Για τη Νέα Διοίκηση του Δήμου μας.
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Οι Αρχές μπορεί να είναι γενικόλογες.
Το
Πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει λεπτομέρειες επί λεπτομερειών για
όλους τους τομείς ευθύνης και δραστηριοποίησης του Δήμου. Και το ένα και
το άλλο, και τούτο και κείνο και πάει λέγοντας, ιδιαίτερα όταν ο Δήμος
δεν έχει μηχανισμούς μέτρησης και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων του.
Ούτε πόσο νερό αντλούν οι γεωτρήσεις του δεν ξέρει.
Οι Στρατηγικοί Στόχοι όμως δεν μπορεί να είναι
πολλοί, ούτε να αναλώνονται στην παράθεση λεπτομερειών τακτικής. Στον
ιδιωτικό τομέα είναι σαφείς οι στρατηγικοί στόχοι. Π.χ. :
1). Η εταιρεία μας σε πέντε χρόνια θα
αυξήσει το μερίδιο αγοράς από 10 % σε 20%. Σε πέντε χρόνια θα μειώσει το
λειτουργικό κόστος κατά 5%. Σε 5 χρόνια το επιστημονικό προσωπικό της
από 10% του προσωπικού θα γίνει 40%.
2). Σε πέντε
χρόνια η εταιρεία μας θα έχει σταματήσει τις τάδε δραστηριότητες και θα
επικεντρωθεί στις τάδε. Σε πέντε χρόνια θα κάνει αυτές τις επενδύσεις.
Και η εταιρεία πράττει, μετράει, αναθεωρεί, διορθώνει κ.λ.π., επικεντρώνεται για να πετύχει τους στόχους της.
Αν στρατηγικός στόχος του Δήμου μας είναι σε 5 χρόνια να
έχουμε στην Ερμιονίδα το νερό του Ανάβαλου, έτοιμο το σύστημα διανομής
αρδευτικού νερού στους τάδε κάμπους και μια μονάδα αφαλάτωσης που θα
δίνει πόσιμο για όλους τους οικισμούς, να διατυπώσει έτσι απλά και κατανοητά τον στόχο. Αν τον πετύχει απόλυτα, πέτυχε. Αν σε ένα καλό ποσοστό, πάλι πέτυχε. Γιατί αυτό τα πράγματα είναι μετρήσιμα.
Αν στρατηγικός στόχος είναι το Φράγμα της Τζερτζελιάς να το δηλώσει σαφώς.
Και κάθε χρόνο πρέπει να ενημερώνει πού ακριβώς βρίσκεται.
Αν στρατηγικός στόχος είναι να καθαρίσει ο Σταυρός σε 3 χρόνια και να έχουμε 3 χρόνια ένα αξιόπιστο σύστημα ανακύκλωσης να
Αν ο
στρατηγικός στόχος είναι: Η Παράταξή μας δεσμεύεται να έχουμε όλοι
πόσιμο νερό και όλοι να ποτίζουμε με καλό νερό και προς τούτο θα
ενεργοποιήσουμε όλο το ανθρώπινο δυναμικό του Δήμου μας, και δεσμεύεται
για μια καθαρή Ερμιονίδα κ.λ.π., κ.λ.π., στο τέλος τίποτα δεν θα γίνει,
όπως δεν έγινε τίποτα και τούτη την 4ετία.
Και
η διοίκηση του Δήμου 5 χρόνια από μια παράταξη δεν είναι αυτοσκοπός. Αν
νοιώσει ότι πέρασαν τα 2 χρόνια και δεν έχει κάνει πρόοδο στους
στρατηγικούς της στόχους, να παραιτηθεί. Δεν έχει νόημα η ύπαρξη
διοίκησης που δεν μπορεί να πετύχει τους στρατηγικούς στόχους. Σε
εταιρεία την αλλάζουν αμέσως οι μέτοχοι. Στο ποδόσφαιρο αλλάζουν
προπονητή. Επειδή όμως δεν υπάρχει τρόπος να την αλλάξουν οι δημότες,
έχει χρέος από μόνη της να παραιτηθεί. Στην περίπτωση αυτή
είναι θεμιτό να πέσει και από τα μέσα με ευθύνη των αιρετών της
παράταξης. Γιατί οι στρατηγικοί στόχοι είναι πολύ πιο πάνω από την
παραμονή μιας διοίκησης στην εξουσία.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος