Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Εν μέσω Ευχών Χριστουγέννων με χαρά
μαθαίνουμε ότι οι κάτοικοι της Ερμιονίδας έσωσαν το κερδοδάσος (!) στο
Λουκαΐτι από τα φωτοβολταϊκά. Και ενώ το έσωσαν οι κάτοικοι, ούτε ένας
κάτοικος δεν μας το λέει, ούτε ένας σύλλογος, ούτε μία Κοινότητα ούτε ο
Δήμος. Και αναλαμβάνει για λογαριασμό όλων μας να μας το αναγγείλει ο
βουλευτής κύριος Κοδέλας και μετά φωτογραφιών του.
Εν μέσω Ευχών Χριστουγέννων με χαρά
μαθαίνουμε ότι οι κάτοικοι της Ερμιονίδας έσωσαν το κερδοδάσος (!) στο
Λουκαΐτι από τα φωτοβολταϊκά. Και ενώ το έσωσαν οι κάτοικοι, ούτε ένας
κάτοικος δεν μας το λέει, ούτε ένας σύλλογος, ούτε μία Κοινότητα ούτε ο
Δήμος. Και αναλαμβάνει για λογαριασμό όλων μας να μας το αναγγείλει ο
βουλευτής κύριος Κοδέλας και μετά φωτογραφιών του.
Ξεχνάει
ότι η χώρα μετέχει ενός μεγάλου περιβαλλοντικού στόχου της Ευρωπαϊκής
Ένωσης: Όλες οι χώρες της οφείλουν μέχρι το 2020 να παράγουν το 20% της
συνολικής ενέργειας που καταναλώνουν από ανανεώσιμες πηγές. Προσοχή,
της συνολικής ενέργειας και όχι του ρεύματος. Για τις περισσότερες χώρες
αυτό είναι δυνατόν να γίνει μόνο με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά.
Και για την χώρα μας που δεν έχει δυνατότητα παραγωγής ενέργειας από
άλλες πήγες, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παράγει το 40% του ρεύματος από
φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες.
Και ο
οικολόγος "για μένα βουλευτής οικολογών" δεν θέλει αυτές τις νέες
μηχανές στα δάση, ούτε καν στα βενιοδάση (και όχι εντέχνως στα κερδοδάση
όπως τα αποκαλεί) που είναι το τελευταίο κατάντημα του χρήσιμου
πευκοδάσους πριν την ολική ερήμωση. Φυσικά σαν οικολόγος θα έπρεπε
αμέσως να...
... προτείνει την αναδάσωση με πεύκα, δηλαδή το όντως δάσος, για να δούμε τότε τις αντιδράσεις των ποιμενικών χωριών μας.
... προτείνει την αναδάσωση με πεύκα, δηλαδή το όντως δάσος, για να δούμε τότε τις αντιδράσεις των ποιμενικών χωριών μας.
Δεν
είναι βέβαια κατά των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών, αλλά όχι
στα δάση. Τότε που; Όλο το υπόλοιπο της γης μας είναι καλλιεργήσιμη γη.
Ας μας πει καθαρά αν τα θέλει εκεί, να του πούμε καθαρά ότι, όχι μόνον
δεν είναι οικολόγος, αλλά και εχθρός της αγροτιάς. Η κλασσική απάντηση
των βουλευτών είναι: εμπρός για μια άλλη πολιτική, που όμως ποτέ δεν
ορίζεται και πρέπει πρώτα να ψηφίσουμε τον κάθε βουλευτή και το κόμμα
του και μετά να μάθουμε ή να υποστούμε την πολιτική τους.
Δεν
είμαστε μικρά παιδιά στην Ερμιονίδα να μασάμε την όποια μαστίχα μέχρι
να μας σώσετε δια της ψήφου μας. Αντί να τα έχουμε συνέχεια με την
Ευρώπη που δεν είναι παρά πολιτισμική προέκταση του δικού μας αρχαίου
και βυζαντινού κόσμου, ο κύριος βουλευτής καλό θα κάνει να μας θυμίσει
και το τι έκανε για το περιβάλλον η Σοβιετική Ένωση και τι κάνει τώρα η
σημερινή ηγεμονική, γιατί αυτό που όλοι γνωρίζουμε είναι ότι η μεν
πρώτη ήταν πρώτη χώρα εξαγωγής όπλων ή δε δεύτερη ομοίως πρώτη σε
εξαγωγή όπλων συν από τις πρώτες σε εξαγωγές πρώτων υλών και καυσίμων.
Φυσικά και οι δύο από τις πρώτες σε εξαγωγή πυρηνικών εργοστασίων.
Δηλαδή
μια χώρα που δεν ζει από την παραγωγή χρησίμων παγκοσμίως προϊόντων,
αλλά εκποιεί, όπως είναι η αριστεροειδής φράση, τις πηγές ενέργειας και
πρώτων υλών εξάγοντας τες στον καπιταλιστικό κόσμο για να απολαμβάνει ο
κόσμος της τα καπιταλιστικά προϊόντα. Όσο για το περιβάλλον, ούτε που το
λογάριασαν ποτέ. Ήταν γι' αυτούς πάντα αναλώσιμο στο όνομα της
ηγεμονίας ενός κόμματος και της νομενκλατούρας του.
Είπαμε τέρμα το κουτόχορτο.
Ας
ευχηθούμε η αγροτιά της Ερμιονίδας, οι στα έργα της θάλασσας
συμπατριώτες, όπως και όλοι οι παραγωγικοί άνθρωποι της πανέμορφης
Ερμιονίδας να βρουν το δρόμο της προόδου, της συνεργασίας και της
αλληλεγγύης με τη λογική και την εμπειρία αιώνων και αν αυτό δεν
επαρκεί, και με τη Θεία Φώτιση των Ιερών Ημερών. Ώστε να μη χρειάζεται
να βουλεύονται άλλοι για λογαριασμό τους.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος