Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

'' Και πάλι οι αγροτικοί δρόμοι ''

 Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
 
Ο αγαπητός Ανάργυρος ο εξ αναργύρων, σιδεράς από τους καλύτερους, είχε μια ξεχωριστή ευαισθησία στους αγροτικούς δρόμους. Είχε αντιληφθεί την αναγκαιότητά τους για την αγροτική παραγωγή πρωτίστως και για τον τουρισμό του εξοχικού. Μόλις έβλεπε μια γούβα, ένα φάγωμα, αμέσως να το αποκαταστήσει. Είναι γεγονός όμως ότι γύριζε μόνος του και επέβλεπε την κατάσταση όλου του δικτύου. Δεν τους επέβλεπε παρακολουθώντας τα μπλογκ.
Στον Κάμπο Ερμιόνης παρέδωσε ένα πλήρες δίκτυο ασφαλτοστρωμένων δρόμων, επιθυμία όλων των αγροτών μας, που σήμερα μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και για ποδηλασία. Αφού περάσεις τον κεντρικό δρόμο, μπαίνεις σε ένα δίκτυο αγροτικών δρόμων που σε βγάζουν στο Καταφύκι, στις Πόρτες, στην Παναγίτσα του Κατσιδιάρη, ακόμη και στο Λουτρό Κρανιδίου. Το τοπίο θαυμάσιο. Κίνηση αυτοκινήτων μηδαμινή.
Θέλω να πω ότι αν μια περιοχή σήμερα προσφέρεται για αμέριμνη ποδηλασία είναι ο ευρύτερος Κάμπος Ερμιόνης. Μέσα στις ροδιές, τις μανταρινιές, τις ελιές, τα σκίντα, τα βένια, τις σμυρτιές, τις δάφνες, τη φσέσσα και το θυμάρι.
Στατιστικώς, κάνοντας επί ώρες ποδήλατο στο χώρο αυτό, μία στις τρεις φορές θα συναντούσα τον Αγαπητό Ανάργυρο να επιθεωρεί την κατάσταση των δρόμων ή να επιβλέπει τη συντήρησή τους.
Μια φορά μάλιστα μιλήσαμε διεξοδικά για την αποκατάσταση της κοίτης του ρέματος του Καταφυκιού, ώστε παράλληλα με αυτήν να υπάρχει δρομίσκος περιπάτου και ποδηλασίας.
Ας το σκεφτεί η νέα διοίκηση Τοπικής Κοινότητας Ερμιόνης και Δήμου Ερμιονίδας.
Τον 19ο αιώνα στις όχθες του υπήρχαν πλατάνια και κουμαριές. Σήμερα μόνον ένα πλατάνι επιβίωσε. Μια φωτογραφία του καλή θα ήταν. Υπάρχει και ο όρος "αποκατάσταση τοπίου" στην οικολογία την πραγματική και όχι αυτήν την προς πολιτική χρήση.


Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος