Συγνώμη
για την αντιγραφή. Απλώς θέλω να επισημάνω με κόκκινο την διαρκή
επανάληψη των ίδιων και τω ίδιων φράσεων κλισέ από όλο το πολιτικό φάσμα
ιδιαίτερα την Αριστερά. Σαν να υπάρχει ένα πρότυπο επερώτησης που να
λέει τι απαραιτήτως πρέπει να περιλαμβάνει μια επερώτηση.
Μεταξύ αυτών:
1. Αν πολλοί οι παραβάτες, να αναγράφονται μόνον οι του μεγάλου κεφαλαίου, οι οικονομικά ισχυροί, οι επώνυμοι.
2.
Να περιγράφεται το πρόβλημα σε βάθος χρόνου και να αφήνεται η αίσθηση
ότι θα λυθεί αν το κόμμα του επερωτώντος βουλευτή έρθει στην εξουσία
αυτοδύναμο. Να μην αναγράφεται ούτε λέξη για όσους ήδη έχουν
ενδιαφερθεί, ακόμη και αν ανήκουν στο κόμμα του επερωτώντος, για να
φαίνεται το μοναδικό ενδιαφέρον του επερωτώντος.
3.
Να μην καλεί ο επερωτών τις αρμόδιες υπηρεσίες να εφαρμόσουν το νόμο,
αλλά να δικαιολογεί την αδράνεια με την υποβάθμιση των Υπηρεσιών, το
ολιγάριθμο του προσωπικού τους, την έλλειψη στελεχών κ.λ.π. Να αφήνεται η
αίσθηση ότι αν το κόμμα του επερωτώντος έρθει αυτοδύναμο στην εξουσία
θα επανδρώσει και θα στελεχώσει τις Υπηρεσίες με προσλήψεις. Πρέπει η
επερώτηση να αφήνει ελπίδες διορισμών.
4.
Να ρωτάς τα ίδια και τα ίδια, τι έχει κάνει το Υπουργείο, τι έχουν
καταγράψει οι αρμόδιες υπηρεσίες, τι ενέργειες έχουν γίνει κ.λ.π.,
γνωρίζοντας ότι δεν έχουν κάνει τίποτα, εκ των πραγμάτων φυσικά αφού
τίποτα δεν έχει γίνει.
5. Η επερώτηση πρέπει να δείχνει το ενδιαφέρον του βουλευτή για τον τόπο που τον εκλέγει, ώστε να τον ξαναεκλέξει.
6.
Να μην διατυπώνονται στην επερώτηση πραγματικά αίτια που να μειώνουν τη
θέση του επερωτώντος και του κόμματος του. Γράψε για παράδειγμα ό,τι
αίτια θέλεις για τον αποκλεισμό των ακτών κ.λ.π. μη γράψεις όμως ότι αν η
καλλιεργήσιμη γη δεν είχε πουληθεί ως αγροτεμάχιο και αν όχι μόνον ο
αιγιαλός αλλά η παραθαλάσσια ζώνη 300 μέτρων δεν θα είχε κτίσματα ως
ελληνικό τοπίο απαράμιλλου κάλους, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα, γιατί
έτσι πάει η εκλογική πελατεία, πάει το κόμμα, πάει και η επανεκλογή του
επερωτώντος.
Και
τα κλισέ της απάντησης επίσης στερεότυπα, να δείξει ο Υπουργός ότι
μόνον επί θητείας του έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες, ότι θα δώσει
κατάλληλες εντολές, ότι από την πρώτη στιγμή το κόμμα του κ.λ.π. Σαν να
αναμένει ο Υπουργός με χαρά επερωτήσεις.
Και
έτσι διαιωνίζονται τα προβλήματα, αφού νόμος δεν εφαρμόζεται για εκατό
λόγους με εκατοστό και σπουδαιότερο, δεν είχαμε μπαρούτι, τουτέστιν
πολιτική βούληση.
Η
πολιτική κοινωνία σήμερα είναι σε μεγάλη απόσταση από την κοινωνία των
πολιτών. Έχει αυτονομηθεί και επικάθηται της κοινωνίας. Γνωρίζαμε
την δεσποτεία του Ηγεμόνα, την δεσποτεία των κομμάτων που κατέχουν τη
μόνη αλήθεια, για να θυμηθούμε λίγο και τον Γκράμσι, και στην χώρα
της φαιδράς πορτοκαλέας συγκροτήσαμε νέο ιστορικό συγκρότημα με τη
δεσποτεία του πολιτικού κόσμου και της κρατικής μηχανής του.
Χαρακτηριστικό κάθε δεσποτείας είναι η αόρατη επιβολή στον απλό πολίτη,
επιβολή που καμιά στατιστική, καμιά μελέτη δεν μπορεί να αποτυπώσει,
παρά μόνο η λογοτεχνία. Ξαναδιαβάστε τον Πύργο και τη Δίκη του Κάφκα,
μας περιγράφουν ..... από το παρελθόν. Όλοι οι πολίτες ζουν μια
καθημερινότητα άγχους τρέχοντας για ανούσια πράγματα σε ένα σωρό
δημόσιες υπηρεσίες και βοηθητικές ιδιωτικές, μια αόρατη δύναμη τους
υπενθυμίζει καθημερινά ενοχές και υποχρεώσεις και τιμωρίες που όμως
ανήκουν στον πολιτικό κόσμο και όχι στον απλό πολίτη, και η
καθημερινότητα θυμίζει καθημερινότητα Γερμανικής Κατοχής. Χιλιάδες
ανήμποροι και γέροι τρέχουν με ένα χαρτί στο χέρι από υπηρεσία σε
υπηρεσία, χωρίς να είναι σε θέση να καταλάβουν τι θέλουν και από πού το
θέλουν. Χαρτιά, χαρτιά, χαρτιά. Χώρια τα μεγάλα προβλήματα του
τόπου. Ποτέ άλλοτε δεν γινόταν αυτό και μάλιστα... στο όνομα του
εκσυγχρονισμού και των μεταρυθμίσεων. Ούτε επί Χούντας.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
"Στην περιοχή της Ερμιονίδας σε κτήματα αρκετών στρεμμάτων με πανέμορφο φυσικό περιβάλλον και υψηλή ανταλλακτική αξία έχουν κατοικίες αρκετοί ισχυροί οικονομικοί παράγοντες και “επώνυμοι”.
Σε πολλές περιπτώσεις για να απολαμβάνουν οι εν λόγω ιδιοκτήτες τους μικρούς ιδιωτικούς παραδείσους τους απαιτούν “ιδιωτικές” ακτές κολύμβησης αποκλείοντας όλους τους άλλους από την πρόσβαση, “ιδιωτικά” σημεία πρόσδεσης σκαφών με κατασκευές μέσα στην θάλασσα, εγκαταστάσεις για την άνετη πρόσβαση και παραμονή τους στην ακτή.
Επιπλέον, διάφοροι μύθοι διαδίδονται στην τοπική κοινωνία που φτάνουν ακόμη και σε φρουρούμενες από θαλάσσης ακτές ή και σε "επενδεδυμένη" ακτή με άμμο Μαλδίβων.
Ενδεικτικά, περιοχές που δέχονται τέτοιες πιέσεις προκαλώντας τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας είναι το Πόρτο Χέλι, ο Άγιος Αιμιλιανός, η Βερβερόντα, το Δορούφι, το Σαλάντι, η Κόστα και Πετροθάλασσα, η Χινίτσα κ.λπ.
Όλα αυτά βέβαια προσκρούουν στον προορισμό της ζώνης του
αιγιαλού και της παραλίας, όπως αυτός κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα και αφορά στην ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση όλων προς αυτές. Παρόλες τις κυβερνητικές προσπάθειες στην αντίθετη κατεύθυνση η ζώνη του αιγιαλού παραμένει συνταγματικά κατοχυρωμένη ως κοινόχρηστη και ανήκει κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο υποχρεούται να την προστατεύει και να την διαχειρίζεται.
Αντί αυτού το Δημόσιο φαίνεται να λάμπει δια της απουσίας του παραμένοντας θεατής (;) της κατάστασης και αφήνοντας τους πολίτες μόνους να αντιστέκονται απέναντι σε ασύμμετρης ισχύος αντιδίκους.
