Για το σημαντικό βίντεο - αναπαράσταση των εναλίων ανασκαφών οικισμού στην Ελαφόνησο.Και για μια Νέα Ερμιόνη.
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Η
ομηρική Ερμιόνη στη Μαγγούλα, σε θάλασσα και στεριά είναι ομοίως
σημαντικότατη, αλλά πού μυαλό τόσα χρόνια, παρ' όλο που έχω 30 χρόνια
που φωνάζω για συστηματική ανασκαφή. Έγινε στους Αλιείς και δεν έγινε
στην ομηρική Ερμιόνη! Και έγινε για να μελετηθεί το πρώιμο ιπποδάμειο
σχέδιο της και να δοκιμαστούν νέες μέθοδοι ενάλιας αρχαιολογίας.
Όχι γιατί οι Αλιείς ήταν τι το σημαντικόν σε σχέση με άλλες θέσεις.
Φυσικά και κανένας δεν τους πήγε στη Μαγγούλα που τότε σχεδόν ήταν
άγνωστη αρχαιολογικά, ιδιαίτερα το βυθισμένο μέρος της ομηρικής
Ερμιόνης. Φτάσαμε η μοναδική, πρόχειρη φυσικά, αποτύπωση του χώρου να
είναι μόνο στο βιβλίο μου Η ΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΕΩΝ ΠΟΛΙΣ και έκτοτε ουδέν!
Το ξαναγράφω: Δεν
υπάρχει σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος στην Ερμιόνιδα, ισχυρίζομαι
πλέον και στην Αργολίδα, που να περιμένει στωικά την αρχαιολογική
σκαπάνη.
Η ανασκαφή αυτού
του χώρου, θα είναι η αρχή μεγαλόπρεπου Μουσείου Ερμιόνης στο χώρο του
Δημοτικού Σχολείου. Εννοώ ότι αυτό το Μουσείο και το σπήλαιο Φράχθι θα
είναι από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Χώρας. Στολίδι
της Ερμιονίδας και φυσικά της Ερμιόνης. Δεν υπερβάλω και διατυπώνω την
πρόταση για μια Νέα Ερμιόνη:
Το
Δημοτικό Σχολείο του Μπιστιού επεκτείνεται όσο χρειάζεται και γίνεται
σύγχρονο Μουσείο, υπέρλαμπρο όπως του πρέπει. Φιλοξενεί τα ευρήματα που
αφορούν την Ερμιόνη όλων των εποχών και συλλογές από τους άλλους τόπους
της Ερμιονίδας που άλλωστε ήταν επικράτειά της.
Δίπλα του επισκέψιμα τα ευρήματα της εκεί Βασιλικής.
Σε ένα στεγασμένο χώρο όλα τα ψηφιδωτά που έχουν βρεθεί στην Ερμιόνη και είναι εξαιρετικά και πολλά.
Προς
το νότιο μέρος της αυλής κατεδαφίζεται μέρος της και κατασκευάζεται
υπέρλαμπρο από τοπικό μάρμαρο και ασβεστόλιθο αρχαίο θέατρο 3000 θέσεων
που βλέπει προς την θάλασσα. Κανονική λειτουργία του σαν της Επιδαύρου,
δηλαδή Φεστιβάλ Ερμιόνης, χωρίς βέβαια να περιορίζεται μόνον στο αρχαίο
δράμα. Θέατρο, μουσική, χορός, και ό,τι άλλο. Η κυκλοφορία πεζών και
οχημάτων σταματάει εν ώρα παραστάσεως. Η θέα μαγευτική. Θα έρχονται
ακόμη και μόνον για τη θέα και την άμεση δυνατότητα εστίασης από την
γύρω τουριστική υποδομή,από τα κότερα και φυσικά ο ντόπιος πληθυσμός.
Δηλαδή πακέτο: Μπάνιο, βόλτα στο Μπίστι, θέατρο, μάσα. Ή κότερο,
θάλασσα, θέατρο, μάσα.
Συμπληρωματικά
στον μεγάλο βράχο της Μπανιέρας του Μαδεριού ένα σύμπλεγμα ορειχάλκινο
μανάδων και παιδιών που αποχαιρετούν με τα μαντήλια τους τους ναυτικούς
μας. Στο μικρό βράχο στη Μπανιέρα του Μαστρογιάννη ένα σύμπλεγμα
δελφινιών με τον Διόνυσο να καλωσορίζει τα πλεούμενα στον λιμένα
των Μαντρακίων. Ευπρεπισμός τής μεταξύ αυτών παραλίας η οποία εντάσσεται
στο περιβάλλον του θεάτρου.
Συγχρόνως
χρήση του θεάτρου για τοπικές εκδηλώσεις μετά όμως από αξιολογική κρίση
της επιτροπής που θα το διοικεί ως θεσμό και όχι σε χρήση κάθε
ευφάνταστου πικραμένου, συνελεύσεις των κατοίκων, εδώ και ο απολογισμός
Δημάρχου. Εννοώ το Θέατρο ως χώρος και θεσμός να περιφρουρήσει τη
σοβαρότητά του.
Σας φαίνονται υπερβολικά και πέρα από τις δυνατότητές μας; Έχετε μεγάλο λάθος!
Εδώ πήραμε μια έκταση
βένιων στον Σταυρό (Ανάθεμα λέγεται ο τόπος, πανάθεμα τον κάναμε),
βάλαμε δεματοποιητή, φοντανοποιήσαμε εκατοντάδες τόνους σκουπιδιών,
γεμίσαμε τα κενά με χιλιάδες τόνους χύμα σκουπιδιών, εμπλουτίσαμε τον
υδροφόρο ορίζοντα με τα ζουμιά τους, αντί ορειχάλκινων αγαλμάτων βάλαμε
σωρούς ελαστικών και αναψυκτικών σε παλέτες (Arte Povera), και καπνόν
αποθρώσκοντα δημιουργήσαμε για να τονίσουμε την ομηρική μας καταγωγή,
και δρόμο αμαξιτό φτιάξαμε. Και καμαρώνουμε, γιατί για αυτόν τον
υπέρλαμπρο ΧΑΔΑ (θέατρο του παραλόγου) ξοδέψαμε μέχρι σήμερα πολύ
περισσότερα από το όραμα που προτείνω για τη Νέα Ερμιόνη, και έχουμε να
ξοδέψουμε και άλλα τόσα μέχρι να φύγουν από εκεί τα υπέρλαμπρα σκουπίδια
μας, ενώ τα του προτεινομένου οράματος μένουν ως πολιτισμός αλλά και
επένδυση.
Βασίλης Γκάτσος