Τριάδος οι χώροι είχαν κατακλυστεί από κόσμο. Όπως και η αποβάθρα, οι εξώστες, τα παράθυρα, οι στέγες των σπιτιών, οι λέμβοι, οι φορτηγίδες και τα ατμόπλοια. Ένα μικρό ατμόπλοιο, το «Κύμα», δεν άντεξε τον κόσμο και έγειρε επικίνδυνα προς τη μία πλευρά, στέλνοντας στο κρύο νερό μερικούς από τους επιβάτες, καθώς και τρεις κυρίες με τα καπελίνα τους. Πράσινες γιρλάντες, γλάστρες και φοινικοειδή στόλιζαν την εξέδρα, τα λάβαρα των Σωματείων και οι χρυσές στολές των αξιωματικών με τα λοφία συμπλήρωναν την εικόνα.

Η άφιξη του Κωνσταντίνου και όλης της βασιλικής οικογένειας σήμανε γενικό συναγερμό. Η μπάντα να παιανίζει τον βασιλικό ύμνο, οι καμπάνες των εκκλησιών να δημιουργούν κλίμα και οι σειρήνες των πλωτών ένα σωστό πανδαιμόνιο.

 Οι ιερείς έφθασαν εν πομπή, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη και Πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου Θεόκλητο, ο οποίος πέραν των άλλων αφού έψαλε το «Πολυχρόνιον» -ανάμεσα σε ζητωκραυγές και συνθήματα- τελείωσε λέγοντας: «τοιούτος Βασιλεύς δεν εκθρονίζεται. Τον αναμένει το Αυτοκρατορικόν διάδημα των Κωνσταντίνων»! Ο αργυρός σταυρός ρίχτηκε στη θάλασσα, ενώ πάνω από το κεφάλι του Κωνσταντίνου πετούσαν τρία περιστέρια που άφηνε από τα χέρια του ο γνωστός Πειραιώτης καταστηματάρχης Κ. Λάγκας Σαλιπάστρας.

Ήταν δε η μόνη ίσως εποχή που υπήρξαν έντονες φιλογερμανικές εκδηλώσεις, ιδιαίτερα υπέρ του Γερμανού αυτοκράτορα που στήριζε το καθεστώς του Κωνσταντίνου. Οι εξελίξεις βέβαια δεν ανταποκρίθηκαν στο κλίμα του εορτασμού των Θεοφανίων. Λίγους μήνες αργότερα, ο Κωνσταντίνος έφευγε από την Ελλάδα, τοποτηρητής αναλάμβανε ο γιος του Αλέξανδρος, ο Βενιζέλος σχημάτιζε την Κυβέρνησή του υπό την προστασία γαλλικών στρατευμάτων.

Ανάλογο είναι το κλίμα και στα φετινά Θεοφάνεια.

Η πολιτική αντιπαράθεση και αστάθεια σε επικίνδυνο βαθμό, ο διχασμός ορατός!

Την Ελλάδα ποιός τη σκέφτεται;

Υπάρχει ο Ηγέτης που θα αναλάβει τα ηνία της χώρας, να διανύσει την οδύσσεια διαδρομή, να τη βγάλει απο την κρίση και  την οδηγήσει στο δρόμο της ευημερίας, της ασφάλειας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εθνικής αξιοπρέπειας;

ΟΙ ηγέτες,  ή γενιούνται  ή γίνονται.

Εκλέγονται όμως απο το λαό!!

Χρόνια Πολλά!!    

Γεώργιος Ν Φασιλής    Αντιπτέραρχος εα