Πιο ειδικά στις αρμόδιες υπηρεσίες διαπιστώνεται η παρακάτω κατάσταση:
- Η Αρμόδια υπηρεσία για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της ζώνης του αιγιαλού που είναι η Κτηματική Υπηρεσία του νομού δεν είχε στο δυναμικό της εδώ και πολλά χρόνια κανένα μηχανικό. Ως εκ τούτου είναι πρακτικά αδύνατη η έκδοση των απαραίτητων εκείνων διοικητικών πράξεων για τη διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα του αιγιαλού. Μάλιστα, στις 29 Αυγούστου 2014 στο ΦΕΚ Α 178/29-8-2014 δημοσιεύτηκε το Προεδρικό Διάταγμα 111/2014 που αφορά στο νέο Οργανισμό του Υπουργείου Οικονομικών. Με το νέο οργανόγραμμα οι Κτηματικές Υπηρεσίες καταργούνται και αντικαθίστανται από Αυτοτελή Γραφεία Δημόσιας Περιουσίας που υπάγονται σε Περιφερειακές Διευθύνσεις. Αυτό πρακτικά σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση των Κτηματικών Υπηρεσιών δημιουργώντας επιπρόσθετα εμπόδια στην αποτελεσματική άσκηση της προστασίας της δημόσιας περιουσίας και των δημοσίων αγαθών.
- Το Λιμενικό Σώμα με τα γνωστά προβλήματα που αντιμετωπίζει (έλλειψη μέσων και προσωπικού) με το νέο σχεδιασμό του υπουργείου Ναυτιλίας αποδυναμώνεται κι άλλο αφήνοντας χώρο για περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης.
- Άμεσο αποτέλεσμα αυτών είναι ακόμη και οι εισαγγελικές αρχές να έχουν δυσκολία στην αντιμετώπιση παραβιάσεων αφού η τεκμηρίωση απαιτεί ορισμό πραγματογνωμόνων από τρίτες υπηρεσίες που οι υπάλληλοί τους δεν διαθέτουν τα μέσα και το χρόνο για την διεκπεραίωση των υποθέσεων .
- Η Ειδική Υπηρεσία Κατεδαφίσεων (ΕΥΕΚΑ) και η αποκεντρωμένη διοίκηση δεν φαίνεται να επιτελούν το έργο τους με ταχύτητα τη στιγμή που θα έπρεπε κατά προτεραιότητα να γίνονται οι κατεδαφίσεις αυθαίρετων κατασκευών σε αιγιαλό, παραλίες.
- Η Υπηρεσία Δόμησης Ερμιονίδας παρέμεινε επί μήνες κλειστή ενώ παραμένει υποστελεχωμένη και σήμερα όπως άλλωστε ήταν πάντα.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις πιέσεις που ασκούνται προς κάθε κατεύθυνση, και προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, από τους εμπλεκόμενους στις παραβάσεις ώστε να μείνει ανέγγιχτο το καθεστώς ανομίας.
Τέλος, το ΥΠΕΚΑ με τις ρυθμίσεις που θεσμοθέτησε στη χάραξη του αιγιαλού και της παραλίας με τον Ν.4281/2014 όπου εισήγαγε την έννοια των προκαταρκτικών χαράξεων που εμφανίζονται ως νόμιμες, έχει θέσει τις βάσεις για de facto νομιμοποίηση σειράς αυθαιρεσιών.
Για τους παραπάνω λόγους, ερωτώνται οι κ. Υπουργοί:
1.) Ποιες παραβάσεις περί αιγιαλού έχουν καταγραφεί, ενδεικτικά τα τελευταία 5 έτη, στην περιοχή της Ερμιονίδας; Πόσα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής έχουν εκδοθεί;
2.) Πόσες και τι είδους αυθαίρετες κατασκευές έχουν καταγραφεί τα τελευταία 5 έτη στον αιγιαλό;
3.) Έχετε εκπονήσει κάποιο σχέδιο για τη σταδιακή αποκατάσταση της νομιμότητας στην περιοχή;
4.) Έχουν προβεί τα Υπουργεία σας (Ναυτιλίας & Οικονομικών) σε ενέργειες ενίσχυσης των υπηρεσιών στην περιοχή και ποια τα αποτελέσματα αυτών;
5.) Έχετε συνδράμει νομικά τις ενέργειες των κατοίκων και της τοπικής αυτοδιοίκησης στην περιοχή και αν ναι σε πόσες και ποιες υποθέσεις; "