Μια ματιά στους χάρτες της Google θα σας πείσει.
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Ακαλλιέργητη γιατί; Για 100 λόγους με εκατοστό, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΕΡΟ.
Ακόμη και τα εξοχικά μόλις που καταφέρνουν να συντηρήσουν
λίγα δέντρα. Χέρσα χωράφια με λίγες ελιές ή χαρουπιές, θερμοκήπια
σχεδόν πουθενά.
Βέβαια και η Μύκονος είναι φύσει ακαλλιέργητος,
πέτρα και άνεμος φοβερός παντού. Όμως έχει 10000 μόνιμους κατοίκους,
αυτό το παλιό ξερονήσι της εξορίας, και μπορεί να φιλοξενήσει με υψηλές
προδιαγραφές 70000 τουρίστες την ημέρα και φέτος πάει για πάνω από 1.5
δις ¤ εισπράξεις από τουρισμό. Δηλαδή 150000 ¤ ανά μόνιμο κάτοικο. Ποιοι
το έκαναν αυτό το θαύμα; Οι Μυκονιάτες. Στη Σαντορίνη οι Σαντορινιοί.
Και η Ρόδος αν και εύφορο μέρος είναι ακαλλιέργητη, αφού μπορεί και είναι το κατ' εξοχήν τουριστικό νησί...............
Αντίθετα
η Κρήτη που δέχεται τους περισσότερους ξένους τουρίστες καλλιεργείται
από άκρου εις άκρον, έχει ισχυρή κτηνοτροφία και μεταποίηση αγροτικών
προϊόντων.
Σε αυτούς τους τόπους τα εξοχικά παίζουν δευτερεύοντα ρόλο έως πολύ πολύ μικρό, όπως συμβαίνει στην Κρήτη.
Ο κάθε τόπος βρήκε τον δρόμο του να προκόψει.
Στην Ερμιονίδα τι θέλουμε να είμαστε; Ποιο το όραμά μας;
Πρόκειται να ολοκληρωθούν δύο μεγάλες επενδύσεις
στον 'τουρισμό πολυτελείας' το ΑΜΑΝΖΟΕ και το KILADA HILLS. Θεωρητικά θα
απασχολήσουν γύρω στα 1100 άτομα επί 12μηνης βάσης, και έστω στην
πραγματικότητα τους μισούς. Θα καταλάβουν με τις εγκαταστάσεις τους γύρω
στα 2000 στρέμματα. Η Ερμιονίδα έχει ήδη 3000 εξοχικά που πρέπει να
καταλαμβάνουν 15000 στρέμματα γης, χώρια οι μεγάλες βίλες Πιστεύετε
ότι από τη λειτουργία των εξοχικών η Ερμιονίδα έχει καθαρό
εισόδημα μεγαλύτερο από αυτό που έχει από τα δύο ξενοδοχειακά
συγκροτήματα πολυτελείας; Πιστεύετε ότι η περιβαλλοντική επιβάρυνση από
τα 3000 εξοχικά είναι μικρότερη από αυτήν των συγκροτημάτων;
Ας διατυπωθεί ένα όραμα, ένας στόχος. Όλες οι επιχειρήσεις υλοποιούν οράματα και στόχους. Η Ερμιονίδα γιατί όχι;
Από
το 1966 περίπου αρχίσαμε να πουλάμε γη και το κτίσιμο των εξοχικών
υπερανέπτυξε τον κλάδο της οικοδομής. Συγχρόνως χάναμε τη θάλασσά μας,
το νερό μας, τη καλλιεργήσιμη γη μας, τους παραδοσιακούς οικισμούς μας,
τις παραλίες μας. Αυτό το πρότυπο ανάπτυξης που μας έτυχε και
αποδεχθήκαμε, που δεν ήταν όραμα και στόχος κανενός, τώρα με την κρίση
(αλλά και λίγα χρόνια πιο πριν) φανερώνει όλα του τα αρνητικά στοιχεία.
Ο Δήμος δεν πρέπει να είναι ο κύριος οραματιστής του τόπου μας μαζί με όλες τις παραγωγικές δυνάμεις της Ερμιονίδας;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος